Να σημειωθεί ότι έψαλλε κλιμάκιο του Συλλόγου Βυζαντινής Μουσικής «Θεσσαλοί Μελωδοί» με τον προσκεκλημένο Άρχοντα Υμνωδό της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Γεώργιο Χατζηχρόνογλου (στο δεξιό αναλόγιο) και τον πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Δημητρίου Γεώργιο Λεμονόπουλο (στο αριστερό αναλόγιο).
Στη συνέχεια, ο π. Βησσαρίων «κατέθεσε» στο εκκλησίασμα σκέψεις για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, αφού πρώτα διάβασε απόσπασμα από τα «Ματωμένα Χώματα» (Διδώ Σωτηρίου), τονίζοντας ανάμεσα στα άλλα:
«Τόπος που μοσχοβολά αρχοντιά, πολιτισμό, ευγένεια και τρόπους, με πολλές εκκλησίες και ζωντανά μνημεία, τόπος που καταστράφηκε τόσο βάρβαρα και τόσο βίαια. Διεκδικούμε αυτόν τον τόπο ως μνήμη, ως ζωή, ως μουσική, ως φιλοσοφία, ως πίστη ορθόδοξη και βαθειά Ελληνική. Είναι η πατρίδα που κρατιέται όρθια έως και σήμερα. Δεν έχουμε να ζητήσουμε ούτε γη, ούτε στρέμματα, ούτε περιουσίες. Ο κάθε τόπος είναι ξεχωριστός. Υπάρχουν άνθρωποι, πολιτισμός, τραγούδι, χορός, χαρές και λύπες. Αποτίουμε φόρο τιμής στους κεκοιμημένους μας, προσευχόμαστε για την ανάπαυση των ψυχών όλων εκείνων που άδικα σφαγιάστηκαν. Σε έναν τόπο που ρημάχτηκε αλλά μένει ζωντανός. Σε έναν τόπο που είναι μήτρα γλωσσών, παιδείας, φιλοσοφίας, θεολογίας, πίστης, σε ένα τόπο που άνθισε, σε έναν αθάνατο τόπο.
Θυμόμαστε όλες τις εκκλησίες της Μικράς Ασίας. Εκεί, άνθρωποι έδωσαν αίμα πολύ για να κρατηθεί ο Ελληνισμός. Δεν έχουμε αντιπαλότητα με κανένα άνθρωπο. Η αρχοντιά των παππούδων μας. Μένουν όλα εκείνα να μαρτυρούν ότι η Μικρά Ασία είναι ένας τόπος που έγινε καταβολάδα στη μητέρα Ελλάδα και άνθισε και μπόλιασε την αρχοντιά. Το βάθος της παράδοσης που κουβαλάμε.
Το αίμα κύλησε, νότισε, άφησε στίγματα ισχυρά, να έχει ανθρώπους που τελούν μνημόσυνα για να δικαιωθεί το αίμα των θυμάτων. Πώς να ξεχαστεί το «μαργαριτάρι» της Μεσογείου η Σμύρνη, η Έφεσος, η Μίλητος, η Μεγαλόπολη; Μοιράζομαι μαζί σας αυτές τις σκέψεις για ένα ένδοξο και δοξασμένο παρελθόν, όχι διεκδικώντας, αλλά πιστεύοντας, ελπίζοντας ότι υπάρχει ένα μυστικό μονοπάτι. Η γη της Μικρασίας είναι ζωντανή και θα συνεχίσει να είναι ζωντανή ως μνήμη και ως αίσθηση πραγματικής ζωής...».
Στο τέλος, ο πρωτοσύγκελος της Ι. Μητρόπολης τίμησε τον καταξιωμένο Άρχοντα Υμνωδό της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Γεώργιο Χατζηχρόνογλου για την παρουσία του στο επετειακό μνημόσυνο, με αφορμή τις εργασίες επιμορφωτικού σεμιναρίου Ψαλτικής που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα.
Αυτός, με τη σειρά του, ερμήνευσε ένα «ψαλτοτράγουδο», σε σχέση με τις καταστροφές στη Μικρά Ασία, «καθηλώνοντας» το εκκλησίασμα.
«Οφείλουμε να τους τιμούμε. Για τον τόπο, για την ιστορία, για το μέλλον...», υπενθύμισε με νόημα ο αρχιμανδρίτης π. Βησσαρίων, προσφέροντας του αναμνηστικά δώρα.
Στην εκδήλωση μνήμης έδωσαν το «παρών» οι αντιδήμαρχοι Ελασσόνας Φρόσω Καρκαβανίδου – Σκρέτα και Γιάννης Καριπίδης, ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας – πρώην δήμαρχος Ελασσόνας Νίκος Ευαγγέλου, η πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Δήμου Ελασσόνας Ασπασία Χατζηβασίλη – Βαλιώτη με σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων, ο πρόεδρος του Π.Ο. Ελασσόνας Άλκης Χατζηβασίλης, μέλη της διοίκησης της Ένωσης Ποντίων επαρχίας Ελασσόνας, Μικρασιάτες όλων των ηλικιών, κ.ά.