Ο λόγος για την εξαιρετική παράσταση «Η Καμπάνα του Πόντου», τη δραματοποίηση δηλαδή του επικού ποιήματος του Φίλωνα Κτενίδη, που ανέβηκε από τον Σύλλογο Ποντίων και τελούσε υπό την αιγίδα του Δήμου Λαρισαίων και του Θεσσαλικού Θεάτρου.
Η πλοκή εκτυλίχθηκε σταδιακά καθώς στη σκηνή έκαναν πρώτα την εμφάνισή της οι «πόλεις», τα «χωριά», οι «εκκλησίες», η «ιστορία» και η «κοινωνία» του Πόντου, ενώ ο «χορός» απέδωσε τα λυρικά αποσπάσματα του ποιήματος που έχουν να κάνουν τα συναισθήματα.
Οι ηθοποιοί δεν μιλούσαν, αλλά άφησαν την αφήγηση να αναδείξει το κείμενο, ουσιαστικά επιδρώντας και λειτουργώντας ως «υπότιτλοι». Οι εικόνες προβάλλονταν πάνω στους ηθοποιούς δημιουργώντας το αφαιρετικό σκηνικό που αποδίδει την ιστορική ατμόσφαιρα.