Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως αρχισχεδιαστής στον σχεδιασμό και τη χρωματολογία της συλλογής των ταπήτων «Βιοκαρπέτ» και αργότερα άνοιξε το εντυπωσιακό κατάστημα χειροποίητων ταπήτων «Βοζαλής» επί της Μεγ. Αλεξάνδρου. Υπήρξε συνιδιοκτήτης του «le cafe», όπου τις δεκαετίες 1990-2000 συγκεντρωνόταν όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος της Λάρισας. Επιστήθιος φίλος και συμφοιτητής για κάποια χρόνια με τον ζωγράφο Γιώργο Λαζόγκα, όπως και πολύ φίλος με τον αείμνηστο Τάκη Δημητρακόπουλο. Ασχολήθηκε με την εικονογράφηση εντύπων και βιβλίων. Δημιούργησε σκίτσα για την εφημερίδα «Αλλαγή» της Λάρισας, εικονογράφηση για ειδικό αφιέρωμα του περιοδικού «2 τροχοί», εικονογράφηση βιβλίων αγγλικής γλώσσας (εκδόσεις Θρ. Καραμπά), βιβλίων των Αγροτικών Συνεταιριστικών εκδόσεων (σειρά Χαρταετός) κ.ά. Πραγματοποίησε μια ατομική έκθεση στην γκαλερί «Βλαχούλης» της Λάρισας. Συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις στην γκαλερί «Κοχλίας» του Κώστα Λαχά στη Θεσσαλονίκη, στην γκαλερί «Κέραμος» και «Λύτρα» της Λάρισας, καθώς και σε ομαδικές Λαρισαίων ζωγράφων στο Δημαρχείο Λάρισας, όπως και στην γκαλερί του Β. Μαργώνη, όπου ακόμη υπάρχουν σπάνια έργα του.
Συνεργάστηκε με τη Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία «ΤΕΧΝΗ», με πρόεδρο τον γνωστό καθηγητή Ιστορίας Τέχνης Χρύσανθο Χρήστου, ως υπεύθυνος για τη λειτουργία των εκθέσεων σε πόλεις της Βορείου Ελλάδας.
Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία και τον Καναδά.
«…Προσπαθώ μέσα από εικόνες μνήμης γκρίζων τοπίων, ώχρας και καφέ του κάμπου, σε στιγμές έντασης ή γαλήνης, παλεύοντας μεταξύ του ουσιαστικού και του «ωραίου», άλλοτε με εμμονή στην επανάληψη μιας γραφής και άλλοτε όχι, για να μεταφέρω εικόνες της δικής μου πραγματικότητας και ματιάς. Τελικά, όμως, προτιμώ να αφήνεται ο θεατής μέσα από τα έργα μου και να δίνει τη δική του ερμηνεία…», ανέφερε πάντα χαρακτηριστικά ο ζωγράφος.