Ο αείμνηστος γέροντας καταγόταν από τη Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου συγκεκριμένα από το Στεφανοβίκειο, όπου γεννήθηκε το 1940 και σε ηλικία μόλις 10 ετών ανεχώρησε για το άγιον Όρος. Εμόνασε κοντά στα 70 χρόνια στο περιβόλι της Παναγίας και αγάπησε με όλη του την καρδιά τον Ουρανογείτονα Άθωνα, στον οποίον έψαλλε μελίρρυτα μαζί με την ευλογημένη ιεροψαλτική συνοδεία του για πολλές δεκαετίες, κατακοσμώντας τις πολύωρες κατανυκτικές μεγάλες και αλησμόνητες ιερές αγρυπνίες των Ιερών Μονών αλλά και των κελλίων. Υπήρξεν γλυκύς στην όψη, ταπεινός στην καρδιά και γεμάτος αγάπη για τον κάθε ευλαβή προσκυνητή, που κατέφθανε στα βάθη της ερήμου του αγίου Όρους για να βρει λίγη πνευματική ανάπαυση, παρηγοριά και ξεκούραση. Αγαπούσε πολύ την ιδιαίτερη πατρίδα του και πολλές φορές επισκεπτόταν με πολύ σεβασμό και ιδιαίτερη αγάπη τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιο, τον οποίο γνώριζε από της νεότητός του και συλλειτουργούσαν μαζί ή έψαλλε κοντά του, τόσο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του αγίου Αχιλλίου, όπου θαύμαζε τον Πρωτοψάλτη κ. Κυριαζή Δασκαλούδη και συνέψαλλε μαζί του, όσο και στις ιερές πανηγύρεις της Παναγίας του Αρμενίου, τον Δεκαπενταύγουστο και της ιδιαιτέρας πατρίδος του, του Στεφανοβικείου, όπου εκεί συναντούσε και τους αγαπημένους του συγγενείς. Προ ολίγου καιρού, ασθενής ων λειτουργήθηκε στον Ναό του αγίου Αχιλλίου και αποχαιρέτησε κληρικούς, Ιεροψάλτες και λαϊκούς δίδοντας σε όλους την ευχή και την ευλογία του.
Στην εξόδιο ακολουθία του μεταστάντος πνευματικού πατρός, που έλαβε χώρα στον κατανυκτικό Ναό της καλύβης των Θωμάδων, επάνω στην Μικρά Αγία Άννα του αγίου Όρους το μεσημέρι της Κυριακής 28 Αυγούστου (ημέρα κατά την οποία οι αγιορείτες εόρταζαν το Πάσχα του Καλοκαιριού, την μεγαλυτέρα Θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου) έλαβαν μέρος οι Ηγούμενοι των Ιερών Μονών Φιλοθέου Νικόδημος και Γρηγορίου Χριστοφόρος, ενώ συμμετείχαν μαζί με τους χορούς των ευλογημένων αγιορειτών πατέρων και αρκετοί Λαρισαίοι, οι οποίοι αποχαιρέτησαν συγκινημένοι την εύλαλο αηδόνα του αγίου Όρους, τον σεμνό και ιεροπρεπή, ασκητικό και σεβάσμιο παπα-Θωμά, τον οποίο είθε να συναντήσουμε πάλι άδοντα και ψάλλοντα, στην Ουράνια χοροστασία του Παραδείσου, στην χαρά της Βασιλείας των Ουρανών, την οποία ο μεταστάς υπερβαλλόντως επόθησε εξ' απαλών ονύχων εκ της μικράς νεότητός του! Ας έχουμε τις ευχές του κι ας δέεται ο πολιός Γέρων τώρα ενώπιον του θρόνου του Τρισαγίου Θεού αλλά και ενώπιον της Κυρίας Θεοτόκου, αφού όπως τονίστηκε κατά την εξόδιο ιερά ακολουθία του υπό των ερημιτών πατέρων, " Η Παναγία μας τον έφερε στο άγιον Όρος κι η Παναγία που εόρταζε, μας τον πήρε...".