συμπολιτών μας για τη διαχείριση του φυσικού πλούτου της πόλης.
Δεν είναι ούτε η πρώτη φορά, και το πιθανότερο να μην είναι και η τελευταία, που οι όχθες του Πηνειού, λίγες μόλις δεκάδες μέτρα από τον βιολογικό καθαρισμό της πόλης, αποτελούν πρόσφορο έδαφος για εύκολη και ανέξοδη εναπόθεση μπάζων, σκουπιδιών, ελαστικών και ό,τι άλλων άχρηστων υλικών μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους σχηματίζοντας μικρές χωματερές στα παραποτάμια αλσύλια.
Μία επίσκεψη στις όχθες του Πηνειού, στο ύψος του υποσταθμού της ΔΕΗ, εκεί όπου αναπτύσσεται συχνά η παραγωγική διαδικασία του μελιού από μετακινούμενους μελισσοκόμους, ο επισκέπτης βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα αποτρόπαιο θέαμα, αποτέλεσμα πρακτικών συμπολιτών μας, που συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτα αρνούμενοι να σεβαστούν τους νόμους και τους κανόνες μιας ευνομούμενης πολιτείας.
Τι και αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι υπηρεσίες του Δήμου παρέχουν τη δυνατότητα σε κάθε πολίτη να πετάξει προγραμματισμένα ό,τι άχρηστο διαθέτει από οικοδομές, από ανακαίνιση σπιτιών και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά μας, λιγοστοί ευτυχώς, που το κάνουν όποτε θέλουν και όπως θέλουν σε βάρος των υπολοίπων αλλά και του περιβάλλοντος, που σήμερα περισσότερο από ποτέ καθίσταται αναγκαία η προστασία του.
Μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα κάθε φορέας ως εκ του θεσμικού του ρόλου προσπαθεί με αίσθημα ευθύνης για την αντιμετώπισή τους. Τα μέσα ενημέρωσης τα αναδεικνύουν, ο δήμος αναλαμβάνει δράση για την απομάκρυνση των χωματερών και την απόδοση των καθαρών χώρων στο περιβάλλον και η δικαιοσύνη συχνά παρεμβαίνει με εισαγγελικές εντολές να διερευνήσει πιθανές ευθύνες και να εντοπίσει τους υπεύθυνους.
Όση όμως προσπάθεια και αν καταβάλουν, δυστυχώς, πάντα κατά διαστήματα θα υπάρχουν συμπολίτες που θα διαμορφώνουν μικρές χωματερές στις όχθες του πλέον μολυσμένου ποταμιού της Ευρώπης για να μας υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια αναζήτησης ενός αποτελεσματικότερου τρόπου για την αντιμετώπιση παραβατικών συμπεριφορών και αντιλήψεων.
ΔΗΜ. ΚΑΤΣΑΝΑΚΗΣ