Ξεπέρασε σε νεκρούς και την Ιταλία

ΒΡΕΤΑΝΙΑ:

ΛΟΝΔΙΝΟ

Η Βρετανία «κρατά» από χθες ένα θλιβερό ρεκόρ: είναι η χώρα στην Ευρώπη με τους περισσότερους νεκρούς εξαιτίας της πανδημίας την οποία προκαλεί ο κορονοϊός.

Περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι στη Βρετανία έχουν πεθάνει με πιθανή αιτία τον κορονοϊό, ο μεγαλύτερος απολογισμός μέχρι στιγμής στην Ευρώπη, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν χθες. Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι 29.648 άνθρωποι πέθαναν ως τις 24 Απριλίου στην Αγγλία και την Ουαλία με την covid-19 να αναφέρεται στο πιστοποιητικό θανάτου τους. Αν σε αυτούς προστεθούν οι θάνατοι στη Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία ο απολογισμός για το διάστημα αυτό φτάνει τους 32.313, ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη, περισσότεροι ακόμη και από την Ιταλία που θεωρούνταν μέχρι πρότινος η πλέον πληγείσα ευρωπαϊκή χώρα.
Ωστόσο στην Ιταλία η καταγραφή των νεκρών γίνεται με διαφορετικό τρόπο και στον απολογισμό των θυμάτων της επιδημίας του κορονοϊού δεν περιλαμβάνονται όσοι ενδέχεται να έπασχαν από την covid-19 αλλά δεν είχε υποβληθεί σε τεστ για να διαγνωστεί.Αποκάλυψη Guardian
Γιατροί, οργανώσεις, ακαδημαϊκοί και βουλευτές εξέφρασαν τις ανησυχίες τους, κάνοντας λόγο για «αρπαγή εξουσίας», αφού προέκυψε χθες ότι ο πάροχος υπηρεσιών Serco ήταν έτοιμος να κερδίσει μια συμφωνία για την προμήθεια 15.000 χειριστών κλήσεων για το κυβερνητικό σχέδιο εντοπισμού κρουσμάτων και παρακολούθησης της πανδημίας. Υποστηρίζουν ότι ο υπουργός Υγείας, Ματ Χάνκοκ, «επιτάχυνε» τη διάλυση της κρατικής υγειονομικής περίθαλψης και ότι το καθήκον για διατήρηση της ασφάλειας του κοινού «ανατέθηκε εξωτερικά» στον ιδιωτικό τομέα. Τις τελευταίες εβδομάδες υπουργοί έχουν χρησιμοποιήσει ειδικές εξουσίες για να παρακάμψουν την κανονική διαδικασία και να αναθέσουν μια σειρά συμβάσεων σε ιδιωτικές εταιρείες και συμβούλους διαχείρισης χωρίς ανοιχτό ανταγωνισμό. Οι εταιρείες Deloitte, KPMG, Serco, Sodexo, Mitie, Boots και η αμερικανική εταιρεία διαχείρισης δεδομένων Palantir εξασφάλισαν προμήθειες χρηματοδοτούμενες από τους φορολογούμενους για τη διαχείριση κέντρων drive-in για τεστ Covid-19, την αγορά εξοπλισμού ατομικής προστασίας και την κατασκευή νοσοκομείου στο Nightingale, εντός συνεδριακού κέντρου. Σε ρεπορτάζ του ο Guardian αναφέρει πως έχει περιέλθει στη γνώση του επιστολή από το υπουργείο Υγείας προς τα καταπιστευτικά ιδρύματα του NHS, μέσω της οποίας τους δίνει οδηγία να σταματήσουν να αγοράζουν ατομικά μέσα προστασίας και αναπνευστήρες.
Από τη Δευτέρα, η προμήθεια λίστας με 16 είδη πρέπει να γίνεται κεντρικά. Πολλά από τα είδη της λίστας, όπως τα μέσα ατομικής προστασίας, έχουν μεγάλη ζήτηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ άλλα όπως σαρωτές CT, κινητές συσκευές ακτίνων Χ και υπερήχους είναι μηχανήματα υψηλής αξίας που χρησιμοποιούνται ευρύτερα σε νοσοκομεία. Η κεντρική προμήθεια υλικών είναι πιθανό να παραδώσει περισσότερη ευθύνη στη Deloitte. Εκτός από το συντονισμό των κέντρων διαγνωστικών τεστ για Covid-19 και των logistics σε τρία νέα εργαστήρια που δημιουργήθηκαν για την επεξεργασία δειγμάτων, ο «γίγαντας» των λογιστικών και διαχειριστικών συμβούλων εξασφάλισε ένα συμβόλαιο πριν από αρκετές εβδομάδες για να συμβουλεύει την κεντρική κυβέρνηση σχετικά με τις αγορές μέσων ατομικής προστασίας. «Η κυβέρνηση δεν πρέπει να επιτρέψει η τρέχουσα κρίση να χρησιμοποιηθεί ως κάλυψη για να επεκτείνει την ανατριχιαστική ιδιωτικοποίηση του NHS», δήλωσε η Rachel Reeves, η σκιώδης υπουργός του Δουκάτου του Λάνκαστερ.
«Η διαδικασία διαχείρισης και αγοράς ιατρικών προμηθειών πρέπει να είναι ανοιχτή, διαφανής και να υπόκειται σε πλήρη έλεγχο» είπε και τόνισε πως το να αφαιρούν την αρμοδιότητα λήψης αποφάσεων από τους διαχειριστές του NHS και τις τοπικές αρχές μετατοπίζει την εξουσία πέρα από την πρώτη γραμμή του μετώπου. Ο Τόνι Ο’Σάλιβαν, συνταξιούχος παιδίατρος και συμπρόεδρος της ομάδας που τρέχει την καμπάνια «Keep Our NHS Public», με αίτημα τη διαφύλαξη του δημοσίου χαρακτήρα του NHS, τονίζει πως πρόκειται για «επικίνδυνους καιρούς» για το βρετανικό ΕΣΥ και ότι η λανθασμένη απόκριση της κυβέρνησης έφερε στην επιφάνεια μια δεκαετία υποχρηματοδότησης.