Ο Λαρισαίος σκηνοθέτης Αλέξανδρος Αβρανάς, ο οποίος τιμήθηκε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, με βραβείο σκηνοθεσίας (Αργυρό Λέοντα) για την ταινία «Miss Violence», παρουσιάζει στο θέατρο Βασιλάκου στην Αθήνα τη μαύρη κωμωδία του Γκρέγκορι Μπερκ «Gagarin Way». Η παράσταση αποτελεί σύμπραξη με τον Θεατρικό Οργανισμό Ακροπόλ και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τις 17 Ιανουαρίου. Το έργο πραγματεύεται με χιούμορ το θέμα της σημερινής επανάστασης που δεν έρχεται ποτέ. Η υπόθεση αναφέρεται στην εξαφάνιση του σοσιαλισμού από μια περιοχή, όπου ο πολιτικός ριζοσπαστισμός ήταν κάποτε χαρακτηριστικός του τοπικού πληθυσμού. Ο τίτλος του έργου παραπέμπει σε υπαρκτό δρόμο στην επαρχία Fife στη Σκωτία, φόρο τιμής στον Ρώσο αστροναύτη Γιούρι Γκαγκάριν. Πρωταγωνιστές του έργου είναι δύο εργάτες, που αποφασίζουν να επαναστατήσουν κατά του συστήματος και οργανώνουν ένα τρομοκρατικό χτύπημα, έχοντας την πεποίθηση ότι μέσα από τη βία θα καταφέρουν να «ξυπνήσουν» τον κόσμο. Όπως αποδεικνύεται όμως, ο ένας από αυτούς ενδιαφέρεται μόνο για ένα ξέσπασμα ωμής βίας και όχι για την επανάσταση. Το καυστικό κείμενο εγείρει ερωτήματα για την ηθική, τον πολιτικό ακτιβισμό, τη βία και την απάθεια. Ο σκηνοθέτης, Αλέξανδρος Αβρανάς, σημειώνει: «Το πολιτικό θέατρο έχει πάντα την πρόθεση της παρέμβασης. Ίσως να μην μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Μπορεί όμως σίγουρα να προσπαθήσει να δείξει πώς πραγματικά έχει η κατάσταση και, αν τα καταφέρει, να αφυπνίσει τη συνείδηση έστω και ενός μόνο θεατή. Για να το πετύχει αυτό, πρέπει να μιλήσει στην εποχή του με τη γλώσσα της εποχής του». Και προσθέτει: «Δεν αρκεί απλά να ξαναλές τις παλιές ιστορίες, ούτε να καταφεύγεις στους παλιούς τρόπους, ακόμα κι αν δούλεψαν καλά στην εποχή τους. Ούτε αρκεί να λες αυτό που η εποχή έχει ανάγκη να ακούσει.
Ζούμε σε μια εποχή που όλα τα πρόσωπα της αλήθειας είναι σκληρά και μεις απλά πρέπει να διαλέξουμε εδώ αυτό που μας ταιριάζει περισσότερο».
Ο 37χρονος σκηνοθέτης συνεχίζει: «Νομίζω ότι το Gagarin Way είναι μια εικόνα από το παρόν, και κυρίως από το μέλλον μας. Μας λέει πώς έχουν τα πράγματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και του καπιταλισμού των πολυεθνικών, και πώς οι απλοί άνθρωποι, που δεν είναι απλές στατιστικές στα χαρτιά των τεχνοκρατών, όχι απλώς σαρώνονται από τούτες τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, αλλά μεταλλάσσονται και τρώνε ο ένας τον άλλον». Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 2001 στο Εδιμβούργο και από τότε έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες και έχει παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο.
Πηγή: in.gr
