Αύριο Τετάρτη 21 Αυγούστου, στις 7.10, κλήρος της περιοχής και πιστός λαός θα υποδεχθούν την Τιμία Κάρα του Οσίου υπό του καθηγούμενου της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Φλαμουρίου Πηλίου αρχιμανδρίτη Συμεών Αναστασίου. Θα ακολουθήσει μέγας πανηγυρικός αρχιερατικός εσπερινός μετά αρτοκλασίας.
Μεθαύριο Πέμπτη, ανήμερα της εορτής, το πρωί στις 7, θα ψαλούν ο όρθρος και η πανηγυρική θεία λειτουργία μετά αρτοκλασίας προεξάρχοντος του καθηγούμενου της Ιεράς Μονής Φλαμουρίου, ενώ αμέσως μετά η Τιμία Κάρα θα αναχωρήσει για το Φλαμούρι.
Στις αρτοκλασίες του διημέρου θα συμμετάσχουν και τα μέλη του Συλλόγου Καρδιοπαθών Αγιάς που έχουν ως φύλακα, προστάτη άγιό τους τον Όσιο Συμεών.
Ο ναός βρίσκεται λίγο έξω από το Γερακάρι, δίπλα στην περιοχή του Βαθυρέματος, όπου ο Όσιος Συμεών, μέγας Διδάσκαλος του Γένους και της Ορθοδοξίας και Κτήτορας της Ιερά Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Φλαμουρίου, γεννήθηκε περί το 1500.
Το Βαθύρεμα υπήρξε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας κεφαλοχώρι και, παράλληλα, διοικητικό και οικονομικό κέντρο της επαρχίας Αγιάς. Καταστράφηκε περίπου στα 1680 μετά από θανατηφόρα επιδημία και οι κάτοικοί του κατέφυγαν στα γύρω χωριά. Σήμερα, στον χώρο αυτό σώζονται ερείπια σπιτιών εκείνης της εποχής και οι εκκλησίες της Παναγίας, του Αγίου Νικολάου, το μονύδριο του Αγίου Αθανασίου και τα ερείπια των εκκλησιών των Αγίων Θεοδώρων και του Αγίου Γεωργίου.
Ο Όσιος Συμεών έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο κρυφό σχολειό με δάσκαλο τον ιερέα πατέρα του. Από τα παιδικά του χρόνια έκανε έντονη θρησκευτική ζωή και αυτό προμήνυε τη μετέπειτα πορεία του. Τα βήματά του τον οδήγησαν στον επίσκοπο Δημητριάδος Παχώμιο που τον έκειρε μοναχό και ιεροδιάκονο. Πρώτος σταθμός της Μοναχικής του πορείας ήταν το Οικονομείο του Στομίου με αυστηρή νηστεία, ακατάπαυστη ολονύκτια προσευχή, φορώντας το μοναδικό πτωχικό του ράσο. Κατόπιν, χειροτονήθηκε ιερέας στη Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος και αργότερα ηγούμενος στη Μονή Φιλοθέου. Κατατρεγμένος, όμως, από τους μοναχούς, αλλά οπλισμένος με υπομονή και καρτερικότητα, πήγε στο Φλαμούρι, όπου, μετά από τρία χρόνια σκληρής ασκήσεως, έκτισε εκεί, ύστερα από επτά χρόνια, το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδος.
Στη συνέχεια, ταξίδεψε ιεραποστολικά στη Λάρισα, στον Τύρναβο, στην Ελασσόνα, στα Γρεβενά, στα Άγραφα, διδάσκοντας πίστη στον Κύριο. Έφτασε κηρύττοντας ως τη Θήβα και από ‘κεί στην Αθήνα, όπου τον υποδέχτηκαν ο Αρχιεπίσκοπος Λαυρέντιος και πλήθος χριστιανών. Καταδικάστηκε στη Χαλκίδα από συκοφαντίες των Τούρκων ακόμα μία φορά σε θάνατο και μετά την αθώωσή του επέστρεψε στο Φλαμούρι. Από ‘κεί επισκέφθηκε τον Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη για να ζητήσει την ευλογία του και υλική βοήθεια για να χτίσει το μοναστήρι, όπου, με την επίκληση του Θεού θεράπευσε την Αϊνέ, κόρη του μεγάλου Σουλτάνου του Μεγαλοπρεπούς. Σε ευχαριστία ο Σουλτάνος έστειλε εργάτες και υλικά στο Φλαμούρι, όπου έκτισαν την Ιερά Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, η οποία σώζεται και ανθεί ως σήμερα.
Στο τέλος της ζωής του ο δρόμος τον έφερε και πάλι στην Πόλη. Αυτήν τη φορά όχι σαν ικέτη, αλλά σαν ένα μεγάλο Διδάσκαλο του Γένους, που με τον ζωοποιό λόγο του, εμπνευσμένο από την πίστη στον Θεό και από την αγάπη στον σταυρωμένο λαό που κινδύνευε, αγωνίστηκε τον μεγάλο αγώνα όλων των διδασκάλων της εποχής του.
Στις 19 Απριλίου 1594 εκοιμήθη, ενώ βρισκόταν εκεί. Ο ίδιος ο Πατριάρχης μαζί με τη Σύγκλητο ενταφίασαν το σεπτό του σώμα στον ναό της Θεοτόκου στη Χάλκη. Δύο χρόνια αργότερα, μοναχοί από το Φλαμούρι έκαναν την ανακομιδή του αγίου λειψάνου, που εξέπεμπε θαυμαστή ευωδία, όπως λένε οι γραφές, και το μετέφεραν στο μοναστήρι, όπου φυλάσσεται και θαυματουργεί μέχρι σήμερα.
Ο Όσιος Συμεών ο Μονοχίτων και Ανυπόδητος, ο μεγάλος Διδάσκαλος του Γένους και της Ορθοδοξίας, πρόδρομος κατά 200 χρόνια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, έμεινε «αγνοούμενος» στην πατρίδα του για περίπου πεντακόσια χρόνια. Προς τιμήν του ανεγέρθηκε στο Γερακάρι της Αγιάς ο πρώτος στην Ελλάδα ναός που φέρει το όνομά του. Θεμελιώθηκε στις 20 Αυγούστου του 2002 και έγιναν τα θυρανοίξιά του στις 20 Αυγούστου του 2005. Η ανέγερση έγινε με τη συνδρομή ευλαβών πιστών και ήταν χρέος πίστης, τιμής, ευλαβείας, συγχώρεσης στη λησμονιά, στην περιφρόνηση και τον κατατρεγμό πεντακοσίων χρόνων για τον μοναδικό Άγιο που γεννήθηκε, μεγάλωσε και θαυματούργησε στον τόπο της Αγιάς.
ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Νίκου Γουργιώτη
