Αξίζει να αναφερθεί ότι την περσινή χρονιά δεν πραγματοποιήθηκε η ρίψη του Σταυρού στον Απιδανό, καθώς η περιοχή είχε πληγεί από πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και μεγάλη χιονόπτωση.
Νωρίτερα πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Παρασκευής Φαρσάλων η καθιερωμένη δοξολογία από τον αρχιερατικό επίτροπο Φαρσάλων π. Βασ. Αναστασόπουλο και στη συνέχεια ακολούθησε ο Αγιασμός των Υδάτων στην κοίτη των πηγών του Απιδανού.
Τη δοξολογία παρακολούθησε ο δήμαρχος Φαρσάλων Ιορδάνης Εσκίογλου, το σύνολο σχεδόν των επισήμων της πόλης, ιερείς, καθώς και πλήθος κόσμου και φορέων του τόπου, ενώ στη συνέχεια ο κόσμος παρακολούθησε τον Αγιασμό των Υδάτων στην κοίτη των Πηγών του Απιδανού, υπό τους ήχους της μπάντας της Φιλαρμονικής.
Είναι η τρίτη χρονιά που γίνεται ο καθιερωμένος αγιασμός των Υδάτων - πλην της περσινής - μετά την τοποθέτηση της ορειχάλκινης γλυπτικής σύνθεσης της Θέτιδας που εκτός των άλλων, αναφέρεται στη μυθολογία ως το ποτάμι, που στα νερά του βάφτισε τον Ομηρικό Αχιλλέα και τον έκανε σχεδόν αθάνατο.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΠΙΔΑΝΟΣ;
Ο Απιδανός πήγαζε μέσα από τα Φάρσαλα από τις υπώρειες του προϊστορικού λόφου της Αγίας Παρασκευής. Έρεε από Νότο προς Βορρά και στρεφόταν ύστερα προς τα δυτικά, όπου ενωνόταν με τον Ενιπέα και χυνόταν μαζί με άλλα μικρότερα ποτάμια στον Πηνειό. Κατά τη μυθολογία στις πηγές του Απιδανού η Θέτιδα, η μητέρα του Αχιλλέα, βούτηξε το γιο της για να τον κάνει αθάνατο. Αδύναμό του σημείο η φτέρνα, από την οποία τον κρατούσε, καθώς ήταν το μοναδικό σημείο του σώματός του που δεν βράχηκε από τα νερά του Απιδανού. Το τρωτό αυτό σημείο του Αχιλλέα το έμαθε ο Πάρης και τον σκότωσε με ένα βέλος χτυπώντας τον εκεί.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο περσικός στρατός πέρασε από τα Φάρσαλα ερχόμενος από τα Τέμπη και ότι ξεδίψασε στα νερά του Απιδανού, τα οποία ήταν αρκετά για 300.000 στρατιώτες.
Τα Φάρσαλα φημίζονταν για το ποτάμι τους. Ο Ταμπάκος με τις πολλές πηγές του και τα γάργαρα νερά του ξεδιψούσε την πόλη και αποτελούσε τόπο αναψυχής για ντόπιους και ξένους. Υπήρχαν αναψυκτήρια στα οποία οι κάτοικοι αναζητούσαν δροσιά το καλοκαίρι. Υπήρχαν πάρα πολλά ψάρια, χέλια, καραβίδες. Πολλοί κάτοικοι των Φαρσάλων, οι περισσότεροι νεαρής ηλικίας, περνούσαν τον ελεύθερο χρόνο τους ψαρεύοντας στον Ταμπάκο.
Την ημέρα των Θεοφανείων (Φώτα) το νερό εμποδιζόταν με το κλείσιμο μιας πόρτας και δημιουργούνταν μια μικρή τεχνητή λιμνούλα. Ο Αγιασμός των υδάτων γινόταν με κάθε μεγαλοπρέπεια και ο Σταυρός ριχνόταν στο νερό. Οι τοπικοί άρχοντες, ο Στρατός, η Χωροφυλακή και πλήθος Φαρσαλινών στέκονταν περιμετρικά και παρακολουθούσαν την τελετή.
Στο ποτάμι επίσης έπλεναν οι Φαρσαλινές τα κιλίμια, τις βελέντζες και χοντρά χειμωνιάτικα ρούχα. Στη συνέχεια τα τοποθετούσαν πάνω σε λείες πέτρες και τα χτυπούσαν με τον κόπανο για να τα καθαρίσουν καλύτερα.
ΦΑΡΣΑΛΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Γ. Γκαντέλου
