από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς» και «καθιστά όλους υπεύθυνους στη διαχείριση των εξωτερικών μας συνόρων και στις σχέσεις μας με τρίτες χώρες».
Ως προς τις μετεγκαταστάσεις, είπε ότι δεν θα χρειαστούμε όσες χρειαστήκαμε το καλοκαίρι του 2015 με την κατάρρευση της Συρίας. Ούτε στον Έβρο χρειαστήκαμε μετεγκαταστάσεις. Χρειάστηκε να κρατήσουμε το σύνορο. Στη Λαμπεντούζα χρειάζονται μετεγκαταστάσεις και αλλού χρειάζονται επιστροφές. Άρα, θέλουμε ένα μείγμα αλληλεγγύης, που θα προσαρμόζεται στις συγκεκριμένες συνθήκες κρίσης, σημείωσε.
Ο κ. Σχοινάς δεν έδειξε να φοβάται για την άνοδο των ακραίων δυνάμεων στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι οι τρεις μεγάλες ομάδες θα διατηρήσουν την πλειοψηφία. Πρόσθεσε, πάντως, ότι μια αναδιάταξη των δυνάμεων μπορεί να γίνει η αφορμή να προχωρήσει η ΕΕ προς μια ομοσπονδιοποίηση.
«Ίσως ήρθε η στιγμή και για την Ευρώπη, όπως στις ΗΠΑ γίνεται με το Κογκρέσο, να επενδύσουμε περισσότερο στο Κοινοβούλιο, να χτίζουμε συμμαχίες και πλειοψηφίες» είπε χαρακτηριστικά, σημειώνοντας ότι ο ίδιος θα προτιμούσε τις μεγάλες συμμαχίες.
Ο Μαργαρίτης Σχοινάς εξέφρασε, επίσης, σχεδόν βεβαιότητα ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα είναι η επόμενη πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Για την πορεία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, είπε ότι ενόψει των νέων συνθηκών που συνιστούν οι πόλεμοι, ο πληθωρισμός και οι υψηλές τιμές ενέργειας, πρέπει να έχουμε τη γενναιότητα να ξαναδούμε κάποιες αποφάσεις, αλλά οι στόχοι για μια Ευρώπη κλιματικά ουδέτερη το 2050 δεν πρέπει να τεθούν σε κίνδυνο.
Στο ενδεχόμενο μιας κοινής αμυντικής πολιτικής, ο κ. Σχοινάς απάντησε ότι γίνεται σαφές στους Ευρωπαίους ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να στηριζόμαστε σε άλλους και πρέπει να φτιάξουμε τη δική μας ασπίδα πιο γρήγορα και αποφασιστικά. «Πρέπει να ξεπεράσουμε», είπε, «το στερεότυπο ότι η άμυνα είναι μόνον εθνική υπόθεση και να αμοιβαιοποιήσουμε τις αμυντικές δαπάνες των Ευρωπαίων προς όφελος όλων».
Ο ίδιος εκτιμά ότι, παρά τις αντιθέσεις, είμαστε πιο κοντά από ποτέ σε μια συμφωνία για την άμυνα, η οποία μπορεί να χτιστεί γύρω από μια φόρμουλα τύπου Ταμείου Ανάκαμψης και να διοικείται από μια πολιτική προσωπικότητα που θα έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί πόρους, εργαλεία και να οδηγεί σε συναινέσεις.
Ως προς την πιθανότητα να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Μαργαρίτης Σχοινάς είπε ότι θα ήταν «ο μεγάλος επιταχυντής για περισσότερη Ευρώπη».
Τέλος, ερωτηθείς για την έλλειψη ενιαίας φωνής στην εξωτερική πολιτική, απάντησε ότι πετύχαμε περισσότερα στις εξωτερικές σχέσεις με την αξιοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων, πολιτική γειτονίας, εμπορικές συμφωνίες, παρά με τη διπλωματία.
«Ας με συγχωρήσει ο φίλος μου Ζοζέφ Μπορέλ», είπε στο σημείο αυτό, αναφερόμενος στον ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, αλλά «η διπλωματία απαιτεί ομοφωνία και η Ευρώπη πετυχαίνει όταν στηρίζεται στην κοινοτική της δύναμη».
Κλείνοντας με τα σωστά και τα λάθη της πενταετούς θητείας του, επανέλαβε ότι είναι «υπερήφανος» για το Νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου με την πρόεδρο Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δίπλα του, μια προσπάθεια που έκανε η Ευρώπη επί δεκαετίες, ενώ πιο στενόχωρο θεωρεί το γεγονός ότι αυτή η συμφωνία έπρεπε να έχει έρθει νωρίτερα και να μην είχαμε ζήσει καταστάσεις όπως αυτή της Μόριας.