*Δημοσιογραφία σε μετάβαση ο τίτλος του βιβλίου σας, και η πρώτη ερώτηση δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από το: Κύριε Τριανταφύλλου, πού πάει η δημοσιογραφία;
-Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, είναι συνεχείς, πολύ μεγάλες και με πράγματα που δεν περιμέναμε πριν από λίγα χρόνια. Σήμερα ας πούμε παρουσιάζουν ειδήσεις τα ρομπότ. Παράγεται δημοσιογραφικό περιεχόμενο από ρομπότ, η τεχνητή νοημοσύνη έχει κάνει άλματα. Πρόσφατα είδαμε και στην Ελλάδα ρομπότ να παρουσιάζουν τις ειδήσεις. Στο βιβλίο μου αναφέρω ότι αυτό πρωτοσυνέβη το 2018 στην Κίνα, αλλά πλέον υπάρχει και στην Ελλάδα. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι είναι τόσο μεγάλες οι εξελίξεις που δεν μπορούμε να προβλέψουμε πού θα πάει η δημοσιογραφία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή ραγδαίων εξελίξεων, μια εποχή μετάβασης που από τη μια θέλει πολλή προσοχή, αλλά από την άλλη έχει και τεράστιο ενδιαφέρον. Γινόμαστε μάρτυρες δε, μιας εντυπωσιακής μετάβασης και εξέλιξης και στον χώρο της δημοσιογραφίας και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
*Ζούμε αν μη τι άλλο σε ενδιαφέροντες καιρούς...
-Πολύ! Και ενδιαφέροντες και ιστορικούς.
*Είστε αισιόδοξος για το μέλλον τόσο της δημοσιογραφίας όσο και των δημοσιογράφων;
-Είμαι απόλυτα αισιόδοξος. Τα θετικά που έχουμε από αυτήν την ιστορία είναι πολλά περισσότερα από τα αρνητικά. Βεβαίως θέλει και πολλή προσοχή σε έναν τομέα που τον περιγράφω στο βιβλίο μου, που είναι οι εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και των δημοσιογράφων και των υπόλοιπων κλάδων. Οι εργασιακές σχέσεις λόγω και του διεθνούς περιβάλλοντος και της οικονομικής κρίσης -είναι ένα από τα αντικείμενα του βιβλίου η οικονομική κρίση- «βιώνουν» μια περίοδο μεγάλης αλλαγής και βαδίζουν σε μια κατεύθυνση πιο χαλαρής μορφής. Κι εκεί χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή και ενδεχομένως κάποιες από τις τεχνολογικές εξελίξεις να δημιουργήσουν ζητήματα σε σχέση με τις εργασιακές σχέσεις των δημοσιογράφων και των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
*Τι σας οδήγησε να γράψετε το συγκεκριμένο βιβλίο;
-Το βιβλίο προέκυψε ως μια ανάγκη, γιατί υπήρχε ένα κενό στη βιβλιογραφία. Η βάση του είναι η διδακτορική μου διατριβή στο Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Οταν έγραφα τη διατριβή μου, λοιπόν, έβλεπα την ανάγκη που υπάρχει και προκαλείται από την έλλειψη που υπάρχει στη βιβλιογραφία, στο να μελετήσουμε το πώς αλλάζει η δουλειά του δημοσιογράφου σε συνθήκες τεχνολογικής αλλαγής και οικονομικής κρίσης ταυτόχρονα. Να δώσει απαντήσεις ή να επιχειρήσει να δώσει απαντήσεις και να παράξει έναν προβληματισμό σ’ αυτά τα ζητήματα: Στο πώς αλλάζουν οι εργασιακές σχέσεις των δημοσιογράφων και γενικότερα η δουλειά του δημοσιογράφου λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης και της οικονομικής κρίσης.
*Αν και κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα, «έπεσε» εξ αρχής στα βαθιά...
-Εχετε δίκιο, κ. Αραμπατζή. Κατευθείαν στα βαθιά, αφού είναι πανεπιστημιακό σύγγραμμα, διδάσκεται ήδη στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στο Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού στη Σπάρτη από πέρυσι και αποτελεί μέρος της ακαδημαϊκής κοινότητας το βιβλίο αυτό.
*Κύριε Τριανταφύλλου, ΟΑΚΑ, Πανθεσσαλικό, AEL FC Arena, Κύπρος, Αλβανία, πάλι ΟΑΚΑ για να κάτσει η μπίλια τελικά στο Πανθεσσαλικό, ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών και διευθυντής Επικοινωνίας της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και λίγο πριν ξεκινήσει ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας, πόσο ευχαριστημένος είστε απ’ αυτό που ζήσαμε στην αναζήτηση έδρας του αγώνα;
-Ολοι στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ευχόμαστε να είναι η τελευταία φορά που θα γίνει έτσι ένας τελικός και κατ’ αυτόν τον τρόπο της προετοιμασίας, αλλά και χωρίς κόσμο.
*Η ιστορία έχει δείξει, όμως, ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο.
-Ελπίζω εδώ να μπει ένα τέλος, γιατί θέλουμε να βλέπουμε αισιόδοξα τα πράγματα.