Αναποτελεσματικά, τόσο ως προς την υστέρηση των δημοσίων εσόδων όσο και ως προς τη μείωση του ελλείμματος –που είναι ο κυριότερος «πονοκέφαλος» του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης- χαρακτηρίζει το σύνολο των μέτρων που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση του αντίκτυπου της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στην ελληνική οικονομία, ο πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος Θεσσαλίας του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΟΕΕ), Δημήτρης Γελαλής. Στην πρώτη του συνέντευξη, από την ανάληψη των καθηκόντων του, μετά το σίριαλ που παίχθηκε στην τοπική διοίκηση του φορέα, ο κ. Γελαλής επισημαίνει ότι προέχει η στήριξη της αγοραστικής δύναμης των μεσαίων στρωμάτων και η ενίσχυση των οικονομικά ευάλωτων ομάδων, ενώ υπογραμμίζει ότι η εφαρμογή οικονομικής πολιτικής στη μονοσήμαντη κατεύθυνση του «πόσα λείπουν για να πέσει το έλλειμμα στο 3,7%» αποδεδειγμένα δεν έχει φέρει εδώ και οκτώ μήνες κάποιο αποτέλεσμα. «Θα λειτουργούσε διαφορετικά το δημόσιο, εάν ήλεγχε το τραπεζικό σύστημα, έχοντας υπό κρατικό έλεγχο τις ΕτΕ, ΑΤΕ και ΤΤ. Για να ενισχυθεί η ρευστότητα στην αγορά αυτή τη στιγμή, απαιτείται παρέμβαση του κράτους και στα επιτόκια και στην προστασία των δανειοληπτών. Οι τράπεζες πρέπει να συμμετέχουν στην αντιμετώπιση της κρίσης», υποστηρίζει ο κ. Γελαλής.
«Ελευθερία»: Πώς κρίνετε τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, πόσο πιστεύετε ότι έχουν αποδώσει;
Δημήτρης Γελαλής: Θα πρέπει να κάνουμε ένα διαχωρισμό στα μέτρα που ελήφθησαν. Πρώτον, υπάρχουν τα μέτρα από την προηγούμενη χρονιά, που θα απέδιδαν έσοδα για το 2009, δηλαδή φορολογία εισοδήματος, ρύθμιση φορολογικών υποθέσεων, αυξήσεις στους φόρους προθεσμιακών καταθέσεων –τσιγάρων –ποτών, τεκμήρια διαβίωσης, κτηματολόγιο. Δεύτερον, στις αρχές του έτους, εφαρμόστηκε η παροχή εγγυήσεων των 28 δισ., που σκοπό είχαν την ρευστότητα της οικονομίας και τρίτον, τα νέα μέτρα που ελήφθησαν φέτος, με σκοπό την είσπραξη εσόδων.
Μετά από όλα αυτά, παρατηρούμε ότι κατά το α' εξάμηνο του 2009 έχουμε μείωση των προβλεπόμενων εσόδων κατά 0,7% σε σχέση με το 2008 –ο στόχος που είχε τεθεί ήταν αύξηση κατά 15%. Επομένως, μπορούμε ξεκάθαρα να πούμε ότι τα μέτρα που πάρθηκαν δεν έχουν αποδώσει. Τα νέα φορολογικά μέτρα λειτουργούν σε μία και μοναδική κατεύθυνση: Πόσα χρήματα λείπουν για να φθάσει το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 3,7% του ΑΕΠ; - Λείπουν 2,3 δισ. ευρώ - Πού θα τα βρω αυτά τα χρήματα, από πού και από ποιους θα τα πάρω;
Από μόνα τους αυτά τα μέτρα, δεν λύνουν το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Όπως δεν έλυσαν το πρόβλημα της ρευστότητας τα 28 δισ. ευρώ. Ήδη εκπέμπουν SOS για ρευστό 5 στις 10 θεσσαλικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας ''Ελευθερία''.
Τα μέτρα, επομένως, είναι αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Δεν δίνουν οριστική λύση στην υστέρηση των δημόσιων εσόδων, δεν δίνουν λύση στη μείωση του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού στο 3,7% του ΑΕΠ -με βάση τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ το έλλειμμα θα φτάσει στο 6,1% του ΑΕΠ για το 2009.
«Ε»: Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το επόμενο διάστημα, ιδίως υπό το πρίσμα της επιτήρησης από την Κομισιόν; Πιστεύετε ότι τα νέα μέτρα (φορολογικά και άλλα) της κυβέρνησης θα πετύχουν το στόχο, έστω της συγκράτησης, σε αποδεκτά επίπεδα, των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας; Και τι πρέπει να γίνει, ώστε να μην είμαστε τα ''κακά παιδιά'' των Βρυξελλών;
Δ.Γελ.: Να δούμε κατ΄ αρχάς τι μέτρα ζητά η Ε.Ε. να πάρει η Ελλάδα για να προχωρήσει προς τα εμπρός η ελληνική οικονομία. Ζητά τη λήψη μόνιμων μέτρων από το 2010 και μετά, ώστε να υπάρχει καθοδική πορεία του χρέους μετά το 2012. Τα μέτρα που πρέπει να πάρει η ελληνική κυβέρνηση σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι: μέτρα πάταξης φοροδιαφυγής, δικαιότερη κατανομή φορολογικών βαρών, περιορισμός των δαπανών, εξάλειψη των ελλειμμάτων στις ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις, συγκράτηση μισθών και συντάξεων και άμεση μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Αυτό που χρειάζεται είναι μεσοπρόθεσμη πολιτική για ενίσχυση της εμπιστοσύνης και τόνωση της ανάπτυξης. Χρειάζεται ένα υγιές τραπεζικό σύστημα, μείωση του δημοσίου χρέους, μείωση της γραφειοκρατίας, του κόστους στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια το σύστημα στηρίχτηκε στις αυτόματες διορθώσεις της ελεύθερης αγοράς και στον υποτιθέμενο παρεμβατικό χαρακτήρα του τραπεζικού συστήματος. Παρά τη λειτουργία όμως του τραπεζικού συστήματος και παρά τα υπερκέρδη των τραπεζών η ρευστότητα αυτών κατέρρευσε σε μια νύχτα. Παρά το πακέτο στήριξης των 28 δισ. ευρώ, οι τράπεζες δεν αντέδρασαν θετικά. Το «διορθωτικό» σύστημα του ΤΕΜΠΕ εφαρμόζεται κυρίως από την ΕτΕ και την ΑτΕ. Η πρόταση του ΟΕΕ ήταν πλήρης δημόσιος έλεγχος της ΕτΕ, ενίσχυση του δημόσιου ρόλου του Τ.Τ. και της ΑτΕ, ώστε να ενισχυθεί η παρέμβαση του δημοσίου στη χρηματοπιστωτική λειτουργία και στην κατανομή των πόρων στην ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας.
Την επόμενη διετία προβλέπονται και άλλα σκληρά μέτρα. Τα νέα «λίγα, απλά και δίκαια» μέτρα που θα παρθούν από την κυβέρνηση θα είναι και αυτά στην κατεύθυνση της επιβάρυνσης των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, ενώ μαύρα είναι τα μαντάτα με αρνητικές προβλέψεις για την ελληνική οικονομία.
Θα αναφέρω μερικούς από τους βασικούς άξονες που προτείνει το ΟΕΕ για την έξοδο από την κρίση, χωρίς να μας ενδιαφέρει αν είμαστε «καλά παιδιά ή κακά παιδιά» για την Ε.Ε.: ενίσχυση των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, μείωση της φορολογίας φυσικών προσώπων με αναλογική κλίμακα, στήριξη των πολυτέκνων οικογενειών, ανώτατο όριο επιτοκίων των πιστωτικών καρτών, αύξηση των δημόσιων επενδύσεων, μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των προϊόντων του. Εάν «παγώσουν» και οι μισθοί-συντάξεις, τότε θα «παγώσει» και η ελληνική οικονομία.
«Ε»: Tι πιστεύετε ότι θα έπρεπε να είχε κάνει η κυβέρνηση περισσότερο ή λιγότερο για την αντιμετώπιση της απότομης έλλειψης ρευστότητας, όπως αυτή εκδηλώθηκε και στον τραπεζικό χώρο και στον επιχειρηματικό κόσμο (απότομο ''φρένο'' στην κατανάλωση);
Δ.Γελ.: Η κυβέρνηση, διά του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, στο τέλος του έτους εξήγγειλε σχέδιο νόμου για τη ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας στο οποίο ουσιαστικά δίνει την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών με έκδοση προνομιούχων μετοχών (5 δισ. για συμμετοχή και 23 δισ. για άντληση ρευστότητας). Για να πετύχει αυτό το σχέδιο, όμως, θα πρέπει να υπάρχει σαφής δέσμευση των πιστωτικών ιδρυμάτων για τη διοχέτευση της χορηγούμενης ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις και σαφώς συμμετοχή των τραπεζών στην αντιμετώπιση της κρίσης.
Εμείς, σαν ΟΕΕ, έχουμε προτείνει δέσμη μέτρων για την τόνωση της ανάπτυξης, στα οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται και η παρέμβαση του Δημοσίου για μείωση των επιτοκίων, η επιδότηση επιτοκίου στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κατάργηση του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας, επιστροφή του ΦΠΑ στους αγρότες και στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, απαγόρευση της λειτουργίας των εισπρακτικών εταιρειών, διεύρυνση από 3 σε 6 των καθυστερούμενων δόσεων προκειμένου να κινηθούν οι διαδικασίες σε βάρος των δανειοληπτών, αξιοποίηση του δανείου των 30 δισ. ευρώ από την Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επαναφορά του ΦΜΑΠ, αύξηση μισθών-συντάξεων, επίδομα θέρμανσης και επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης. Και βεβαίως, να αναφέρουμε ότι διαφορετικά θα λειτουργούσε το δημόσιο αν ήλεγχε το τραπεζικό σύστημα, με ΕτΕ, ΑτΕ και Τ.Τ υπό κρατικό έλεγχο.
«Ε»: Σε πάρα πολλές περιπτώσεις η κεντρική διοίκηση του ΟΕΕ είχε επισημάνει στο παρελθόν το θέμα του υπερδανεισμού των ελληνικών νοικοκυριών. Παρά τις επισημάνσεις αυτές, οι τράπεζες μέχρι πριν την κρίση, έκαναν λόγο για μεγάλες δυνατότητες πιστωτικής επέκτασης στη χώρα. Με το ξέσπασμα της κρίσης οι τράπεζες «ανέκρουσαν πρύμνα», κλείνοντας τις στρόφιγγες και βάζοντας πολύ πιο αυστηρά κριτήρια στους όρους δανειοδότησης. Κατά την εκτίμησή σας έπρεπε να συμβεί αυτό ή όχι, είναι καλύτερα τα πράγματα τώρα ή όχι, και γιατί;
Δ.Γελ.: Σαν ΟΕΕ, μας προβλημάτισε η αυξανόμενη πιστωτική επέκταση, πριν ξεσπάσει η κρίση. Μάλιστα, το συζητούσαμε σε σχέση και με τις συνεχείς αυξήσεις σε βασικά είδη ευρείας κατανάλωσης. Ήταν μια περίοδος στην οποία μπορούσαν να εκδηλωθούν εκρηκτικές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν μια αυξανόμενη δανειακή επιβάρυνση, από 34% το 2005 σε 45%το 2007 και 50% το 2008. Οι κατηγορίες των δανείων είναι κυρίως πιστωτικές κάρτες, που από 54% το 2005 αυξήθηκαν σε 60% το 2007, στεγαστικά δάνεια (από 37% το 2005 σε 40% το 2007). Για τα δάνεια, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα ελληνικά επιτόκια παρόλο που μειώθηκαν σημαντικά σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, εξακολουθούν να είναι από τα υψηλότερα της ευρωζώνης. Αυτή ήταν η κατάσταση μέχρι το τέλος του 2008, οπότε και εκδηλώνεται εκρηκτικά η οικονομική κρίση, με τις τράπεζες να δηλώνουν υπερκέρδη αφού δρούσαν ανεξέλεγκτα και πολλές φορές με την εύνοια των νόμων (συντελεστής φορολογίας από 35% σε 30% και 25%, χαμηλότεροι ακόμα και από κάποιες κατηγορίες μισθωτών).
Σε μελέτη της Ένωσης Τραπεζών αναφέρεται ότι το 50% των ελληνικών νοικοκυριών δανείζεται –αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο 50% δεν δανείζεται. Ποιος, όμως, είναι ο λόγος που ο ένας στους δύο δεν δανείζεται; Σίγουρα υπάρχει ένα ποσοστό νοικοκυριών που δεν έχει ανάγκη να δανειστεί. Υπάρχει όμως και ένα ποσοστό που δεν μπορεί, δεν του επιτρέπεται να δανειστεί -είναι το ποσοστό των νοικοκυριών με χαμηλό εισόδημα. Αν μεταφερθούμε στο επίπεδο των επιχειρήσεων τότε θα αναφέρουμε ότι χαρακτηριστικό στοιχείο για τη δανειοδότησή τους είναι ο βαθμός ασφαλείας της επένδυσης. Κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο για την τράπεζα, σ' αυτή την περίπτωση, είναι η ταχεία και σίγουρη ανακύκλωση του κεφαλαίου. Αν η επιχείρηση ή κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα ήθελε να κάνει επένδυση με αμφίβολα αποτελέσματα, ακόμα και εάν πρόκειται για όφελος προς το κοινωνικό σύνολο, τότε σίγουρα η δανειοδότηση θα ήταν από αμφίβολη έως αδύνατη.
Με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης σταματούν να δίνουν δάνεια οι τράπεζες λόγω έλλειψης ρευστότητας, αλλά και λόγω της διαφαινόμενης αβεβαιότητας. Το πρόβλημα «λύθηκε», ως διά μαγείας, με τα 28 δισ. ευρώ που έδωσε το ελληνικό δημόσιο –πού βρέθηκαν αυτά τα χρήματα, ενώ πριν δεν υπήρχαν για να δοθούν σε αυξήσεις μισθών και συντάξεων; Η μόνη διαφορά, σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση, είναι ότι τώρα δεν δίνονται ανεξέλεγκτα τα δάνεια αλλά με προϋποθέσεις και την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Δυστυχώς, το πρόβλημα της ρευστότητας καθώς και το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης δεν λύθηκε. Πάντως ένα πράγμα είναι δεδομένο, ότι πρέπει να υπάρχει δημόσια παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα.
«Ε»: Εφορίες, πολεοδομίες, ασφαλιστικά ταμεία και νοσοκομεία εντοπίζονται ως οι κύριοι χώροι διαφθοράς στο δημόσιο σύστημα. Τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει στο κομμάτι της πάταξης της διαφθοράς στο δημόσιο;
Δ.Γελ.: Πράγματι, στο πολιτικοοικονομικό σύστημα της χώρας μας εμφανίζονται βαθιά σημάδια σήψης, όχι μόνο στους χώρους που αναφέρατε, αλλά και σε πολλούς άλλους. Τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει; Αλλαγή στο σύστημα εκπροσώπησης, για να αλλάξει και το κλίμα εμπιστοσύνης για δυνατότητα ισότιμης πρόσβασης των πολιτών στους θεσμούς, προγραμματισμός της διοίκησης, κοινωνικός έλεγχος αλλά και δημόσια λογοδοσία, αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας, όχι με στόχο το κέρδος αλλά το κοινωνικό όφελος, επιχειρησιακά σχέδια με τουλάχιστον πενταετή ορίζοντα, φορολογικό σύστημα.
Σίγουρα η φοροδιαφυγή είναι συνυφασμένη με τη διαφθορά. Το πρόβλημα δεν σχετίζεται μόνο με την απώλεια εσόδων ή την διογκωμένη αύξηση των δαπανών, αλλά κυρίαρχα με τη νοοτροπία που καλλιεργείται στους πολίτες. Σαν ΟΕΕ, από τα βασικότερα που έχουμε προτείνει είναι η αναγνώριση του ρόλου του ΟΕΕ στις κρίσεις προσωπικού φορολογικών υπηρεσιών. Το παράδοξο είναι ότι ενώ προβλέπεται η επιχείρηση να έχει λογιστή με άδεια Α΄ τάξεως, ο έλεγχος μπορεί να γίνει από υπάλληλο με απολυτήριο λυκείου (!). Χρειάζεται ουσιαστική εφαρμογή του πόθεν έσχες, υποχρεωτικοί έλεγχοι των υπηρεσιών και των παράπλευρων επιχειρήσεων από ανεξάρτητους ελεγκτές και αναμόρφωση της διαδικασίας ελέγχου, χρήση των νέων τεχνολογιών, στελέχωση των υπηρεσιών με μόνιμο ειδικευμένο προσωπικό.
Σήμερα, η δημόσια διοίκηση λειτουργεί χωρίς οργάνωση των υπηρεσιών της με αποτέλεσμα να χάνονται καθημερινά χιλιάδες εργατοώρες. Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα, ώστε να μην είναι απαραίτητη η παρουσία του φορολογούμενου, όταν τα στοιχεία αυτά μπορούν να ληφθούν από το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών ή φορείς του δημοσίου, να καθιερωθεί ο ΑΜΚΑ ως μοναδικός αριθμός όλων των συναλλαγών, να γίνει πλήρης μηχανοργάνωση όλων των υπηρεσιών και δυνατότητα διασύνδεσης με τράπεζες, μεγάλους οργανισμούς και να καθιερωθεί η λογιστική τυποποίηση σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις.
ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΜΟΦΩΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΠΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
«Δεν είναι το άλφα και το ωμέγα η θέση του προέδρου»
* Εκδήλωση για την «Οικονομική Κρίση και τις συνέπειες αυτής για τη Θεσσαλία» τον Οκτώβριο
Αναφερόμενος στα όσα διαδραματίστηκαν στην τοπική διοίκηση του ΟΕΕ το προηγούμενο διάστημα, ο Δημήτρης Γελαλής επισημαίνει ότι θα γίνει προσπάθεια, ώστε οι όποιες αποφάσεις λαμβάνονται να είναι ομόφωνες, μετά από συζήτηση σε επίπεδο διοικητικού συμβουλίου. Στις πρώτες πρωτοβουλίες της νέας διοίκησης, περιλαμβάνεται η διοργάνωση εκδήλωσης για την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της σε επίπεδο Θεσσαλίας, που έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί στις 2 Οκτωβρίου 2009.
«Ε»: Τι σημαίνει η πρόταση για κυκλικό (εκ περιτροπής) προεδρείο, με την οποία κερδίσατε οι τρεις παρατάξεις τη διοίκηση του τοπικού ΟΕΕ; Θα συναποφασίζουν τρεις παρατάξεις, θα υπάρχει διαδοχή στη θέση του προέδρου;
Δ.Γελ: Κοιτάξτε, ούτε κυκλικό, ούτε εκ περιτροπής, ούτε τετράγωνο είναι το προεδρείο. Προέκυψε στην τέταρτη ψηφοφορία στην οποία υπήρχαν δύο προτάσεις. Η μία πρόταση που πλειοψήφησε και η οποία στηρίχτηκε σε ένα κοινό κείμενο το οποίο κατατέθηκε, δημοσιεύτηκε και μία πρόταση της μειοψηφίας, η οποία πρότεινε δικό της υποψήφιο -η οποία και μειοψήφησε. Τρία είναι τα χαρακτηριστικά στοιχεία της πρότασής μας: πρώτον, ένα κοινό πρόγραμμα δράσης το οποίο θα προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε απαρέγκλιτα, δεύτερον, ότι η θέση του προέδρου δεν είναι το άλφα και το ωμέγα, θα προσπαθήσουμε οι όποιες αποφάσεις παίρνονται να είναι ομόφωνες και να προκύπτουν μετά από συζητήσεις στο διοικητικό συμβούλιο και τρίτον ότι δεν υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί στη θέση του προέδρου. Το κυρίαρχο στοιχείο για τη διοίκηση, πλέον, είναι να ξεφύγουμε από την εσωστρέφεια η οποία υπήρχε και ταλαιπωρούσε τη διοίκηση, αλλά κυρίως να απευθυνθούμε προς τα μέλη μας, ώστε να αρχίσουν να συμμετέχουν στις διεργασίες του Περιφερειακού Τμήματος.
«Ε»: Υπάρχει το ενδεχόμενο να διατηρηθεί αυτή η «συμμαχία» παρατάξεων και ενόψει των εκλογών του 2010;
Δ.Γελ.: Δεν μπορούμε να καθορίσουμε από τώρα για το Δεκέμβρη του 2010 που θα γίνουν οι εκλογές τι θα γίνει. Αυτό που μπορούμε να καθορίσουμε είναι η προσπάθεια των παρατάξεων, μέχρι τις εκλογές, για καλύτερη και ουσιαστικότερη παρουσία του Π.Τ. -Θεσσαλίας στα προβλήματα της περιοχής καθώς και στα προβλήματα των οικονομολόγων. Εάν προκύψει τέτοιο θέμα, πιστεύω ότι θα συνέλθουν τα μέλη των παρατάξεων, θα συζητήσουν και θα αποφασίσουν για το καλό του Επιμελητηρίου αλλά και των παρατάξεων, αφού βεβαίως δουν και την πορεία του Π.Τ.- Θεσσαλίας μέχρι τότε, την παρέμβασή του στα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας και στα προβλήματα των συναδέλφων.
«Ε»: Ποιες είναι οι προτεραιότητες της νέας διοίκησης για το τοπικό ΟΕΕ;
Δ.Γελ: Τρεις είναι οι κατευθύνσεις του τοπικού Π.Τ Θεσσαλίας: Πρώτον, παρέμβαση του περιφερειακού τμήματος στα οικονομικά δρώμενα της Θεσσαλίας. Ήδη έχει ψηφιστεί ομόφωνα σχέδιο εκδηλώσεων-παρεμβάσεών μας. Η πρώτη εκδήλωση που θα γίνει στις 2 /10/2009 θα έχει σαν θέμα την Οικονομική Κρίση και τις συνέπειες αυτής για τη Θεσσαλία, η οποία θα γίνει στη Λάρισα και στη συνέχεια θα ακολουθήσουν εκδηλώσεις και στις άλλες πόλεις της Θεσσαλίας.
Σε δεύτερο επίπεδο, θα επικεντρωθούμε στην προσπάθεια επίλυσης των επαγγελματικών προβλημάτων των μελών. Ένα από τα κυριότερα προβλήματα είναι το πρόβλημα της ανεργίας και ιδίως της ανεργίας των νέων οικονομολόγων. Υπήρξαν παρεμβάσεις προς το Υπουργείο τόσο από την Κεντρική Διοίκηση όσο και από τα Περιφερειακά Τμήματα. Το θέμα της κατοχύρωσης του Οικονομολόγου είναι άλυτο εδώ και χρόνια (υπήρχε παρέμβαση του Π.Τ Θεσσαλίας να καλύπτονται θέσεις που χρειάζονται οικονομικές γνώσεις με Οικονομολόγους). Αντί να καλυτερεύουν τα πράγματα για τους Οικονομολόγους, χειροτερεύουν, με την ακύρωση νομοθετημάτων που αφορούν στους Ορκωτούς Ελεγκτές, τους μελετητές, καθώς και τα προβλήματα των Οικονομολόγων της Εκπαίδευσης. Το ΟΕΕ στο πλαίσιο της χρήσης νέων τεχνολογιών και της οργάνωσης των υπηρεσιών έχει ζητήσει να γίνει σύνδεση του μητρώου του Φοροτέχνη -Λογιστή με το Taxis. Η υπηρεσία του ΟΕΕ είναι έτοιμη τεχνικά και περιμένει τη σύνδεση με το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών. Σίγουρα τα προβλήματα είναι πολλά. Σ' αυτή τη φάση η Τ.Δ. προγραμματίζει σειρά σεμιναρίων που θα αφορούν τους νέους Οικονομολόγους για επιμόρφωση, να είναι έτοιμοι στην είσοδό τους στην αγορά εργασίας.
Και στο τρίτο επίπεδο βρίσκονται τα θεσμικά θέματα που απασχολούν τον κλάδο. Το κυριότερο θεσμικό θέμα είναι η αλλαγή του πλαισίου που διέπει το ΟΕΕ. Έχει αποφασιστεί η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου από τη Συνέλευση των Αντιπροσώπων, αλλά έχει γίνει «γεφύρι της Άρτας», καθώς παραμένει στα συρτάρια του αρμόδιου Υπουργείου εδώ και χρόνια.
