Μέσα σε βαρύ κλίμα, υπό το βάρος της πρόσφατης δεινής εκλογικής ήττας αλλά και της γενικότερης απαξίωσης στους κόλπους της κοινωνίας, ξεκινάει σήμερα στο γήπεδο του Πανελληνίου στο Πεδίον του Άρεως το 10ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ενώ θα ακολουθήσει η διαδικασία εκλογής νέου προέδρου που θα αντικαταστήσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Η «Ε» μίλησε με δύο από τους Λαρισαίους εκλεγμένους συνέδρους, το βασικό χαρακτηριστικό των οποίων είναι ότι αποτελούν τα παλαιότερα εν ενεργεία στελέχη του, με παρουσία και στα προηγούμενα 9 συνέδρια του Κινήματος, τους κ. κ. Κώστα Αργυρακούλη και Γρηγόρη Κουτσομάρκο.
Κοινή είναι η αγωνία τους για την τωρινή κατάσταση του ΠΑΣΟΚ αλλά και η αισιοδοξία τους ότι, ακόμη και μέσα από δυσκολίες, το Κίνημα μπορεί να επανέλθει και να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την κοινωνία.
«Υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια για το ΠΑΣΟΚ», επισημαίνει ο Κώστας Αργυρακούλης, «πρώτα στην ίδια στην κοινωνία και στη συνέχεια στα τα στελέχη, τα οποία είτε έχουν αποστασιοποιηθεί, είτε βρίσκονται πλέον σε άλλους πολιτικούς χώρους».
Για απογοήτευση κάνει λόγο ο Γρηγόρης Κουτσομάρκος, τονίζοντας ότι το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε μεν τα λάθη και τις επιλογές του, αλλά σήκωσε δυσανάλογο πολιτικό κόστος, ενώ για την τωρινή κατάσταση της χώρας ευθύνονται και άλλα κόμματα και πρόσωπα.
Ο κ. Κουτσομάρκος πάντως δεν μασάει τα λόγια του, ενόψει του σημερινού συνεδρίου, επισημαίνοντας ότι μπαίνει και θέμα υπάρξεως του ΠΑΣΟΚ, αν δεν θέλουμε να εθελοτυφλούμε. «Η κοινωνία δεν θέλει να μας ακούσει», τονίζει, «χρεωθήκαμε μια σειρά δεινών της χώρας, αλλά αν η κατάσταση του τόπου συνεχίσει όπως είναι σήμερα, ο κόσμος θα κάνει τις συγκρίσεις και θα δει ποιος του είπε ψέματα και ποιος την αλήθεια».
Και τα δύο έμπειρα στελέχη του Κινήματος θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ανακάμψει. «Παρά τα προβλήματα, το ΠΑΣΟΚ μπορεί να βρει το δρόμο του και να παίξει σημαντικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα», υποστηρίζει ο Κώστας Αργυρακούλης, ο οποίος πάντως θεωρεί ότι δεν απηχεί την άποψη της κοινωνίας το ενδεχόμενο μιας σύμπραξης κομμάτων της κεντροαριστεράς (μαζί με το Ποτάμι και την ΔΗΜΑΡ) και ότι το πιο κοντινό του κόμμα σήμερα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την πλευρά του, ο Γρηγόρης Κουτσομάρκος θεωρεί ότι η χώρα θα βρει το δρόμο της, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται κάτι τέτοιο σήμερα και ότι σε αυτή τη νέα πορεία το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι πρωτοπόρο. «Ψάχνουμε τώρα, μέσα από το Συνέδριο, να βρούμε τον βηματισμό μας ώστε η κοινωνία να μας ακούσει ξανά», υποστηρίζει.
Οι δύο σύνεδροι αρνήθηκαν πάντως να ανοίξουν τα χαρτιά τους σχετικά με τον εκλεκτό τους για την θέση του προέδρου.
Για την ανάγκη ενός άφθαρτου προσώπου χωρίς ξύλινο πολιτικό λόγο αλλά με θέσεις και ιδέες που θα απηχούν τις ανάγκες της σημερινής κοινωνίας έκανε λόγο ο κ. Αργυρακούλης.
«Δεν υπήρξα ποτέ προσωπολάτρης όλα αυτά τα χρόνια», τόνισε ο κ. Κουτσομάρκος που επεσήμανε ότι θα αξιολογήσει τον καθένα από τους υποψήφιους και ανάλογα θα αποφασίσει.
ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ Ο Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Εντωμεταξύ, ιδιαίτερα επικριτικός για το ΠΑΣΟΚ, με αφορμή το σημερινό συνέδριο, είναι το ιστορικό στέλεχος του Κινήματος Γ. Παναγιωτακόπουλος.
Στη δήλωσή του αναφέρει συγκεκριμένα τα εξής :
«Παρακολουθώντας με θλίψη τα τεκταινόμενα στο κόμμα που υπηρέτησα για πολλά χρόνια, το ΠΑΣΟΚ και με αφορμή το λεγόμενο «Συνέδριο», ας μου επιτραπεί να σημειώσω τα παρακάτω:
Η προσπάθεια πολιτικής απαξίωσης και διάλυσής του, που ξεκίνησε εδώ και αρκετά χρόνια, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Μια ομάδα τέως Υπουργών, αξιωματούχων, θεσιθήρων, εκπιπτόντων βαρόνων και κομητών της πολιτικής ζωής, με τη συμμετοχή ελαχίστων «κομματικών πατριωτών», θα συγκεντρωθούν για να εκλέξουν υποτίθεται το διάδοχο του θρόνου ενός βασιλείου που απλά, δεν υπάρχει.
Μια καρικατούρα κόμματος, χωρίς ιδεολογία, χωρίς καμία πραγματική οργανωτική συγκρότηση, χωρίς στρατηγική για το μέλλον της χώρας, έρμαιο στα χέρια αυτών που το διαπόμπεψαν, οδηγείται στο φυσικό του τέλος, άσχετα με τις όποιες αποφάσεις των τεθλιμμένων συγγενών.
Η ηθική απαξία και η κοινωνική απαρέσκεια ξεπερνά τα όρια του φυσιολογικού, καταδεικνύοντας το μέγεθος του πολιτικού εγκλήματος που συντελέστηκε. Ο πολιτικός φορέας που χαρακτήρισε τη μεταπολίτευση, που άλλαξε τη χώρα, που συνέδεσε το όνομά του με μεγάλες στιγμές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, αφού εξυπηρέτησε χιλιάδες πολιτικούς τυχοδιώκτες, υπέκυψε στην ανικανότητα, την αδυναμία και την πολιτική ανευθυνότητα των διαδόχων του ΑΝΔΡΈΑ ΠΑΠΑΝΔΡΈΟΥ.
Το μίκραιναν, το απαξίωσαν, το πολέμησαν εκ των έσω, το υπονόμευσαν, το διέλυσαν, πολιτικά και οργανωτικά.
Και όμως, ακόμη και σήμερα, αυτές οι φθαρμένες πολιτικές φιγούρες προσπαθούν να περισώσουν τις καριέρες τους αδιαφορώντας και για την αδιαφορία του κόσμου αλλά και για την ιστορική ευθύνη εξόντωσης του άλλοτε μεγαλύτερου σοσιαλιστικού κόμματος της Ευρώπης. Είναι προφανές ότι η κοινωνία δεν τους έχει ανάγκη. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αναστηθεί αυτό που ίδιοι τελείωσαν οριστικά και ιδίως από τους ίδιους τους εκτελεστές του. Είναι προφανές ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξυπηρέτηση της προσωπικής τους καριέρας και παρουσίας στην πολιτική μέσα από την περιφορά των υπολειμμάτων, του ονόματος και των συμβόλων ενός κινήματος στο παζάρι του πολιτικού περιθωρίου.
Το ΠΑΣΟΚ δεν άξιζε αυτής της τύχης. 41 χρόνια περίπου μετά την ίδρυσή του και έως να σβήσουν τα «φώτα της οθόνης», το κενό του είναι φανερό και στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή. ΤΟ κενό αυτό δεν μπορεί να καλυφθεί από τους πολιτικά και κοινωνικά ανύπαρκτους.
Το νέο δεν θα έρθει από τους συμβιβασμένους, τους πρώην κυβερνητικούς εταίρους της Νέας Δημοκρατίας, τους εθισμένους στη δεξιόστροφη διαχείριση της εξουσίας. Το νέο θα είναι μακριά από αυτούς που ανέλαβαν το ρόλο του εκτελεστή και του νεκροθάφτη του πρώην κινήματος.
Χωρίς αυτούς που δελφινομαχούν για ένα αδειανό πουκάμισο, συμπεριφερόμενοι όπως η ορχήστρα του Τιτανικού, την ώρα που το πλοίο βούλιαζε.
Το νέο θα έρθει από την κοινωνία και όχι από την αγωνία επιβίωσης κάποιων επαγγελματιών της πολιτικής».
Μεν. Κατσαμπέλας
