Είναι η Λάρισα μία πόλη που το αστικό της τοπίο είναι ικανό να δημιουργήσει στους κατοίκους της εκείνες τις προϋποθέσεις για μια αρμονική επιβίωση; Σε αυτό το ερώτημα απάντησαν αρνητικά διακεκριμένοι ομιλητές– εικαστικοί, στο πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Λάρισας με τίτλο «Αστικό τοπίο και τέχνη».
Όλοι συμφώνησαν ότι το αστικό τοπίο της Λάρισας είναι «φτωχό» σε εικαστικές παρεμβάσεις τουλάχιστον για το εύρος αυτής της πόλης και πως θα πρέπει να ληφθούν πρωτοβουλίες από όλους τους υπεύθυνους φορείς αλλά και από τους καλλιτέχνες ώστε να εντάξουν την τέχνη στον ιστό της πόλης.
Παίρνοντας το λόγο στην εκδήλωση ο γνωστός εικαστικός –ψηφοθέτης της Λάρισας, που έργο του κοσμεί την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας –Βιόπολις, Αντώνης Καρακωνσταντάκης, αναπτύσσοντας το θέμα «Εξωραϊσμός και αρμονία», τόνισε ότι «το σημαντικό είναι να υπάρχει σωστή αναλογία των γλυπτών σε σχέση με το χώρο, εννοώντας ότι βασική αρχή για να στηθεί ένα γλυπτό σε κάποιο χώρο, ανοιχτό ή κλειστό θα πρέπει να είναι η αρμονία. Ενώ κάλεσε όλους τους καλλιτέχνες της πόλης, να εκθέσουν τα έργα τους ή να δημιουργήσουν και άλλα και να τα εντάξουν σε σημεία της πόλης, δίνοντας της μια εικόνα πολιτισμού. Να προσεγγίσουν του δημόσιους χώρους και να τους εξωραΐσουν με τα έργα τους».
Για την εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να σταθεί και να ταξιδέψει…με το βλέμμα του σε μια εικόνα αναφέρθηκε ο εικαστικός Λάζαρος Μαράβας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Διάλογος με την εικόνα». «Η εικόνα από μόνη της έχει την ικανότητα να γαληνεύει την ψυχή του ανθρώπου, δίνει την ευκαιρία βλέποντας της να κάνει μια μικρή παύση στα προβλήματα του, σε οτιδήποτε και αν σκέφτεται ή απασχολεί το μυαλό του. …
Για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι πολίτες μιας άλλης Ηπείρου και συγκεκριμένα της Αμερικής, την ύπαρξη γλυπτών σε ανοιχτούς χώρους αναφέρθηκε η Έρρικα Γκουτενσβάγκερ, εικαστικός, χαράκτρια, διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η οποία ανέπτυξε το θέμα «Η γλυπτική ανοικτών χώρων στην Αμερική».
«Εκεί οι άνθρωποι σέβονται τις εικαστικές παρεμβάσεις στους δημόσιους χώρους, συντηρούν τα γλυπτά, τα οικειοποιούνται και συμμετέχουν στην οποιαδήποτε συντήρηση τους πρόσθεσε η κ. Γκουτενσβάγκερ».
Βέβαια εκεί υπάρχει μια μεγάλη ειδοποιός διαφορά σε σχέση με την Ελλάδα, καθώς το ίδιο το κράτος χρηματοδοτεί τη δημιουργία γλυπτών σε δημόσιους χώρους, κάτι το οποίο δεν γίνεται στη χώρα μας.
Ο γνωστός χειρουργός – ουρολόγος-λογοτέχνης της Λάρισας κ. Μάριος Ξηρομερίτης από την πλευρά του στην ομιλία του με θέμα «Δημόσια Έργα Τέχνης- Παιδεία-Οικονομία, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «δυστυχώς τα γλυπτά που κοσμούν δημόσιους χώρους της πόλης είναι ελάχιστα, μεταξύ αυτών της Γκόλαντα, του Φιλόλαου, του Παπανικολάου, του Παπαστεργίου, του Πανιάρα. Οι προσπάθειες που έγιναν μέχρι στιγμής προς αυτή την κατεύθυνση ήταν ελάχιστες. Από την Πινακοθήκη ξεκίνησε αρχικά μια υπερπροσπάθεια και αυτή συνεχίστηκε με την πρόσοψη του κτιρίου της Ιατρικής Σχολής , με αυτή της Βιόπολις στο μεζούρλο.
Το επόμενο και ουσιαστικότερο βήμα είναι νέοι δημιουργοί να αγκαλιάσουν την τέχνη και να καλλιεργήσουν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες για να επιτευχθεί ο εξωραϊσμός της πόλης, που θα αλλάξει και τις δομές της, κατέληξε ο κ. Ξηρομερίτης.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας και σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε στην έναρξη της ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γραμμάτων – Τεχνών Θεσσαλίας κ. Αθανάσιος Καρατόλιας, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «Η μαγεία της τέχνης συγκινεί και λυτρώνει τον άνθρωπο. Ο φιλότεχνος πολίτης που θα συναντήσει ένα έργο σε ένα χώρο της πόλης θα κάνει ένα υπέροχο ταξίδι στον ιδεατό κόσμο της ομορφιάς και της αρμονίας».
Ενώ η διευθύντρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Λάρισας κ. Χρύσα Βουλγαράκη , η οποία συντόνιζε την εκδήλωση σημείωσε ότι το Γαλλικό Ινστιτούτο πάντα στέκεται αρωγός σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, που στόχο έχουν να αφυπνίσουν τον κάθε πολίτη, ώστε να βλέπει τη ζωή του στην πόλη, με βλέμμα διαφορετικό λίγο πιο …εικαστικό.
Σοφία Ορφανιώτη
