Η εικαστική διαδρομή της Λαρισαίας δικηγόρου και δημιουργού κοσμημάτων Νατάσας Κουτσαμπέλα ξεκινά από μια έμφυτη κλίση στη ζωγραφική, ξεχνιέται για λίγο καιρό ανάμεσα σε δικόγραφα και επαγγελματικές υποχρεώσεις και επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο σαν μια φυσική ροπή που σε καλεί να την ακολουθήσεις. Και φυσικά την ακολούθησε, κερδίζοντας μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μια αξιοζήλευτη θέση στον χώρο του σύγχρονου ελληνικού εικαστικού κοσμήματος, με πολλές διακρίσεις και συμμετοχές σε δεκάδες διεθνείς εκθέσεις. Μια επιλογή, που όπως σημειώνει σε συνέντευξή της στην «Ε», λειτούργησε καταλυτικά ως αντιστάθμισμα στις συμπληγάδες της καθημερινότητας, εξισορροπώντας τα προσωπικά της «θέλω», με τις απαιτητικές υποχρεώσεις της δικηγορίας.
Κυρία Κουτσαμπέλα, πώς συνδέεται η δικηγορία με την τέχνη ή καλύτερα πώς καταφέρατε εσείς να τις συνδυάσετε;
Αναλογίζομαι από πότε καταπιάνομαι με αυτό που λέμε τέχνη, σε κάθε της μορφή. Μάλλον από παιδί, με μια έμφυτη κλίση στη ζωγραφική την οποία για πολλά χρόνια έβαλα σε δεύτερη μοίρα. Όμως ο χρόνος κυλά και κάποια στιγμή μεγαλώνεις και συνειδητοποιείς ότι χρειάζεσαι ένα αντιστάθμισμα στις συμπληγάδες της καθημερινότητας, κάτι να ανακουφίζει το μυαλό και την ψυχή, να σε μεταφέρει αλλού και να μετουσιώνεται σε ένα δικό σου απτό δημιούργημα. Άλλωστε οι υποχρεώσεις ενός επαγγέλματος απαιτητικού, όπως είναι η ενεργή δικηγορία, χρειάζονται μια αντίρροπη δύναμη ικανή να σου προσφέρει την προσωπική ισορροπία. Θεωρούσα ότι ο δικός μου δρόμος έκφρασης είναι μόνο μέσω της ζωγραφικής, αλλά πράγματι λίγο γνωρίζουμε τον εαυτό μας και με τι μπορεί να καταπιαστεί και να παθιαστεί. Έτσι το 2011, όταν μια καλή μου φίλη με προσκάλεσε να παρακολουθήσουμε παρέα μαθήματα κατασκευής κοσμήματος, ξανάπιασα το νήμα από την αρχή.
Παρακολούθησα μαθήματα σχεδιασμού και κατασκευής κοσμήματος σε εργαστήρια στη Λάρισα, στον Βόλο και στη σχολή MOKUME στη Θεσσαλονίκη. Πειραματίστηκα με φόρμες και υλικά, ήρθα σε επαφή με ανθρώπους της τέχνης, με άλλους ερασιτέχνες και επαγγελματίες εικαστικούς και το 2018 αποφάσισα - παράλληλα με τη δικηγορία- να κάνω ένα ακόμη βήμα, δημιουργώντας το δικό μου brand κοσμημάτων, το «LefflowArtStudio» μέσα από το οποίο μου ανοίχθηκε ένας καινούργιος υπέροχος κόσμος και η δυνατότητα να επικοινωνήσω την τέχνη μου με το κοινό.
Τι είναι αυτό που σας κέρδισε στο κόσμημα;
Νομίζω η πλαστικότητα των υλικών και οι άπειρες δυνατότητες πειραματισμού. Στον δικό μου μικρόκοσμο, που είναι το εργαστήρι μου, παλεύω και ηρεμώ ταυτόχρονα με τη μετουσίωση των ιδεών σε έργα τέχνης. Μια ιδιαίτερη συνθήκη που απολαμβάνω εξίσου, είναι η συνεχής αναζήτηση των ρευμάτων που επικρατούν σε παγκόσμιο επίπεδο στον χώρο αυτό και η αλληλεπίδραση με άλλους καλλιτέχνες μέσω των εκθέσεων στις οποίες συμμετέχω. Καλλιτεχνών από κάθε γεωγραφικό μήκος του κόσμου με τους οποίους μας συνδέει ένας κοινός παρονομαστής, ανταλλαγής κουλτούρας, ιδεών, επιρροών. Ανακαλύπτω μια παγκόσμια κοινότητα που ούτε καν είχα αναλογιστεί ότι υπάρχει, με ανθρώπους ανήσυχους, κάθε ηλικίας, που αναζητούν διεξόδους και έκφραση μέσω της τέχνης. Αυτό είναι το πιο σημαντικό μου απόκτημα από αυτή την ιστορία.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της δουλειάς σας;
Τα κοσμήματά μου θέλω να έχουν κίνηση, πλαστικότητα, ενέργεια, να ξεπηδούν και να υπάρχουν αυθύπαρκτα στον χώρο ως οντότητες που παραπέμπουν στην έμπνευση, σε ένα ανθρώπινο εναγκαλισμό, σε ένα γρανάζι που κινητοποιεί τις μηχανές, την πρόοδο, την τεχνολογία, σε έναν καρπό σύμβολο της ανθρώπινης επιβίωσης, σε οτιδήποτε εξεγείρει την έμπνευση και έχει ένα στοιχείο πρωτοτυπίας, με την έννοια ότι δεν θυμίζει κάτι άλλο που έχουμε δει.
Πώς ξεκίνησε αυτό το εικαστικό ταξίδι;
Η πρώτη - καταλυτική για την πορεία μου - συνεργασία ήταν αυτή με την ελληνική πλατφόρμα «A Jewel Made in Greece», που εμπνεύστηκε και ίδρυσε η Μαίρη Σαμόλη, με όραμα και στόχο να ταξιδέψει το ελληνικό κόσμημα και τους Έλληνες σχεδιαστές σε όλο τον κόσμο. Μέσω αυτής της συμμετοχής, τα κοσμήματά μου μπήκαν στις προθήκες γκαλερί, καταστημάτων και ξενοδοχείων σε μεγάλα ελληνικά νησιά, όπως Σαντορίνη, Μύκονο, Σπέτσες κ.α.
Τον Ιανουάριο 2019 συμμετείχα για πρώτη φορά στη διεθνή έκθεση «Who’s Next» στο Παρίσι με τη συλλογή μου «Αντικύθηρα». Τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς συμμετείχα στη συνάντηση δημιουργών του «A Jewel Made in Greece» στο Ζάππειο Μέγαρο με τη συλλογή μου «Αντικύθηρα» λαμβάνοντας το 2οβραβείο στην κατηγορία «Solid Metals». Έκθεση στην οποία συμμετείχα και φέτος με τη συλλογή «Πανσπερμία».
Κοσμήματά μου έχουν επίσης ταξιδέψει στην έκθεση «Milan Design Week» στην Ιταλία, στην «Collectiva Meeting 2019» στο Πόρτο της Πορτογαλίας, στην έκθεση «Art Fair» του Μουσείου Λαλαούνη και αλλού.
Από τους πιο σημαντικούς σταθμούς αυτής της πορείας ήταν η συμμετοχή μου - μαζί με άλλους 21 δημιουργούς- στην έκθεση «Καρποί και Σύμβολα» στο Νομισματικό Μουσείο της Αθήνας, για την οποία φιλοτέχνησα τη νέα συλλογή κοσμημάτων «Πανσπερμία» με πηγή έμπνευσης το στάχυ, ως σύμβολο του θεσσαλικού μας κάμπου. Με αυτή τη συλλογή επιλέχθηκα και συμμετείχα επίσης, μεταξύ 23 δημιουργών εικαστικού κοσμήματος, στη διεθνή έκθεση του Greek jewels στο Museum of Arts & Design (MAD) στη Νέα Υόρκη.
Επίσης με επιλεγμένα κοσμήματά μου συμμετείχα στην έκθεση «Καρποί και Σύμβολα» που μεταφέρθηκε από το Νομισματικό Μουσείο της Αθήνας στο Ελληνικό Περίπτερο της Διεθνούς έκθεσης China International imports Expo 2019 στη Σανγκάη της Κίνας.
Τι δημιουργείτε αυτήν την περίοδο;
Σήμερα, μέσα από αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε και την αποκοπή κατά κάποιο τρόπο από τις πηγές προμήθειας υλικών, επαναπροσδιορίζω τα υλικά που χρησιμοποιώ και πειραματίζομαι με την κατασκευή κοσμημάτων με ανακυκλώσιμα υλικά που υπάρχουν στο σπίτι μας. Την ιδέα αυτή τροφοδότησε η ιδέα της δημοσιογράφου Μαριέττας Κοντογιάννη να δημιουργήσουμε ένα κόσμημα – έργο από ευτελή ή μη υλικά και να τα ανεβάσουμε στη διαδικτυακή γκαλερί «stay home make art», με την ελπίδα ότι όταν εξέλθουμε σώοι και αβλαβείς από αυτή τη δυσχερή κατάσταση θα τα εκθέσουμε σε μια φυσική έκθεση.
Συνέντευξη: Χαρίκλεια Βλαχάκη
