«Αόρατοι» εχθροί μύκητες και υγρασία

* ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΕΛΑΙΟΧΡΩΜΑΤΙΣΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ «Ε» ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΟΠΑΘΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΤΟΥΣ * ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΧΕΡΙΩΝ

Ο πρόεδρος του ΣΕΛ κ. Ευάγγελος Θεοδοσίου, ο αντιπρόεδρος κ. Θανάσης Μπλιάμπλιας και ο ταμίας κ. Χρήστος Ταλαχούπης εξηγούν στην «Ε» πως τυχεροί αποδείχθηκαν όσοι είχαν μωσαϊκό στο έδαφος, γιατί δεν κράτησε νερό

Του Κώστα Γκιάστα

Αντιμέτωποι με ορατά, αλλά και με «αόρατα» προβλήματα έρχονται από την πρώτη στιγμή οι πλημμυροπαθείς σε όλες τις περιοχές της Θεσσαλίας.

Το νερό με την έλευση προκαλεί μια σειρά από βλάβες σε κατοικίες και επαγγελματικούς χώρους, οι οποίες, όμως, ενδεχομένως να κάνουν την εμφάνισή τους ακόμη και πολλούς μήνες μετά την απομάκρυνση και της τελευταίας σταγόνας.
Η υγρασία σε συνδυασμό με τους μύκητες που αναπτύσσονται σε τέτοια περιβάλλοντα και απλώνονται σε όλο το κτίσμα μέρα με τη μέρα είναι δύο από αυτές. Και δεν είναι καθόλου μικρές, αν αναλογιστεί κανείς πως οι πλημμυροπαθείς που δεν έχουν λάβει ακόμη χρήματα από το κράτος θα κληθούν να πληρώσουν πολλές εκατοντάδες ευρώ για να βάψουν τα σπίτια τους μία, δύο ίσως και τρεις φορές μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα.
Η «Ε» βρέθηκε στην έδρα του Συνεταιρισμού Ελαιοχρωματιστών Λάρισας για να ακούσει τι λένε οι ειδικοί πάνω σ’ αυτό το θέμα, που δεν είναι άλλοι από τους έμπειρους επαγγελματίες ελαιοχρωματιστές.
«Πρώτη φορά δεχόμαστε τόσα τηλέφωνα από περιπτώσεις με μεγάλες ζημιές. Και πραγματικά οι ζημιές είναι τεράστιες σε πολλές περιοχές» εξηγούν αρχικά ο πρόεδρος του ΣΕΛ κ. Ευάγγελος Θεοδοσίου, ο αντιπρόεδρος κ. Θανάσης Μπλιάμπλιας και ο ταμίας κ. Χρήστος Ταλαχούπης.
«Κάποια που δεν είχαν καλές αρμολογήσεις σε μάρμαρα και πλακάκια, το νερό έχει περάσει κάτω από αυτά, με αποτέλεσμα αυτό να βγαίνει σιγά – σιγά». Όχι, όμως, από το σημείο που μπήκε, αλλά «ανεβαίνει από τις άκρες. Περνάει από τον σοβά και ανεβαίνει».
Υπογραμμίζουν πως ακόμη και τώρα, δύο μήνες μετά τις πλημμύρες, βλέπουν να γίνεται αυτό πολύ συχνά.
«Η συμβουλή μας είναι να αφήνουν ανοιχτά παράθυρα και να χρησιμοποιούν αφυγραντήρες. Αν δεν στεγνώσουν, θα μουχλιάσουν». Δεν είναι, όμως, σίγουρο πως ακόμη κι αν στεγνώσουν σε πρώτη φάση, ότι δεν θα εμφανιστούν μύκητες.
«Ναι, έτσι γίνεται. Μπορεί να έχουν στεγνώσει, να βαφτούν και μετά να δουν μύκητες, δηλαδή τα μαύρα σημάδια. Αυτά είναι ζωντανός οργανισμός και θα πρέπει να τα σκοτώσουν πριν βάψουν. Αυτό γίνεται με χλωρίνη ή με ένα ειδικό σπρέι. Αν βάψεις χωρίς να έχεις σκοτώσει τον μύκητα, αυτός μεταφέρεται σε όλη την επιφάνεια του τοίχου» σημειώνουν και προσθέτουν πως «καλό είναι μετά να βάψουν με οικολογικά χρώματα για να μην έχουν προβλήματα από υγρασία. Υπάρχουν και χρώματα που είναι αντιμυκητιακά, αλλά έχουν μεγάλο κοστολόγιο. Υπάρχει και ένα πρόσθετο υγρό που μπορεί να ρίξουν μέσα στο χρώμα που θα πάρουν. Το ρίχνεις μέσα αυτό και όταν πάει να βγει ο μύκητας τον σκοτώνει μέσα σε διάρκεια ενός χρόνου».
Τονίζουν, όμως, πως όλα αυτά αφού στεγνώσει, για να προσθέσουν ότι ο μύκητας μπορεί να υπάρχει ακόμη και στα κουφώματα. «Οι περισσότεροι έχουν βγάλει τις κάσες. Όσοι δεν το έχουν κάνει, ίσως εκεί να υπάρχει ο μύκητας».
Τώρα, εν τω μεταξύ, που μπαίνουμε και στον χειμώνα και αρκετοί θα ανάψουν τα καλοριφέρ, θα φανεί και πάλι η μούχλα. «Θέλει στην αρχή να την καθαρίσεις, γιατί σε λίγες ημέρες θα πολλαπλασιαστεί και θα απλωθεί στον τοίχο» επισημαίνουν.
Αυτοί, πάντως, που δεν είχαν τέτοιου είδους προβλήματα ήταν αυτοί που το έδαφός τους ήταν με μωσαϊκό, καθώς αυτό δεν απορρόφησε ούτε σταγόνα από κάτω.
«Βέβαια, ο κόσμος τα ξέρει αυτά. Δεν τα μαθαίνουν από εμάς. Όμως, ζητάνε ακόμη και με υγρασία να τους βάψουμε τα σπίτια, καθώς δεν έχουν άλλη λύση. Το ξέρουν πως θα φουσκώσει μέσα σε λίγο διάστημα, αλλά δεν έχουν άλλη επιλογή. Γι’ αυτό χρειάζονται μεγάλη υποστήριξη από την Πολιτεία έμπρακτα».
Οι ίδιοι, πάντως, από την πλευρά τους ως ΣΕΛ κάνουν ό,τι μπορούν προς τους πλημμυροπαθείς, καθώς μέσω του καταστήματός του «κάνουμε έκπτωση 10% στα εργαλεία και ένα ποσοστό που ξεκινάει από 5% στα χρώματα στις ήδη χαμηλές τιμές».
«ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΙΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ...»
Ο Συνεταιρισμός με έτος ίδρυσης το 1996 στα καλά τα χρόνια αριθμούσε και 90 μέλη. Τώρα, όμως, έχουν μείνει σχεδόν τα μισά. Μόλις 47, που είναι και παράλληλα μέλη του Συνδικάτου Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων...
«Από το 2010 έως και πριν την πανδημία είχαμε μεγάλη πτώση. Στη Λάρισα είχαμε πτώση περίπου στο 80%. Τα τελευταία πέντε χρόνια, ωστόσο, βλέπουμε πολλές νέες οικοδομές. Αυτό φέρνει και άνθηση στη δική μας δουλειά. Αυτό που δεν βλέπουμε είναι πως δεν υπάρχουν νέοι εργαζόμενοι για να στελεχώσουν τα συνεργεία» λένε και συμπληρώνουν πως η κρίση τούς κατάστρεψε. «Πολλοί τεχνίτες έφυγαν στο εξωτερικό ή έμειναν εδώ και άλλαξαν εργασία. Κάποιοι πήγαν ακόμη και για ντελίβερι και δεν ξαναγύρισαν. Άλλοι πήγαν σε εργοστάσια για να έχουν βασικό μισθό για να πληρώνουν τα έξοδά τους».
Την ίδια ώρα έχουν θέματα με τα ένσημα, αλλά και με τις τιμές που παρέμειναν οι ίδιες, παρά το γεγονός πως οι τιμές των διαμερισμάτων όταν αυτά πωλούνται είναι αυξημένες.
«Παρά τις όποιες δυσκολίες, όμως, η δουλειά μας είναι ωραία. Μπορεί να είναι μπελαλίδικη, αλλά έχει μέλλον. Αν είσαι μπογιατζής, δεν μένεις από μεροκάματο ποτέ...».