Του Δημήτρη Βάλλα
Από τον ματωμένο Μάιο του 1886 στο Σικάγο με τον ξεσηκωμό των εργατών για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μέχρι σήμερα, πέρασαν 128 χρόνια. Η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε να γιορτάζεται σε ολόκληρο τον κόσμο θυμίζοντας τους αγώνες και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος και οι συνδικαλιστές με τα Σωματεία καλούν και φέτος τους εργαζόμενους στους δρόμους τονίζοντας ότι η ημέρα αυτή δεν αποτελεί αργία, αλλά απεργία.
Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας σήμερα ο κ. Τάσος Τσιαπλές και το πρώτο ερώτημα που του απευθύνουμε είναι αν τελικά αυτό το μήνυμα της Πρωτομαγιάς του Σικάγου παραμένει ακόμα ζωντανό στις ημέρες μας…
«Σήμερα, θα μας πει, που οι εργαζόμενοι υποφέρουν από την ανεργία, το τσάκισμα των μισθών, και την ολική ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων το μήνυμα της αιματοβαμμένης Εργατικής Πρωτομαγιάς του Σικάγου γίνεται πιο επίκαιρο παρά ποτέ για:
* Οργάνωση των εργατών στο Συνδικάτο τους.
* Την ενίσχυση του αγώνα τους με ταξικό προσανατολισμό
* Τη συμμαχία με τους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους.
Για να ανατρέψουμε όχι μόνο τις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται σήμερα, αλλά και για να οικοδομήσουμε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Όλα αυτά που είπαμε δεν αποτελούν καθόλου «ουτοπία», αλλά μια μεγάλη ανάγκη για το σήμερα γιατί διαφορετικά θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα στην εξαθλίωση των πάντων...».
Ο κ. Τσιαπλές κάνοντας λόγο για έναν καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που ακολουθείται και που ενοχοποιείται για όλα θα συμπληρώσει:
«Κάθε εργάτης, νέος, άνεργος πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα, τι φταίει και ζούμε στην απόγνωση, στην ανασφάλεια, χωρίς δικαιώματα. Έχει σημασία να γνωρίσουμε τις αιτίες που οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και οι μισθοί τσακίστηκαν, που θα εργαζόμαστε ως τα βαθιά γεράματα, που η ανεργία καλπάζει, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις μονιμοποιούνται, που συντάξεις και επιδόματα καταργούνται, που αμφισβητείται το δικαίωμα στην απεργία, που ποινικοποιούνται οι αγώνες.
Μόνο έτσι, θα απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί κυβέρνηση, Ε.Ε., κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, φιλόδοξοι και νέοι κυβερνητικοί διαχειριστές σκορπούν σύγχυση και σκοταδισμό. Θεωρούν τη λαίλαπα που μας έπληξε αποτέλεσμα κακής κυβερνητικής διαχείρισης και προσωρινή, μιλούν για στρεβλώσεις του συστήματος.
Κανένας τους δεν βάζει στο στόμα του τον έναν και μοναδικό ένοχο που μας τσακίζει τη ζωή. Τον καπιταλισμό, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης! Ένα σύστημα σάπιο, που έφαγε τα ψωμιά του, για αυτό και οι κρίσεις έρχονται, επανέρχονται και βαθαίνουν».
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ
Καταλήγοντας, υπενθυμίζει ότι για μια ακόμα φορά το Εργατικό Κέντρο Λάρισας τιμώντας την ιστορία του γίνεται η εμπροσθοφυλακή στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης για να μην γίνουμε όλοι σκλάβοι του 21ου αιώνα:
«Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα προστασίας των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις να βρουν αγωνιστική διέξοδο και προοπτική η αγανάκτηση και η ταλαιπωρία των εργαζομένων. Να στείλουμε μήνυμα σε εργοδοσία, κυβέρνηση, ότι είμαστε όρθιοι για να υπερασπιστούμε τη ζωή και το μέλλον μας.
Σήμερα χρειάζεται να ενισχυθεί η συσπείρωση στις γραμμές του αγώνα. Έχουν βάλει στο μάτι τη συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα στην απεργία. Είναι ζήτημα επιβίωσης να αποκρούσουμε την επίθεση στα νώτα του εργατικού κινήματος. Να μην επιτρέψουμε να βάλουν χέρι στα σωματεία. Να οργανωθούμε σε αυτά, να δυναμώσει η παρέμβασή τους. Να μην αφήσουμε την εργοδοσία να αλωνίζει στους τόπους δουλειάς. Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, να ανατραπεί η γραμμή της ταξικής υποταγής, που αποτρέπει χιλιάδες εργαζόμενους να μπουν στους αγώνες...».
