Απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Λαού της Λάρισας, στις 10.30 το πρωί της Πέμπτης, καλούν με ανακοίνωσή τους οι Εργατικές Κινήσεις – Συσπειρώσεις.
Όπως αναφέρουν μεταξύ άλλων «η ψήφιση και η εφαρμογή του 3ου βάρβαρου μνημονίου σημαίνει την κλιμάκωση μιας ακόμα φάσης της αντιλαϊκής και αντεργατικής επίθεσης που πραγματοποιούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και το πολιτικό τους προσωπικό σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Τα προηγούμενα μέτρα, μαζί με τα νέα, τα 3 μνημόνια και οι νόμοι που τα συνοδεύουν, όλη η αντιλαϊκή επίθεση των τελευταίων χρόνων, αποτελούν μια στρατηγικού χαρακτήρα επίθεση στον κόσμο της εργασίας, με στόχο την αναδιάρθρωση συνολικά της εργασίας, των εργασιακών σχέσεων, τη ραγδαία επιδείνωση της θέσης των εργαζόμενων προς όφελος των κερδών και της ανάπτυξης του κεφαλαίου.
Όλα αυτά σε έναν ιδιωτικό τομέα όπου έχει καταρρεύσει η έννοια της σταθερής δουλειάς, με συνθήκες γαλέρας, με τεράστιες ζώνες ημι-απασχόλησης και ανεργίας, με τις απολύσεις και την απλήρωτη εργασία να παίρνουν διαστάσεις εργατικής γενοκτονίας. Όλα αυτά σε ένα δημόσιο τομέα βαριά χτυπημένο, χωρίς κοινωνικές δαπάνες, χωρίς υποδομές, χωρίς προσωπικό, με σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και νοσηλευτές, δήμους με ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες και με προσωπικό κυρίως με πεντάμηνες συμβάσεις.
Πάνω στα ερείπια του κόσμου της εργασίας, μόνοι κερδισμένοι θα βγουν οι βιομήχανοι και οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι τράπεζες και οι δανειστές!
Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι μια κυβέρνηση σαρωτικής αντιλαϊκής επιδρομής σε άμεση συνεργασία με την ΕΕ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την τρόικα που έγινε …κουαρτέτο. Έχει την ουσιαστική στήριξη και ψηφίζει τα βάρβαρα μέτρα μαζί τις καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, Χρυσή Αυγή.
Απέναντι στην επίθεση κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης υπάρχει μόνο μια διέξοδο και λύση για τους εργαζόμενους: Αγώνας μαζικός, ταξικός, γενικευμένος. Αγώνας με κριτήριο και αιτήματα τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, με αποφασιστικότητα, διάρκεια και περιεχόμενο που να εξασφαλίζει την αγωνιστική ενότητα της βάσης των εργαζομένων, θα ενοποιεί και θα συντονίζει την πάλη τους, θα στηρίζεται στις μαζικές διαδικασίες και τη δημοκρατία τους, θα αποφασίζεται και θα είναι στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων. Αγώνας ενάντια σε κάθε νόμο και μέτρο, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, αλλά και με συνολικό περιεχόμενο ανατροπής και ρήξης με τον μονόδρομο της ΕΕ και των μνημονίων, με τα συμφέροντα και την εξουσία του κεφαλαίου, στην κατεύθυνση του πανεργατικού ξεσηκωμού και των μεγάλων μαχών της εργατικής τάξης.
Η εμπειρία των μεγάλων αγώνων και των προηγούμενων μαχών μας έδειξε, ότι απαιτείται συντονισμένος και ενιαίος πανεργατικός αγώνας: Αγώνας ενάντια στα μέτρα που ψηφίζονται, μαζί με πάλη για τα κοινωνικά αναγκαία αιτήματα όπως η διαγραφή του χρέους, η σύγκρουση με τον μονόδρομο του κεφαλαίου, η ρήξη και έξοδος από ευρώ και ΕΕ, η κρατικοποίηση-εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, κ.α. Αγώνας για δημοκρατικά δικαιώματα, ενάντια στον αυταρχισμό, αλλά και αγώνας της τάξης μας ενάντια στους πολέμους και τις επεμβάσεις, για ταξική αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη φτώχεια που γεννά τον ξεριζωμό των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών.
Τέτοιον αγώνα δεν μπορεί και δεν θέλει να τον οργανώσει ο –παλιός και νέος- κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Η ΓΣΕΕ και οι κυρίαρχες δυνάμεις στις μεγάλες Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα έχουν αποδεχτεί την πολιτική των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων», έχουν ψηφίσει τα μνημόνια, λέγοντας ένα μεγαλοπρεπές ΝΑΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα, συντασσόμενοι με τον ΣΕΒ και όλο το «μαύρο μπλοκ».
Σοβαρές ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις που αναφέρονται στο αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα: Είτε εξακολουθούν να συνυπάρχουν στις ίδιες παρατάξεις και να ψηφίζουν από κοινού με τις κυβερνητικές δυνάμεις (π.χ. ΔΣ ΟΛΜΕ), είτε –παρά τα σωστά πολλές φορές αιτήματα και φρασεολογία- επιμένουν στον άγονο δρόμο της περιχαράκωσης και των αγώνων χαμηλής έντασης και διαμαρτυρίας, αρνούμενοι την κοινή δράση και τη μετωπική συσπείρωση όλων των ταξικών δυνάμεων.
Αυτός ο αγώνας μας βρίσκει όλους στην ίδια πλευρά: εργαζόμενους και άνεργους, νέους και παλαιότερους εργαζόμενους, ελαστικά απασχολούμενους και συνταξιούχους, μισθωτούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, Έλληνες και μετανάστες. Ας τον δώσουμε ενωμένοι, με μαχητικότητα και αποφασιστικότητα. Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσουμε και να παλέψουμε νικηφόρα για το μέλλον όλων μας.
Αυτή είναι μια εργατική απάντηση στην επίθεση του αντίπαλου. Μια απάντηση των αναγκών των εργαζόμενων, απέναντι στην πολιτική που έχει ανάγκη η εργοδοσία και το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση του, να σώσει τα κέρδη του.
Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις, τα εργατικά σχήματα και συλλογικότητες σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καλούν τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νέα γενιά, τους συνταξιούχους, σε έναν τέτοιο αγώνα. Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα και κοινής δράσης στην κατεύθυνση της συσπείρωσης δυνάμεων, την ανασυγκρότηση του ταξικού κινήματος, την απόκρουση και υπέρβαση του εργοδοτικού, κυβερνητικού και υποταγμένου συνδικαλισμού. Για την συμβολή στην ανάπτυξη μεγάλων εργατικών και λαϊκών αγώνων, μέσα στους οποίους θα δοκιμαστούν όλες οι απόψεις».
