Σχεδόν κάθετα στη μέση του δρόμου. Τι κι αν δεν χωράει ολόκληρο; Ο επαγγελματίας αποφασίζει πως πρέπει να τελειώνει τη δουλειά του. Αφήνει το φορτηγό όπως είναι αδιαφορώντας για το γεγονός πως προκαλεί κυκλοφοριακό κομφούζιο σε μια τόσο παραγωγική ώρα. Ένα λεωφορείο του Υπεραστικού ΚΤΕΛ προσπαθεί να περάσει μπαίνοντας αναγκαστικά στο αντίθετο ρεύμα. Τα οχήματα από το άλλο ρεύμα περιμένουν υπομονετικά μέχρι να τελειώσει τη δουλειά του ο επαγγελματίας. Κόρνες και μούντζες… Νεύρα και πίεση.
«Άσε μας και συ βρε αδερφέ, εδώ κάνουμε δουλειά».
Την ίδια ώρα μερικά χιλιόμετρα πιο κεντρικά και συγκεκριμένα στην οδό Παπαναστασίου από το κτίριο της Περιφέρειας μέχρι και την Κεντρική πλατεία δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσεις να οδηγήσεις στην αριστερή λωρίδα. Δυο-τρία φορτηγά είναι σταματημένα περίπου ένα μισάωρο με αλάρμ για να ξεφορτώσουν την πραμάτεια τους σε ακτίνα αρκετών εκατοντάδων μέτρων. Ανάμεσά τους μπαίνουν «σφήνα» και διάφοροι οδηγοί αυτοκινήτων που θέλουν να κάνουν μερικές πεταχτές δουλίτσες. Ένα γράμμα στο Ταχυδρομείο, ένα φάκελο σε γραφείο του κέντρου και ένα καφέ σε πλαστικό. Αν τύχει και σταματήσει το λεωφορείο της αστικής στη στάση ή ένα ταξί για να κατεβάσει τον πελάτη του, τότε όλοι στην ουρά αγανακτούν.
«Κάνε μας τη χάρη κύρια μου, κάπου πρέπει να σταματήσουμε κι εμείς».
Τις απογευματινές ώρες το ίδιο σκηνικό μεταφέρεται στην οδό Παναγούλη. Η αριστερή λωρίδα του δρόμου από το ύψος της πλατείας Ταχυδρομείου μέχρι και λίγο πιο κάτω από τον πεζόδρομο της Κούμα είναι γεμάτη από Ι.Χ.που είναι σταματημένα με αλάρμ. Ο ένας να πάρει τη γυναίκα του από τα ψώνια, ο άλλος τη θυγατέρα του από τα αγγλικά, ο τρίτος τους γονείς του από τον γιατρό. Και αν ζητήσεις να προχωρήσουν, κοντεύεις να βρεθείς μπλεγμένος.
«Πέρνα από την άλλη κύριος. Όλα σας φταίνε» καθώς πετάει το τσιγάρο από το κατεβασμένο παράθυρο.
Μα σαν μένεις στο κέντρο και πας να βγεις από το πάρκινγκ σου, μπορεί και να μην τα καταφέρεις διότι κάποιος που βιάζεται και δεν βρίσκει πού να παρκάρει το άφησε για λίγο μπροστά στην έξοδό σου. Οπότε είσαι αναγκασμένος να περιμένεις, να περιμένεις, να περιμένεις μέχρι να τελειώσει τη δουλειά, για την οποία πετάχτηκε και να επιστρέψει.
Αν προλάβεις να ζητήσεις τον λόγο, πάλι θα ακούσεις απάντηση του στυλ «Άσε μας ρε φίλε, δύο λεπτά κάναμε, δεν έπαθες και τίποτα».
Είναι και εκείνοι που αφήνουν τα οχήματά τους μισά στον δρόμο και μισά στα πεζοδρόμια. Καταστάσεις ροντέο αδιαφορώντας για τους πεζούς που προσπαθούν να περάσουν.
«Αυτό σας πείραξε κυρία μου. Χωράτε τι φωνάζετε»
Άλλοι πάλι που δεν βρίσκουν να παρκάρουν και βιάζονται, το βάζουν σε μια γωνιά του δρόμου χωρίς να νοιάζονται αν ο άλλος οδηγός θα πρέπει να γίνει αιλουροειδές μαζί με το όχημά του για να τους αποφύγει και να μείνει εντός δρόμου.
«Πολύ περίεργος είσαι…».
Του Κώστα Γκιάστα
