Μαθητές της Καρδίτσας στο Σχολικό Μουσείο Βρυσιών

ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ *ΣΤΟΧΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΕΚΔΡΟΜΩΝ

ΦΑΡΣΑΛΑ (Γραφείο «Ε»)

Φτωχά τα λόγια να περιγράψουμε τα συναισθήματα που έζησαν οι μικροί μαθητές, αλλά και οι δασκάλες του 7ου Δημοτικού Σχολείου Καρδίτσας με την επίσκεψή τους στο Σχολικό Μουσείο των Ενεργών Πολιτών στα Βρυσιά Φαρσάλων.
Στιγμές όμορφες, μοναδικές, ανεπανάληπτες. Για μία ακόμα φορά οι άνθρωποι του Συλλόγου των Ενεργών Πολιτών στα Φάρσαλα είχαν τη μαγευτική εμπειρία να υποδεχτούν πενήντα πρόσχαρες παιδικές «φατσούλες», να νιώσουν και να ζήσουν, έστω για λίγες ώρες, την παιδική ανεμελιά και τα απλόχερα χαμόγελα των υπέροχων παιδιών του 7ου Δημοτικού Σχολείου Καρδίτσας.
Συνοδευόμενα από τις υπέροχες δασκάλες τους, ξεναγήθηκαν στις αίθουσες των σπάνιων εκθεμάτων του Σχολικού Μουσείου στα Βρυσιά, γνωρίζοντας έτσι για πρώτη φορά «το σχολείο του μπαμπά και της μαμάς, του παππού και της γιαγιάς».
Και σαν ήρθε η ώρα του παιχνιδιού, το πανέμορφο προαύλιο του Σχολικού Μουσείου έγινε μεμιάς ένα πολύβουο, πολύχρωμο μελίσσι. Παιχνίδια παραδοσιακά και ξεχασμένα πίσω στον χρόνο, μάγεψαν και άφησαν έκθαμβα τα παιδικά τους πρόσωπα. Η συμμετοχή τους ζωηρή, καθολική, έντονη και επίμονη.
Παρασυρμένα όλα στον ατέλειωτο, ξέφρενο ρυθμό των πολυποίκιλων άγνωστων παιχνιδιών, σαν σφουγγάρι απορροφούσαν τις εκπλήξεις που μία - μία ξετυλίγονταν μπροστά στα σπινθηροβόλα βλέμματά τους. Η ζωηράδα και η φρεσκάδα της νιότης, το ξεφάντωμα και η παιδική ανεμελιά, ο ενθουσιασμός και η χαρά στο απόγειό τους.
Ο χώρος, το περιβάλλον, η θεματολογία, η άψογη υποδοχή και η μαεστρική καθοδήγηση των εθελοντών του Σχολικού Μουσείου έδωσαν την ευκαιρία στους λιλιπούτειους μαθητές να ζήσουν έναν μοναδικό πλούτο συναισθημάτων, έντονα ζωγραφισμένων στα ξαναμμένα προσωπάκια τους.
Σχοινάκι, μπίλιες, γκίλα, κουτσό, ρίξιμο σβούρας, βασιλιάδια, τυφλόμυγα είναι μερικά από τα άγνωστα πια παιχνίδια που συνεπήραν τις παιδικές τους ψυχές. Το παιχνίδι όμως που κυριολεκτικά μάγεψε και ξετρέλανε τους μικρούς επισκέπτες ήταν οι τσουβαλοδρομίες και η επακολουθήσασα πανηγυρική απονομή του μεταλλίου στη μικρή Αναστασία, που πρώτη έκοψε το νήμα του τερματισμού και το δαφνοστεφάνωμα στον μικρό Δημητράκη που ήρθε δεύτερος, μέσα σε ένα ενθουσιώδες παραλήρημα πανηγυριστών, ιαχών, συναισθημάτων, χειροκροτημάτων και επευφημιών. Και σαν ήρθε η ώρα της αναχώρησης, που αυθόρμητα σήμανε ο μικρός Γιωργάκης χτυπώντας το παλιό μεταλλικό σχολικό κουδούνι, αποκαμωμένα πια από την κούραση του ξέφρενου παιχνιδιού, αποχαιρέτησαν τα μέλη των Ενεργών Πολιτών, με την υπόσχεση ότι θα ξανάρθουν.