Συγκεκριμένα, ο Λαρισαίος πολιτικός αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «Οι αγρότες και δη οι νεοεισερχόμενοι αγρότες, προκειμένου να εδραιωθούν στην αγροτική δραστηριότητα και να συμβάλλουν στην αύξηση της αγροτικής οικονομίας, με νέες καλλιέργειες, και βέβαια και με εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, πρέπει να διαθέτουν ένα πλαίσιο, νομοθετικό και οικονομικό, σταθερό και δίκαιο, που να μην ανατρέπει τις αγροτικές επενδύσεις, που συνήθως απαιτούν και μεγάλο κόστος και βάθος χρόνου για την απόδοση αυτών.
Ειδικά στην περίπτωση των φωτοβολταϊκών σταθμών, πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα με διάταξη νόμου, ο κίνδυνος που υπάρχει για πολλούς κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, να απωλέσουν την ιδιότητα τού κατά κύριο επάγγελμα αγρότη, χωρίς οι ίδιοι να φέρουν ευθύνη για αυτό. Διότι, με τον νόμο 4316/2014 οι αγρότες είχαν τη δυνατότητα και εγκατέστησαν φωτοβολταϊκά έργα μεγέθους 100 kW, καθώς τα εισοδήματα που εξάγοντο, θεωρήθηκαν εισοδήματα από αγροτική δραστηριότητα και έτσι δεν έθεταν σε κίνδυνο την ιδιότητα τού κατά κύριο επάγγελμα αγρότη. Εν συνεχεία, δόθηκε η δυνατότητα εγκατάστασης έργων έως 500 kW, χωρίς όμως να προκύπτει ευθέως εάν το εισόδημα που εξάγεται από ένα φωτοβολταϊκό π.χ. 490kW, θεωρείται ότι είναι αγροτικό εισόδημα ή όχι. Και παραιτέρω, αλυσιδωτά δημιουργείται αμφισβήτηση αναφορικά με τον χαρακτηρισμό του εισοδήματος, που εξάγεται από τον ίδιο αγρότη, ο οποίος εγκατέστησε φωτοβολταϊκό 100kW και εν συνεχεία εγκατέστησε και έργο των 500kW. Η αμφισβήτηση για το εάν το εισόδημα στις ανωτέρω περιπτώσεις, θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως αγροτικό εισόδημα ή ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, έχει επακόλουθη συνέπεια και στον χαρακτηρισμό του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη, δεδομένου ότι για την ιδιότητα του κατά κύριου επάγγελμα αγρότη, πρέπει ποσοστό 50% του ετήσιου εισοδήματός του να προέρχεται από αγροτική δραστηριότητα και τέλος, άμεσα επηρεάζεται και η ασφαλιστική κατάσταση του αγρότη, ο οποίος, εάν το εισόδημα δεν χαρακτηρίζεται αγροτικό, θα είναι υπόχρεος σε επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές, προκειμένου, αθροιζόμενες αυτές με την ελάχιστη εισφορά που καταβάλλει στον ΟΓΑ, να καλύπτει τη 2η μικρότερη ασφαλιστική κατηγορία του ΟΑΕΕ που είναι 252 ευρώ / μήνα.
Κατόπιν όλων των αλυσιδωτών συνεπειών, και προς άρση των αμφισβητήσεων, που αναστέλλουν την κατασκευή σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, είναι τουλάχιστον άμεση υποχρέωση όλων μας η ανάδειξη του θέματος αυτού και άμεση υποχρέωση του ΥΠΑΑΤ η νομοθετική του ρύθμιση».