Με το καλοκαίρι να βαδίζει προς το τέλος του, τα ξερά χόρτα στα οικοδομικά τετράγωνα των οδών Μουσούρου, Γαλάνη & Σεμερτζίδη (και όχι μόνο), παραμένουν ως έχουν, άκοπα και πυκνά, υποβαθμίζοντας την ποιότητα της διαμονής όσων κατοικούμε στην περιοχή. Στην περιοχή βέβαια υπάρχουν επιπλέον σημαντικά ζητήματα, τα οποία δεν θα αναλυθούν επί της παρούσης.
Δίπλα από τους χώρους άθλησης του γηπέδου, στους δρόμους όπου αρκετοί κάτοικοι της περιοχής (ηλικιωμένοι και μη) κάνουν τον καθημερινό τους περίπατο, εκεί όπου τα παιδιά μας παίζουν ή κάνουν ποδήλατο, κυριαρχεί η αίσθηση της εγκατάλειψης και ή έλλειψη της αισθητικής (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), μόνο και μόνο γιατί η αδιαφορία των αρμοδίων της Διεύθυνσης Καθαριότητας Περιβάλλοντος (και κατά συνέπεια της Δημοτικής Αρχής, η οποία πιθανόν δεν επιβλέπει το έργο του εκάστοτε τμήματος ή τομέα), έχει φτάσει σε προκλητικότατα επίπεδα, εγείροντας σειρά ερωτημάτων.
- Αδυνατούν οι αρμόδιοι να αντιληφθούν τη σοβαρότητα του θέματος και τους πιθανούς κινδύνους;
- Αδιαφορούν λόγω του ότι δεν διαμένει κανείς εξ αυτών στην περιοχή ή δεν διέρχονται από την περιοχή;
- Υπάρχει έλλειψη καυσίμων για τον στόλο μηχανημάτων/οχημάτων καθαριότητος;
- Δεν υποβλήθηκαν στον Δήμο αιτήματα για τον καθαρισμό των χόρτων στην περιοχή;
Ίσως, οι υπεύθυνοι της αρμόδιας διεύθυνσης είναι ακατάλληλοι και αδιάφοροι να παραγάγουν έργο προς το δημόσιο συμφέρον της πόλης και τους Λαρισαίους δημότες, κατηγοριοποιώντας μας σε κλίμακα τύπου Α-Β-Γ, βάσει περιοχής που διαμένουμε.
Ίσως όμως και να είναι ικανοί, κατάλληλοι άνθρωποι, με ενδιαφέρον για τη δουλειά τους και τα καθήκοντά τους, σεβόμενοι τον μισθό του δημοσίου.
Ας μας αποδείξουν σε ποια κατηγορία ανήκουν (ευελπιστώ στη δεύτερη) και που μας κατατάσσουν ως Λαρισαίους δημότες».
Λιάππης Αντώνιος, ελεύθερος επαγγελματίας
