Θύματά του οικόσιτα ζώα, αλλά και πτηνά της φύσης, που κυριολεκτικά τα «πιάνει στον ύπνο», σκοτώνοντάς τα με έναν ανατριχιαστικό τρόπο: επιτίθεται, τραυματίζει και αποτελειώνει το ζώο ρουφώντας το αίμα του!
Ο λόγος για το μινκ (γνωστό και ως βιζόν), ένα ξενόφερτο στην περιοχή είδος, που δρα κατά αγέλες, «χτυπά» στάβλους και κοτέτσια, κατασπαράσσοντας από κατοικίδια (κουτάβια και γατάκια), κοτόπουλα, κότες, αλλά και ελεύθερα πουλιά που κουρνιάζουν στα δέντρα. Τις προηγούμενες ημέρες, η ανεύρεση κουφαριών, ενός κριαριού 50 κιλών και μιας προβατίνας, σε στάβλο λίγο έξω από το Αργυροπούλι, θορύβησε ακόμη περισσότερο τους κατοίκους της κοινότητας, αρκετοί από τους οποίους φοβούνται τόσο, ώστε το βράδυ κοιμούνται με κλειστά παράθυρα.
Τα σαρκοβόρα μινκ, σε αντίθεση με τις βίδρες που είναι μοναχικά ζώα, κυνηγούν κατά αγέλες, τις νυχτερινές ώρες, επιτιθέμενα ακόμη και σε πολύ μεγαλύτερα από αυτά ζώα.
Όσον αφορά την προέλευσή τους, οι Αργυροπουλίτες εντοπίζουν την «αρχή του κακού», στην προ 12ετίας, απελευθέρωση από οικολογική οργάνωση, χιλιάδων ζώων (γίνεται λόγος για 50.000), από δύο εκτροφεία της Καστοριάς, τα οποία αναπαράχθηκαν με καταιγιστικούς ρυθμούς (κάθε θηλυκό γεννά έως και 8 μικρά τον χρόνο!) και επεκτάθηκαν κατακλύζοντας περιοχές και χιλιόμετρα μακριά από τη Δυτική Μακεδονία. Είναι ζώα χωροκατακτητικά, αποθηκεύουν τροφή και για τον λόγο αυτό σκοτώνουν περισσότερα από τις ανάγκες τους ζώα, ενώ οι ικανότητές τους στην αναρρίχηση και την κολύμβηση είναι μεγάλες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν όρια στην επέκτασή τους.
Ήδη το θέμα αντιμετωπίζεται ως μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα, ειδικά σε περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας, όπου έχει εξαπλωθεί ο πληθυσμός τους, αλλά όπως όλα δείχνουν όχι μόνον εκεί…