Ιδια η Μάνα σου έγινες

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ- ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΝΑ ΣΤΑΥΡΑΚΗ

 

Κάθε γυναίκα μορφωμένη, με πτυχία, στέλεχος επιχειρήσεων, καλοβαλμένη με γυμναστήρια, πιλάτες, μαθήματα χορού από Βραζιλιάνο δάσκαλο, ακριβό ντύσιμο, κομμωτήριο μια φορά την εβδομάδα ίσως και δύο, τελικά κρύβει μια «κατίνα» μέσα της, που δεν είναι άλλη από το καθρέφτισμα της μάνας της που πάντα αντιπαθεί και τελικά πάντα τη βρίσκει ακόμα και αν είναι χιλιόμετρα μακριά για να της κάνει το γνωστό κήρυγμα . Ποτέ άλλοτε ένα βιβλίο δεν είχε τόση αμεσότητα, ειδικά την εποχή της κρίσης, όσο το «Ίδια η μάνα σου έγινες» της Κατερίνας Μανανεδάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Λιβάνη» και θεωρείται η επιτυχία της ανάλαφρης ουσιώδους λογοτεχνίας του καλοκαιριού. Τίποτα δεν μπορεί ν΄ αγγίξει τη μέση Ελληνίδα της κρίσης περισσότερο, απ΄ αυτό το ανάγνωσμα, που σε συνεπαίρνει από τις πρώτες αράδες, σε αφήνει άγρυπνη αν βρεις τον εαυτό σου μέσα του, αλλά κυρίως, αν βρεις μέσα σε αυτό, ψήγματα από την πολύτιμη μανούλα σου. Που ναι μεν, δεν θέλεις ούτε να την ακούς, εσύ άλλωστε είσαι ίδια ο πατέρας σου, έλα όμως που η κρίση και η πρόσφατη ίσως απόλυσή σου, σε έχει κάνει ένα και το αυτό με την ηρωίδα και τη μαμά σου, μια μικροαστή που σε κριτικάρει συνέχεια;. Η ιστορία είναι γνήσια ελληνική μέσα στη μετα-αστική μέση ελληνική καθημερινότητα. Η Χριστίνα, η ηρωίδα θέλει να ξεφύγει από έναν άντρα, που σκέφτηκε ότι το απωθημένο της επιχειρηματικής του δράσης, είναι η σαλιγκαροτροφία και μια έφηβη κόρη, στην οποία ποτέ δεν έδωσε το όνομα της μάνας της, την ονόμασε Κίρκη, μάλλον προφητικά. Πέφτει όμως απότομα σε πλύσιμο, σιδέρωμα, σφουγγάρισμα, ενοχλητικές γειτόνισσες, κουτσομπόλες, τάχα φίλες, που βλέπουν πού και πού το φλιτζάνι, στο περιθώριο μιας κατσαρόλας με φασολάκια και ένα κέικ στο φούρνο έτσι για να βρίσκεται στο σπίτι. Παλιές καταβολές από μανάδες που δεν πήραν τους άντρες που θα ήθελαν, που θέλουν να ορίζουν τις τύχες των παιδιών τους, γιατί αυτές τα ξέρουν όλα, ή μάλλον τα μυρίζονται, σε ένα σενάριο από πριν γραμμένο για γυναίκες που γκρεμίστηκαν, από τον πύργο της ευμάρειάς τους, σε εποχές κρίσης. Για να δοθεί μια νότα ανώτερης πνευματικής ενασχόλησης, η φίλη βρίσκει την ισορροπία της, μέσα από έναν θιβετιανό γκουρού και η κεντρική ηρωίδα, ανεβάζει την πολύτιμη αυταρέσκειά της, μέσα από το φιλήδονο βλέμμα, του πρώην αγαπημένου της, στα φοιτητικά της χρόνια. Το μεγάλο και ωραίο σπίτι στην Κηφισιά, έχει πίσω του ένα αντιπαθητικό δάνειο, βλέπεις τα είχε προβλέψει και αυτά η μανούλα, που έλεγε πάντα να βρει τον πλούσιο, να μην δουλέψει ποτέ, λες και τα οικιακά, ήταν η όαση στη ζωή της, μέχρι που ενέδωσε στην απιστία έστω για λίγο.