Όπως δήλωσε η βουλευτής: «Θέλω να υπενθυμίσω ότι, οι θύρες του φράγματος ακόμα σήμερα είναι ανοικτές και αφύλακτες και τα πλεονάζοντα ύδατα του Πηνειού παραμένουν ανεκμετάλλευτα, έτσι ώστε το πολύτιμο νερό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για άρδευση χύνεται στη θάλασσα. Εκτός των άλλων, οι οκτώ από τις δέκα θύρες του φράγματος Γυρτώνης έχουν φράξει από ξύλα και άλλα υλικά, διότι δεν πραγματοποιείται ούτε καν ο αναγκαίος τακτικός καθαρισμός και όλα τα απορρίμματα καταλήγουν στη θάλασσα.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας και ιδιαίτερα της λεκάνης απορροής του Πηνειού δέχεται εδώ και δεκαετίες τεράστια πίεση από τους χρήστες του δικτύου ύδρευσης και που οι αγρότες βρίσκονται σε συνεχή αναζήτηση νερού για τις καλλιέργειές τους.
Η εργολαβία του Φράγματος της Γυρτώνης ολοκληρώθηκε στο τέλος του 2021 και τότε, ο αρμόδιος να το παραλάβει και να το λειτουργήσει Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων Πηνειού (Τ.Ο.Ε.Β.), ζήτησε την κρατική αρωγή, καθώς λόγω των ανατιμήσεων στην ενέργεια και του υπέρογκου ετήσιου κόστους λειτουργίας του Φράγματος, δεν θα μπορούσε να το αναλάβει αποκλειστικά.
Η απάντηση που λάβαμε όμως, από το αρμόδιο ΥΠΑΑΤ στις 3/03/23, είναι ότι το έργο «Ρουφράκτης Γυρτώνης» δεν αποτελεί έργο του ΥΠΑΑΤ και ότι ‘’το κόστος διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης των εγγειοβελτιωτικών έργων που κατασκευάζονται από το Δημόσιο βαρύνει τους ωφελούμενους. Όσον αφορά στην άσκηση των αρμοδιοτήτων διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης (διαχείριση) των έργων, εφόσον δεν έχουν μεταβιβαστεί σε Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΟΕΒ) ή Δήμους, ασκούνται από την οικεία Περιφέρεια’’.
Συμπέρασμα: Μετά από όλες αυτές τις μεταθέσεις ευθυνών από τον έναν στον άλλον, έχουμε την απορία, αν το φράγμα θα λειτουργήσει τελικά το καλοκαίρι, ή αν και αυτό το έργο θα συνεχίσει να λιμνάζει... Γιατί, με όλες αυτές τις μεταθέσεις ευθυνών, όπου ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλον, φτάνουμε τελικά σε τραγικά αποτελέσματα και με τραγικούς απολογισμούς», καταλήγει η βουλευτής.