Σύμφωνα με τον κ. Ζήλο «έχοντας όλοι μας καταγεγραμμένη την ιστορία αυτού του τόπου που ξεκινά σαν έδρα ολόκληρης της περιοχής Ολύμπου από το 1882 και μετά, έδρα όλων των υπηρεσιών Υποδιεύθυνση Χωροφυλακής – Αστυνομικό Τμήμα – Διοίκηση του 3143 ΤΕΑ – Διοίκηση Αγροφυλακής – Ειρηνοδικείο – Δημοτικό Σχολείο – Γυμνάσιο – Τεράστιο εμπορικό και παραθεριστικό κέντρο, με δραστήριους συλλόγους, φθάσαμε στη σημερινή κατάσταση, η οποία ξεκίνησε από την 12ετή παρουσία του Καποδίστρια (Δήμος Κάτω Ολύμπου) και την 6ετή του Καλλικράτη (Δήμος Τεμπών), γνωρίζοντας τη σκληρή πραγματικότητα της εγκατάλειψης από κοινοτικές και δημοτικές εξουσίες, κατώτερες των στοιχειωδών προσδοκιών. Εξουσίες, με εξαιρετικές επιδόσεις του γνωστού «ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑΤΑ» κάνοντας ψευτοπολιτική, παράγοντας μόνο μιζέρια, δικαιώνοντας πλήρως τις ανησυχίες μας, ότι θέλουν τη Ραψάνη συνεχώς σε συρρίκνωση. Φθάσαμε στις τελευταίες εξελίξεις (μετά το κλείσιμο του Ειρηνοδικείου), να χάνουμε και το Αστυνομικό Τμήμα.
Επ΄ αυτού δε του θεσμού κρατάμε ως ιστορική παρακαταθήκη, ότι δεκάδες οικογένειες της τέως Χωροφυλακής και μετέπειτα Αστυνομίας, εκατοντάδες παιδιά, υπηρετούντων, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στον τόπο μας. Πολλοί άνδρες των δύο Σωμάτων έφθασαν και στα ανώτατα αξιώματα και πολλοί ακόμη ανά την επικράτεια δεν ξεχνούν τη Ραψάνη. Εδώ αξίζει να τονίσουμε ότι το Α.Τ. Λιβαδίου Ελασσόνας παραμένει ως έχει κατόπιν σκληρών πιέσεων των βουλευτών και αιρετών της περιοχής. Η Ραψάνη αδικήθηκε κατάφορα από τις συνεχείς κακές εξελίξεις και από την παρουσία ανίκανων ανθρώπων να διαχειριστούν τις καταστάσεις, αλλά και αυτούς που μισούν την παρουσία της. Όλοι αυτοί ένα πρέπει να γνωρίζουν, δεν ήρθε το τέλος της. Έμεινε ο σκελετός μιας ιστορικής και πανέμορφης κωμόπολης, αλλά ακόμη και έτσι η κορμοστασιά της δείχνει το μεγαλείο της. Για δε τους διαχειριστές της σημερινής εξουσίας μη έχοντας κάτι άλλο να κάνουν ο μεν προϊστάμενος του τοπικού ας αποσυρθεί – άνευ αντικειμένου- ο δε δήμαρχος Τεμπών κ. Κολλάτος ας μας κάνει τη χάρη να μας απαλλάξει από την παρουσία του στην κωμόπολή μας. Δυστυχώς δεν μπορούν να είναι χρήσιμοι και ωφέλιμοι πια για τον τόπο μας».
