Παρά το γεγονός ότι κατά την τελευταία συνάντηση των κοινωνικών εταίρων υπήρξε μία κοινή βάση με συμφωνία πέντε σημείων για τα εργασιακά, ο ΣΕΒ διαφοροποιήθηκε σε ότι αφορά τα βασικά ζητήματα που αφορούν στις ομαδικές απολύσεις και τον 13-14ο μισθό γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση της ΕΣΕΕ, η οποία εκπροσωπεί μικρότερου μεγέθους επιχειρήσεις.
Χθες η ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση των εμπόρων πήρε ξεκάθαρη θέση εμμένοντας στην άποψη ότι όχι μόνο δεν πρέπει να τεθεί θέμα κατάργησης, αλλά, ούτε και ενσωμάτωσης του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα έδωσε στη δημοσιότητα συγκριτικούς πίνακες για το σενάριο ενσωμάτωσης του 13ου και του 14ου μισθού στις τακτικές αποδοχές των απασχολούμενων του ιδιωτικού τομέα σε σύγκριση πάντα με το ισχύον καθεστώς.
Βάσει των πινάκων αυτών (που για την απλούστευση έγινε η παραδοχή πως το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών για τα δώρα Χριστουγέννων/Πάσχα και επιδόματος αδείας κινούνται στα ίδια επίπεδα με εκείνα των υπολοίπων μηνών) συνάγεται πως σε ετήσια βάση το αθροιστικό σύνολο των καταβαλλόμενων ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών είναι ίδιο, τόσο στην περίπτωση ενσωμάτωσης του 13ου και 14ου μισθού στις τακτικές αποδοχές των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, όσο και στη συνέχιση ισχύος του υφιστάμενου καθεστώτος.
Παρόλα αυτά οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές των εργαζομένων σε περίπτωση ενσωμάτωσης του 13ου και 14ου μισθού είναι μεγαλύτερες εάν εξεταστεί κάθε μήνας ξεχωριστά, κάτι το οποίο ισχύει και για τις μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές εργοδότη (+16,6% στην περίπτωση του άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών) και εργαζομένου, όπως και για το συνολικό κόστος μισθοδοσίας (μεικτές αποδοχές + εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές).
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
" Αναφορικά με διάφορες συζητήσεις και συναντήσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα μεταξύ κοινωνικών εταίρων επί των προαπαιτούμενων των δανειστών για τις εργασιακές σχέσεις που θα τεθούν άλλωστε επί τάπητος το Σεπτέμβριο, η ΕΣΕΕ λαμβάνει -για μια ακόμα φορά- ξεκάθαρη θέση. Με συνέχεια και συνέπεια τόσο τώρα, όσο και στο παρελθόν, εμμένει στην άποψη ότι όχι μόνο δεν πρέπει να τεθεί θέμα κατάργησης, αλλά, ούτε και ενσωμάτωσης του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.
Όπως άλλωστε προκύπτει από την ανάλυση των στοιχείων (πίνακες που εκπόνησε το ΙΝΕΜΥ της ΕΣΕΕ και επισυνάπτονται στη στήλη «Συνοδευτικό υλικό»), επιβεβαιώνεται ότι η ξεχωριστή καταβολή των δώρων και του επιδόματος αδείας, αφενός έχει ιδιαίτερη σημασία στη «ροπή κατανάλωσης» της εγχώριας αγοράς και αφετέρου δεν επιβαρύνει με επιπλέον μη μισθολογικό κόστος, εργοδότες και εργαζόμενους.
Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΣΕΕ επισημαίνει ότι πρόσφατα η Επίτροπος Απασχόλησης Marianne Thyssen δήλωσε ότι δεν ενδιαφέρει την Ε.Ε. εάν οι αμοιβές καταβάλλονται σε 12 ή σε 14 μισθούς ή ακόμα ανά 15νθήμερο σε 27 καταβολές, αλλά η συνολική ετήσια αμοιβή του εργαζόμενου και η αντίστοιχη δαπάνη για τον εργοδότη. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η Ε.Ε., όπως εξηγεί η Συνομοσπονδία, στη λίστα της δεν αναφέρει ως κατώτερο μισθό τα 586 ευρώ, αλλά τα 684, γιατί ενσωματώνει το 13ο και 14ο μισθό.
Για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, η ΕΣΕΕ σημειώνει ότι στην Ελλάδα το θέμα έχει μικρή σημασία, καθώς αφορά μεγέθη επιχειρήσεων από 150 εργαζόμενους και πάνω, ενώ ίσως θα πρέπει να δεχθούμε την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας στην ελληνική νομοθεσία, για αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων από 5% σε 10%.
Επιπλέον, αναφορικά με τις ομαδικές απολύσεις και τα «lock out», η Συνομοσπονδία σημειώνει ότι ως γνωστόν στην Ελλάδα συνηθίζεται πρώτα να κλείνουν οι επιχειρήσεις και μετά να απολύουν, ενώ ως γνωστόν στις περιπτώσεις της χρεωκοπίας, η έννοια της απόλυσης λαμβάνει «συμβολικό» χαρακτήρα, αφού οι αποζημιώσεις δεν καταβάλλονται. Είναι προφανές –τονίζει- πως αυτά τα δύο θέματα δεν αφορούν το 98% της ελληνικής επιχειρηματικότητας, που η ΕΣΕΕ εκπροσωπεί, παρά μόνο φωτογραφικά, τις συστημικές τράπεζες και τις ΔΕΚΟ υπό ιδιωτικοποίηση.
Ως προς τον συνδικαλιστικό νόμο, η ΕΣΕΕ πιστεύει ότι έχει έρθει ο καιρός να υπάρξει επικαιροποίηση και εκσυγχρονισμός του, με δεδομένο ότι έχουν καταγραφεί στρεβλώσεις και υπερβολές που πρέπει να αναθεωρηθούν, χωρίς να σημαίνει ότι θα αμφισβητηθούν βασικά κεκτημένα της συλλογικής δράσης των εργαζόμενων.
Επιπλέον, η ΕΣΕΕ επισημαίνει ότι βασικός ρόλος των πέντε θεσμοθετημένων κοινωνικών εταίρων είναι η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και των απαραίτητων ισορροπιών. Άλλωστε θα πρέπει να επισημανθεί ότι η σχέση εργοδοτών-εργαζομένων το διάστημα των επτά ετών της κρίσης και των μνημονίων έπαιξε σημαντικό ρόλο, αφού κράτησε ζωντανή την ΕΓΣΣΕ και διατήρησε εργασιακή ειρήνη σε πολλές περιπτώσεις.
Εάν λοιπόν δεν υπάρχει αυτή η ισορροπία και μια ρεαλιστική προσέγγιση, σύμφωνα με την ΕΣΕΕ τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα και οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα επικρατήσουν οριστικά και αμετάκλητα των κλαδικών, με αποτέλεσμα η επεκτασιμότητα να αποτελέσει παρελθόν. Απαιτείται, λοιπόν, και αυτή τη φορά να διατηρηθεί το κοινό μέτωπο στις συζητήσεις για τα εργασιακά τον Σεπτέμβριο, σημειώνει.
Σύμφωνα με τη Συνομοσπονδία, είναι σαφές ότι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει πάντα κοινό μέτωπο κυβέρνησης - κοινωνικών εταίρων, αλλά είναι επιβεβλημένο ένα κοινό μέτωπο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, που να μπορεί να αξιοποιηθεί από την Κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις.
Στο πλαίσιο αυτό η ΕΣΕΕ εμμένει και επιμένει στην τριμερή συμφωνία της Γενεύης, της 30ής Σεπτεμβρίου 2014, στη συμφωνία του Ζαππείου της 26ης Νοεμβρίου 2015 μεταξύ εργοδοτών, εργαζομένων και Υπουργείου, υπό την ομπρέλα του ILO. Τέλος, επισημαίνεται ότι το Δ.Σ. της ΕΣΕΕ θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τα εργασιακά όχι ως υπόθεση λίγων, αλλά ως υπόθεση πολλών, αφού αφορά όλους τους εργοδότες, εργαζόμενους και ανέργους στην ελληνική αγορά εργασίας.
ΔΗΛΩΣΗ ΚΟΡΚΙΔΗ
Με αφορμή δε τη συζήτηση που διενεργείται σε ότι αφορά τα εργασιακά, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ. Βασίλης Κορκίδης επεσήμανε: «...Στην πρόσφατη κοινή δήλωση των κοινωνικών εταίρων της 19ης/7/16, κατά την οποία επήλθε, σε γενικές γραμμές, συμφωνία σε πέντε βασικά σημεία ενόψει της φθινοπωρινής διαπραγμάτευσης κυβέρνησης - θεσμών για τα εργασιακά, εκτός των ολιγάριθμων μεγάλων εργοδοτών του ΣΕΒ, υπάρχουν και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και οι άλλοι τρεις φορείς εργοδοτών, όπως ο ΣΕΤΕ, αλλά κυρίως οι πολυάριθμοι μικρότεροι εργοδότες της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ. Θα ήταν προτιμότερο να περιοριστούν οι "παλιομοδίτικες" επιμέρους συζητήσεις και κάποιοι να προσαρμοστούν στο πλαίσιο της "νέας αρχής κοινωνικού διαλόγου" της Ε.Ε., ώστε να μάθουν να υπολογίζουν όλους τους φορείς εργοδοτών ως ίσους θεσμικούς συνομιλητές τους...».
