Ο Ελ. Βαγενάς σημείωσε πως «οι αιτίες της κατάστασης που βιώνουμε δεν είναι άλλες από τις σχέσεις που διαμορφώνουν οι κυρίαρχες αστικές τάξεις των δύο χωρών. Σχέσεις που, όπως ο ‘’μαγνήτης”, έχουν τον “πόλο” της συνεργασίας και αυτόν του σφοδρού ανταγωνισμού. Κι εδώ, σ’ αυτόν τον δεύτερο “πόλο”, βλέπουμε από τη μια τις φιλοδοξίες που έχει η αστική τάξη της Ελλάδας να αναβαθμίσει τις θέσεις της στα Βαλκάνια και στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, επωφελούμενη και από τη δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν αυτήν την περίοδο οι σχέσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ με την Τουρκία, βαθαίνοντας τη συμμετοχή της στα ιμπεριαλιστικά σχέδια σε βάρος άλλων λαών, όπως π.χ. με την αποστολή της συστοιχίας “Πάτριοτ” στη Σαουδική Αραβία, ή πολεμικών πλοίων στα Στενά του Ορμούζ, κι από την άλλη βλέπουμε τις υπέρμετρες φιλοδοξίες που έχει η αστική τάξη της Τουρκίας. Η κυρίαρχη τάξη στην Τουρκία επιδιώκει να παίξει έναν ισχυρότερο ρόλο στις εξελίξεις, όχι μόνον περιφερειακό, αλλά ακόμη και παγκόσμιο. Είναι μεταξύ των 20 ισχυρότερων καπιταλιστικών οικονομιών, έχει τον 2ο μεγαλύτερο στρατό στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και ενώ βρίσκεται και μεταξύ των 10 ισχυρότερων στρατιωτικά χωρών στον κόσμο. Η αστική τάξη της Τουρκίας όχι μόνον αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, επιδιώκοντας να βάλει στο χέρι τμήμα του ενεργειακού πλούτου που υπάρχει, όχι μόνον αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, επιδιώκοντας και τη «ντε γιούρε» διχοτόμηση της Κύπρου, προωθώντας ανάλογες “λύσεις” διχοτόμησης, συνομοσπονδία δύο κρατών με το προπέτασμα καπνού της “ομοσπονδίας”, αλλά και αμφισβητεί συνθήκες που έχουν καθορίσει τα σύνορα στην ευρύτερη περιοχή. Έχει εισβάλει και διατηρεί στρατούς κατοχής σε 3 χώρες, εκτός δηλαδή της Κύπρου, στο Ιράκ και στη Συρία. Στέλνει στρατεύματα και φτιάχνει στρατιωτικές βάσεις εκτός της Τουρκίας, όπως στο Κατάρ, στη Σομαλία, στην Αλβανία κ.ά. Από την άλλη επιδιώκει να αξιοποιήσει για τα σχέδιά της τα ζητήματα του θρησκεύματος και των μειονοτήτων».
Ο ομιλητής τόνισε επίσης πως «τη ‘’σκιά’’ τους στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ρίχνει η εμπλοκή των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, άλλων ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, συνολικότερα ο σκληρός ανταγωνισμός των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τα μερίδια των αγορών, τα κοιτάσματα του φυσικού πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο και τους δρόμους μεταφοράς.»
Το στέλεχος του ΚΚΕ έδωσε αρκετά παραδείγματα από τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και το πώς οι σχεδιασμοί κι οι ανταγωνισμοί μεγάλων δυνάμεων μπλέκονται μέσα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ανέφερε πως «το ΚΚΕ προασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα, γιατί θεωρεί πως αυτά δεν είναι ‘’χωράφι’’ της αστικής τάξης. Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα έχουν λόγο και το ΚΚΕ δίνει την αναγκαία προσοχή στις θαλάσσιες ζώνες, που δικαιούται η χώρα γιατί παλεύει να γίνουν πραγματικά περιουσία του λαού, να τις εκμεταλλευτεί προς όφελός του, σε συνεργασία με άλλους λαούς».
Ο Ελ. Βαγενάς στάθηκε ιδιαίτερα στην πρόσφατη κοινή τοποθέτηση των ΚΚ της Ελλάδας και της Τουρκίας, που «καλούν την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στους σχεδιασμούς των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, ενάντια στον εθνικισμό και τον ρατσισμό, για να φτάσει το μήνυμα πως οι γείτονες λαοί επιθυμούν και διεκδικούν να ζήσουν ειρηνικά».
