Οι ελεγχόμενοι θα επιλέγουν τους ελεγκτές τους!

ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΛΙΑΚΟΥΛΗ ΣΕ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

«Το υποτιθέμενο ‘’Επιτελικό Κράτος’’ της ΝΔ, το οποίο τόσο βαρυσήμαντα είχε θεσπιστεί την πρώτη εβδομάδα της διακυβέρνησής της, τελικά αποδείχθηκε ‘’καθρεφτάκι για τους ιθαγενείς’’, αφού και το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών για το Σύστημα

Εσωτερικού Ελέγχου αυξήθηκε από 34 άρθρα σε 62 - σχεδόν κατά 100% - από τη διαβούλευση στη Βουλή», τόνισε κατά την επί της αρχής εισήγησή της η τομεάρχης Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης του Κινήματος Αλλαγής, Ευαγγελία Λιακούλη.
«Αυτό βέβαια καταδεικνύει πως η Κυβέρνηση παγιώνει την τακτική της, σύμφωνα με την οποία εμφανίζει μερικές επεξεργασμένες διατάξεις στην διαβούλευση ως προπέτασμα καπνού, για να φέρει στη συνέχεια αιφνιδιαστικά στη Βουλή πλήθος άλλων διατάξεων και τροπολογιών, χωρίς καμία ενημέρωση φορέων, ενδιαφερομένων και κοινωνικών εταίρων», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.
Η Λαρισαία βουλευτής υπογράμμισε ωστόσο πως: «Η ακεραιότητα στον Δημόσιο τομέα, λέξη-κλειδί που εμφανίζεται και στον τίτλο του νομοσχεδίου, δεν είναι απλά μια αφαιρετική και αόριστη διακήρυξη. Η ακεραιότητα αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες και ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος και τους θεσμούς, κάτι στο οποίο έχουμε διαρκές έλλειμμα, ως χώρα», για να συμπληρώσει πως «η ‘’εμπιστοσύνη’’ αποτιμάται πλέον και ως αναπτυξιακό μέγεθος στα σύγχρονα οικονομικά, γιατί βελτιώνει οικονομικά μεγέθη, όπως είναι οι επενδύσεις και η μείωση της φοροαποφυγής».
Σε σχέση με τη νομοσχέδιο της Κυβέρνησης για ένα σύστημα κατά της διαφθοράς στο δημόσιο, η βουλευτής άσκησε δριμεία κριτική, από τη στιγμή που το σύστημα που προτείνει ο αρμόδιος Υπουργός κ. Βορίδης «βάζει τους ελεγχόμενους να επιλέγουν τους ελεγκτές τους (!)», ενώ παράλληλα τόνισε: «Ένα σύστημα ακεραιότητας των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να βασίζεται σε κανόνες και σε αξίες. Η Κυβέρνηση ωστόσο με την σχεδόν καθημερινή συμπεριφορά της, τις απευθείας αναθέσεις, τις κατά παρέκκλιση διατάξεις, την αναξιοκρατία και την κατακόρυφη αύξηση των μετακλητών, τις τοποθετήσεις ημετέρων σε θέσεις κλειδιά, τη μετακλητοποίηση της διοίκησης, τις ‘’λίστες’’ στα ΜΜΕ κ.λπ., δείχνει ότι δεν λειτουργεί με γνώμονα ορισμένες βασικές κι απαρέγκλιτες αξίες.
Συνεπώς, κι επειδή ένα σύστημα ‘’βρωμάει από το κεφάλι’’, τότε κι η θέσπιση ενός αυστηρού και συγκεκριμένου πλαισίου κανόνων και δομών για τον εσωτερικό έλεγχο, δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από ‘’μια τρύπα στο νερό’’».