Ακόμα, πετρόκτιστα αρχοντικά, παραδοσιακά εστιατόρια με γεύσεις που μας ερεθίζουν τον ουρανίσκο, πέτρινα παραδοσιακά ξενοδοχεία και καταλύματα που μας μεταδίδουν τη θαλπωρή από τα αναμμένα τζάκια... Παράλληλα στο μυαλό μας έρχονται οι εικόνες των σκιέρ που κατεβαίνουν τις χιονισμένες πίστες του χιονοδρομικού, αλλά και των επισκεπτών που απλώς διασκεδάζουν ανεβοκατεβαίνοντας την πίστα καθισμένοι στο λιφτ ή απολαμβάνοντας μοναδικές εικόνες πίνοντας τον καφέ ή το ποτό τους στα μοναδικά σαλέ με τις τεράστιες τζαμαρίες που σου δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μέσα στο δάσος.
Τα Περτουλιώτικα Λιβάδια, σύμφωνα με όσα τονίζει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δασάρχης Περτουλίου Βασίλης Αλεξίου, είναι ένα μοναδικό, γαλήνιο τοπίο φυσικής ομορφιάς που προσφέρει στον επισκέπτη στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας. Εκτείνονται στη βάση της λεκάνης που σχηματίζεται μεταξύ του Κόζιακα και της Μπουντούρας, σε μέσο υψόμετρο 1.100 μέτρων. Καταλαμβάνουν έκταση περίπου χιλίων στρεμμάτων, τα οποία είναι πλούσια σε βλάστηση αποτελούμενη από διάφορα λιβαδικά φυτά και αγριολούλουδα σπάνιας ομορφιάς, καθώς και από διάσπαρτα ψηλά έλατα και παρυδάτια δενδρώδη βλάστηση. Διατρέχονται από τον ποταμό Περτουλιώτικο ή Ξεριά, ο οποίος τροφοδοτεί τον Ασπροπόταμο και στη συνέχεια τον Αχελώο, καθώς και από μικρότερα ρέματα με καθαρό νερό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Απέχουν 42 χλμ. από τα Τρίκαλα, 42 χλμ. από την Καλαμπάκα κι 23 χλμ. από την Πύλη.
Αποτελούν κομμάτι και περικλείονται ταυτόχρονα από το Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου. Η νομή της έκτασης των Λιβαδιών, καθώς και το Δάσος του Περτουλίου, προσθέτει ο ίδιος, στο σύνολό του έχει παραχωρηθεί από το 1934 στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το οποίο μέσω του Ταμείου Διοικήσεως και Διαχειρίσεως Πανεπιστημιακών Δασών, τμήμα του οποίου αποτελεί το Δασαρχείο Περτουλίου, διαχειρίζεται την περιοχή με σκοπό την έρευνα, την πρότυπη δασοπονία, την υποδειγματική δασική διοίκηση και διαχείριση, όπως επίσης και για την πρακτική εκπαίδευση των φοιτητών του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ. Η πρότυπη διαχείριση και ο πανεπιστημιακός χαρακτήρας του δάσους αποτελούν τη μαγιά για την υφιστάμενη δομή της περιοχής που αποτελεί ένα από τα πιο βιώσιμα αειφόρα οικοσυστήματα στη συγκεκριμένη κλίμακα.
Κατά μήκος του οδικού άξονα που διασχίζει τα λιβάδια δραστηριοποιούνται επιχειρήσεις που παρέχουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες εναλλακτικού τουρισμού. Σε αυτές μπορεί να πραγματοποιηθεί πλήθος δραστηριοτήτων αναψυχής όπως ιππασία μέσα στο δάσος, τοξοβολία, διαδρομές με ποδήλατα, οχήματα βουνού και χιονοδρομίας.
Άλλες επιλογές για δραστηριότητες είναι οι απολαυστικοί περίπατοι σε μονοπάτια που διασχίζουν το δάσος ελάτης με τα λιβάδια και προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης, πιο απαιτητικά ορειβατικά μονοπάτια και θέσεις θέας, με πιο σπουδαίο αυτό που ξεκινά τα Περτουλιώτικα Λιβάδια από τα 1.100 μ. και φτάνει στην Κορυφή Αστραπή του Κόζιακα στα 1.901 μ., όπου υπάρχει σχετικό καταφύγιο με σχετικά καλή βατότητα και τέλος το Χιονοδρομικό Κέντρο με πληθώρα δραστηριοτήτων που λειτουργεί από το 1999 με αξιώσεις, έχοντας μια πίστα 1.100 μέτρων, με κλίσεις μέτριας δυσκολίας, με λιφτ μεγάλης δυναμικότητας.
Τα Περτουλιώτικα Λιβάδια επίσης αποτελούν τόπο για το ετήσιο αντάμωμα των Σαρακατσαναίων, που διοργανώνεται στα τέλη Μαΐου και γίνεται το σημείο συνάντησης των Σαρακατσαναίων των Βαλκανίων. Καταλήγοντας ο κ. Αλεξίου τονίζει τα εξής: «Τέλος, εδώ και περίπου έναν χρόνο έχει εγκατασταθεί και λειτουργεί στην περιοχή ο μοναδικός σταθμός μέτρησης της κλιματικής αλλαγής σε συνθήκες δασικού οικοσυστήματος και σε τέτοιο υψόμετρο από το Ταμείο Διοικήσεως και Διαχειρίσεως Πανεπιστημιακών Δασών με χρηματοδότηση από την Περιφέρεια Θεσσαλίας. Ο Σταθμός είναι συμβατός με τις απαιτήσεις του πανευρωπαϊκού δικτύου ICOS (Integrated Carbon Observation System) και παρέχει online μετρήσεις στο δίκτυο, οι οποίες αξιολογούνται συνεχώς και εξάγονται συμπεράσματα για την επίδραση των αερίων θερμοκηπίου στην κλιματική αλλαγή».
Του Αποστόλη Ζώη
