Στη συντριπτική πλειοψηφία τους, ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση, ήταν αντίθετοι. Σας διαβάζω, λοιπόν, μερικά αποσπάσματα. Αρχίζω με τον δήμαρχο Ελασσόνας, κ. Νίκο Γάτσα, ο οποίος είπε: «Το νέο σύστημα οδηγεί σε ένα δημαρχοκεντρικό σύστημα διοίκησης, με μικρότερο αριθμό συμβούλων, χαρίζοντας τη διοίκηση των Δήμων σε μία μικρή ομάδα ισχυρών τοπικών παραγόντων, που εκλέγονται χάρη στις υπέρογκες εκλογικές δαπάνες, χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο. Ο δήμαρχος θα έχει τον απόλυτο έλεγχο στο συρρικνωμένο δημοτικό συμβούλιο, με ελάχιστους συμβούλους μειοψηφίας και τον απόλυτο έλεγχο στα τοπικά συμβούλια σε κοινότητες άνω των 300 κατοίκων, εξασφαλίζοντας έτσι την ψήφο του προέδρου στο δημοτικό συμβούλιο για θέματα κοινότητας. Αντιθέτως, η απλή αναλογική προωθεί τις συγκλίσεις και τις συνεργασίες. Στον Δήμο Ελασσόνας, η συνεργασία δύο παρατάξεων λειτούργησε πολύ επιτυχημένα και πολύ δημιουργικά. Υπάρχει πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο και δυνατότητα αξιοποίησης στελεχών από τις δύο παρατάξεις ταυτόχρονα. Κανένα θέμα δεν κόλλησε και καμία παρενέργεια δεν προκάλεσε η απλή αναλογική. Απεναντίας, συνένωσε τις δυνάμεις στην κοινωνία και προώθησε τη συνεργασία μεταξύ πολιτών, που προέρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Η Δημοτική Αρχή συνεργάζεται με όλους τους προέδρους και τα τοπικά συμβούλια, τα οποία εκλέχτηκαν από ανεξάρτητα ψηφοδέλτια και δεν επηρέασαν την εκλογή του δημάρχου».
Συνεχίζω με αποσπάσματα της τοποθέτησης στη δημόσια διαβούλευση του κ. Στάθη Ψωμιάδη, προέδρου της Μαρτυρικής Κοινότητας Δομένικου: «Ο διορισμός μας ως υποψηφίων από τον υποψήφιο δήμαρχο, όπως προτείνετε, μόνο ψηφαλάκια κουβαλάει άκοπα στον δήμαρχο. Διχάζει σε παρατάξεις τις μικρές κοινωνίες των χωριών μας και δημιουργεί κομματικούς, παραταξιακούς στρατούς. Τα μέλη του ανεξάρτητου ψηφοδελτίου με το οποίο εκλέχτηκα πρόεδρος της κοινότητάς μου, είχαμε το δικαίωμα -και το ασκήσαμε όλοι- να υποστηρίζουμε δημόσια όποιον υποψήφιο δήμαρχο θεωρούμε ο καθένας καταλληλότερο και παράλληλα τη θέληση και τη δέσμευση να συνεργαστούμε με τον καλύτερο τρόπο και να εκλεγεί για το καλό του τόπου μας και της κοινότητάς μας. Αυτός είναι για εμένα ο ορισμός της δημοκρατίας».
Ακόμα ενδιαφέρον έχουν οι τοποθετήσεις των προέδρων των Τοπικών Κοινοτήτων των σεισμόπληκτων χωριών Δαμασίου και Μεσοχωρίου, κ. Γεωργίου Τσανάκα και Ιωάννη Ζαρλαδάνη, οι οποίοι, παρόλο που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους -προσέξτε το αυτό, κύριε υπουργέ, από τελείως διαφορετικούς χώρους- μου επισήμαναν το ίδιο πράγμα, ότι κατάφεραν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις καταστροφικές συνέπειες του σεισμού, ακριβώς γιατί τα κοινοτικά τους συμβούλια προέρχονταν από συνεργασίες και όλοι οι σύμβουλοι βοήθησαν ενωμένοι».