Μνημόσυνο για τον μακαριστό ηγούμενο της Ι.Μ. Παντελεήμονος Αγιάς

ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης τελέστηκε χθες το πρωί στην Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος Αγιάς το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού ηγουμένου της, αρχιμανδρίτη Αιμιλιανού Καζαντζίδη, προεξάρχοντος του σεβασμιότατου μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Στο μνημόσυνο παρευρέθηκαν αντιπροσωπείες Ιερών Μονών της τοπικής Εκκλησίας, ο βουλευτής Λάρισας της Ν.Δ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, ο δήμαρχος Αγιάς Αντώνης Γκουντάρας και λίγος κόσμος, αφού προϋπήρξε ανακοίνωση – παράκληση της μοναστικής αδελφότητας για μη προσέλευση πλην ιερέων για λόγους προστασίας από τον κορονοϊό.

Στην ομιλία του ο σεβασμιότατος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στον Θεό, «διότι χάρισε στην τοπική Εκκλησία τον μακαριστό π. Αιμιλιανό, που υπήρξε δώρο Θεού ιδιαίτερα στην Αρχιερατική Περιφέρεια της Αγιάς. Μαζί με τον συμμοναστή του π. Νικόδημο, επανέφεραν τη μοναστική παράδοση στην ιστορική αυτή μονή, την οποία ουσιαστικά επανίδρυσαν και θεμελίωσαν με γερά θεμέλια τη σημερινή Αδελφότητα. Υπήρξε συνετός Γέροντας, απόλυτα αφιερωμένος στην Εκκλησία του Χριστού, διακριτικός, υπάκουος, συνεργάστηκε μαζί μας, χωρίς καμία δυσκολία, αδιάκοπα και αδιατάρακτα. Υπήρξε υπόδειγμα βιωτής, γαλούχησε και εξομολόγησε πλήθη πιστών, έδωσε κουράγιο και ταυτόχρονα, την περίοδο της ασθενείας του δίδαξε την υπομονή και τη ζωντανή προσευχή». Ο κ. Ιγνάτιος συνεχάρη την Αδελφότητα για την εκλογή του νέου ηγουμένου αρχιμανδρίτη Νικοδήμου Αγαθονίκου, «ο οποίος, με την ευχή του Γέροντά του, θα ακολουθήσει τα δικά του χνάρια, θα δώσει, όμως και τη δική του προσωπική σφραγίδα στη μονή και στην ευρύτερη επαρχία. Έτσι, αναπαύεται η ψυχή του π. Αιμιλιανού και είμαστε βέβαιοι ότι αποκτήσαμε έναν ακόμα πρεσβευτή, που προσεύχεται για εμάς, προγευόμενος του Παραδείσου».
Επίσης, ευχήθηκε στον νέο ηγούμενο υγεία και δύναμη και εξήρε το γεγονός ότι «έφερε εις πέρας, με υποδειγματική φροντίδα και υπομονή, τη μακρά νοσηλεία του π. Αιμιλιανού, ενώ θα εξακολουθήσει να είναι ο καθοριστικός παράγοντας ενότητας της Αδελφότητας, η οποία πλαισιώνεται από νέους ανθρώπους, που είναι η ελπίδα για το μέλλον της Εκκλησίας».