διασώθηκαν από την περίοδο του μεσοπολέμου, έχει να αντιμετωπίσει εκτός από τον αδυσώπητο χρόνο και την έλλειψη ιστορικής συνείδησης όσων ελαφρά τη καρδία το βανδαλίζουν. Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα αυτό το στολίδι της πόλης είναι τουλάχιστον αποκαρδιωτική: Το επίχρισμα του κτιρίου που του δίνει κι αυτό το ιδιαίτερο και ξεχωριστό χρώμα έχει αρχίσει σε πολλά σημεία να ξεκολλάει και να πέφτει, η υγρασία έχει φουσκώσει τους τοίχους, μουτζούρες σχεδόν σε όλο το μήκος της περίφραξής του και τους εξωτερικούς τοίχους, σκουπίδια και μπάζα πεταμένα παντού εντός του προαύλειου χώρου του. Οι εικόνες δε με τα παράθυρά του καρφωμένα με σανίδες φέρνουν στον νου άλλες εποχές, σκοτεινές, όπως την περίοδο της Κατοχής που το κτίριο επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για να στεγάσει διάφορες στρατιωτικές υπηρεσίες. Το κτίριο -που το 1987 κρίθηκε διατηρητέο- σε τίποτα δεν θυμίζει το κτίσμα εκείνο που φιλοξένησε λαμπερές βεγγέρες σε μια εποχή που η υπό διαμόρφωση «νέα» πόλη επιχειρούσε να αφήσει πίσω της την οθωμανική όψη της μέσω του αστικού μετασχηματισμού.
Ο Δήμος Λαρισαίων, που από το 2017 είναι ιδιοκτήτης του κτιρίου, υπέβαλε ως νούμερο ένα πρότασή του στο Πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης του Υπουργείου Εσωτερικών τη μελέτη αναστήλωσης και μουσειολογική μελέτη του κτιρίου, ενώ η χρηματοδότηση που ζητά είναι ύψους 600.000 ευρώ.
Από την Ίωνος Δραγούμη επισημαίνεται ότι το κτίριο δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα στατικότητας και τις επιμέρους ζημιές ο Δήμος θα επέμβει επιδιορθώνοντάς τες. Σημειώνεται δε ότι η κίνηση της Δημοτικής Αρχής να υποβάλει ως νούμερο ένα πρόταση για ένταξη στο πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης καταδεικνύει και το ενδιαφέρον της για το εμβληματικό αυτό κτίριο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δήμαρχος Λαρισαίων Απόστολος Καλογιάννης έχει εξαγγείλει πως το Κτίριο Μουσών θα στεγάσει το Μουσείο Πόλης, ένα μουσείο της σύγχρονης ιστορίας της πόλης μέσα σε ένα εξίσου ιστορικό κέλυφος.