Αναβάλλεται λόγω τεχνικού προβλήματος η προβολή της ταινίας “Γάλα” του Σεμίχ Καπλάνογλου, που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα Τρίτη 15 Μαρτίου στις 19:00 και στις 21:30 από Κινηματογραφική Λέσχη Λάρισας σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού & Επιστημών, στο Χατζηγιάννειο.

Η κοπή πίτας της Κινηματογραφικής Λέσχης Λάρισας θα πραγματοποιηθεί κανονικά σήμερα στις 19:00, για τα μέλη της αλλά και για όλους τους σινεφίλ.

Ερωτήματα σχετικά με την λειτουργία και την ασφάλεια του χώρου που θα λειτουργήσει προσεχώς χώρος φιλοξενίας προσφύγων, στο πρώην στρατόπεδο «Ευθυμιόπουλου», στα όρια του Δήμου Λαρισαίων, θέτει προς τον

αναπληρωτή υπουργό, αρμόδιο για θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Ιωάννη Μουζάλα, ο δήμαρχος Λαρισαίων κ. Απόστολος Καλογιάννης.

Στην επιστολή του κ. Καλογιάννη προς τον κ. Μουζάλα, η οποία κοινοποιείται και προς το αρμόδιο Διυπουργικό Συντονιστικό όργανο, γίνεται αναφορά στη συνδρομή και στη βοήθεια που παρέχει εδώ και μέρες ο Δήμος Λαρισαίων στους πρόσφυγες, ενώ τονίζεται πως ο χώρος του πρώην στρατόπεδου «Ευθυμιόπουλου», επελέγη από τη κεντρική εξουσία, χωρίς να ερωτηθεί η Αυτοδιοίκηση.

Επίσης, ο κ. Καλογιάννης αναφέρεται στο «δικαιολογημένο προβληματισμό και τις εύλογες ανησυχίες των τοπικών κοινωνιών των όμορων προς το νέο χώρο φιλοξενίας χωριών» και θέτει συγκεκριμένα ερωτήματα που αφορούν τόσο στη λειτουργία του νέου χώρου, όσο και σε ζητήματα ασφάλειας.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αξιότιμε κ. Υπουργέ

Σχετικά με τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, τις ενέργειες του Δήμου Λαρισαίων και τη διαμόρφωση του χώρου του στρατοπέδου «Ευθυμιόπουλου» που επιλέξατε να διαμορφώσετε σε χώρο φιλοξενίας προσφύγων, χωρίς να ερωτηθούμε, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τα εξής:

Ο Δήμος Λαρισαίων, από την πρώτη ημέρα, κατά την οποία ομάδες προσφύγων διήλθαν από την ευρύτερη περιοχή μας και μετά από σχετική συνεννόηση με την   Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας, ανταποκρίθηκε με όλες του τις δυνάμεις για τη στήριξη των προσφύγων, πιστεύοντας βαθύτατα στις αρχές του ανθρωπισμού και εκτιμώντας πως το προσφυγικό είναι εθνικό και ευρωπαϊκό ζήτημα, που απαιτεί τη συνεργασία και τη συνέργεια όλων των θεσμικών φορέων.

Ειδικότερα από τις 23 Φεβρουαρίου όταν ομάδες προσφύγων στάθμευσαν στα Τέμπη, ο Δήμος Λαρισαίων ανταποκρίθηκε άμεσα (αν και εκτός διοικητικών ορίων του Δήμου) και στήριξε του συγκεκριμένους ανθρώπους, σε συνεργασία με το Δήμο Τεμπών, οργανώσεις και συλλογικότητες με συγκεκριμένες δράσεις. (διασφάλιση σίτισης, κινητοποίηση και συντονισμός εθελοντικών ομάδων, παροχή ιατρικής περίθαλψης κλπ).

Τις επόμενες ημέρες και πάντα σε συνεννόηση με το κεντρικό διυπουργικό όργανο, και την Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας, ήρθαμε σε συνεννόηση με τον ιδιοκτήτη του Σταθμού Εξυπηρέτησης Αυτοκινήτων (ΣΕΑ) Μακρυχωρίου, όπου εκεί διαμορφώσαμε μια καλύτερα οργανωμένη δομή προσωρινής εξυπηρέτησης των διερχόμενων προσφύγων, που ταξίδευαν προς τα βόρεια σύνορα.

Στο συγκεκριμένο χώρο και με ευθύνη του Δήμου Λαρισαίων, πέραν της φροντίδας για τη σίτιση, τοποθετήθηκαν χημικές τουαλέτες και ντουζιέρες, ενώ σε συνεργασία με την 5η Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας λειτουργούσε Κινητή Ομάδα Υγείας.

Επίσης από το βράδυ της Πέμπτης 10 Μαρτίου, και πάντα σε συνεννόηση με το αρμόδιο διυπουργικό όργανο, και το Περιφερειακό συντονιστικό όργανο 400 περίπου πρόσφυγες φιλοξενούνται προσωρινά στο χώρο του πρώην εργοστασίου ΡΟΚΑ στο 4ο χλμ της παλιάς Εθνικής οδού Λάρισας – Θεσσαλονίκης. Η προσωρινή φιλοξενία θα διαρκέσει μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών διαμόρφωσης του πρώην στρατοπέδου «Ευθυμιόπουλου», που βρίσκεται στα όρια του Δήμου Λαρισαίων και πλησίον των τοπικών κοινοτήτων του Μάνδρας και Κουτσόχερου.

Με αφορμή την επικείμενη λειτουργία του στρατοπέδου «Ευθυμιόπουλου», στο οποίο θα εγκατασταθούν, σύμφωνα με την ενημέρωση που έχουμε, τουλάχιστον 1000 πρόσφυγες, θα ήθελα να σας μεταφέρω καταρχήν το δικαιολογημένο προβληματισμό και τις εύλογες ανησυχίες των τοπικών κοινωνιών των όμορων προς το νέο χώρο φιλοξενίας χωριών αλλά και του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λαρισαίων, για τις συνθήκες ασφαλείας του χώρου, τόσο για τους πρόσφυγες που θα παραμείνουν εντός του χώρου, όσο για τους κατοίκους των γύρω χωριών.

Παρακαλώ να εξετάσετε προσεκτικά το ζήτημα και να προβείτε σε όλες ενέργειες που θα διασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία του χώρου φιλοξενίας καθώς να προχωρήσετε στην λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων, στη βάση του διεθνούς δικαίου για τους πρόσφυγες, αλλά κυρίως σας ζητούμε να λάβατε ολα εκείνα τα μέτρα που θα εμπεδώνουν το αίσθημα ασφάλειας στις τοπικές κοινωνίες.

Ως Δήμαρχος Λαρισαίων ζητώ να έχω ενημέρωση και απάντηση στα εξής:

1. Ποιος θα έχει την ευθύνη ασφάλειας και λειτουργίας της δομής στο πρώην στρατόπεδο «Ευθυμιόπουλου»;

1. Πως θα εξασφαλισθεί η σίτιση;

1. Ποιος θα αναλάβει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη;

1. Ποιες θα είναι οι συνθήκες υγιεινής;

1. Επειδή πρόκειται για μεγάλο αριθμό παιδιών ποιος θα αναλάβει τη δημιουργική απασχόλησή τους;

Ο Δήμος Λαρισαίων και οι εθελοντικές οργανώσεις που βοηθήσαμε το προηγούμενο διάστημα μπορούσε να συνεχίσουμε τη βοήθεια όμως είναι αδύνατο να αναλάβουμε τη συνολική ευθύνη για τα παραπάνω.

Τέλος όλο αυτό το διάστημα γίνονται σημαντικά έξοδα απο το Δήμο τα οποία ζητούμε να καλυφθούν απολογιστικά».

Μικροί μασκαράδες διασκέδασαν στην αποκριάτικη εκδήλωση – δημιουργικό εργαστήρι που πραγματοποιήθηκε για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας από την αντιδημαρχία Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Λαρισαίων και τη Διεύθυνση Πρόνοιας, στο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου ΟΥΗΛ.

Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου τα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να μασκαρευτούν από τις εκπαιδευόμενες του τμήματος αισθητικής τέχνης και μακιγιάζ Γεωργία Τζάνακα και Ελένη Παπαχρήστου καθώς και να ταξιδέψουν μέσα από το παραμύθι του αρλεκίνου από την αφηγήτρια Στέλλα Λιανού. Κατασκευές καπέλων, χειροτεχνίες και ζωγραφιές, αλλά και αποκριάτικα παιχνίδια όπως χάσκα και πινιάτες ολοκλήρωσαν το δημιουργικό πρόγραμμα των παιδιών. Ακολούθησε μικρός μπουφές για όλους.

Η δράση εντάσσεται στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής (Ε.Β.Υ.Σ) του ΤΕΒΑ, Κοινωνική Σύμπραξη Π.Ε. Λάρισας, στο πλαίσιο παράλληλων συνοδευτικών δράσεων, καθώς και στην υιοθέτηση της ευρύτερης κουλτούρας προγράμματος «Πόλη που Μαθαίνει».  

Την Πέμπτη 24 Μαρτίου και ώρα 19.30, στους μεγάλους εκθεσιακούς χώρους της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, εγκαινιάζεται η έκθεση με τίτλο: Δημήτρης Κατσικογιάννης: Όταν η Τέχνη γίνεται «Πολιτική». Τα έργα που θα εκτεθούν, προέρχονται από το Μουσείο «Δημήτρη & Λέγκως Κατσικογιάννη» του Δήμου Τρικκαίων, την Ιδιωτική Συλλογή του Δημητρίου Ζιώγα και τη Συλλογή Κατσίγρα. Την έκθεση επιμελείται η Δρ. Στέλλα Μουζακιώτου-Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης-Επιμελήτρια Εκθέσεων.

Η κ. Στέλλα Μουζακιώτου σημειώνει για την έκθεση:

«Η προσωπική και η καλλιτεχνική ζωή τουζωγράφου και γλύπτη Δημήτρη Κατσικογιάννη (1915-1991)είναι άρρηκτα συνυφασμένη με το μύθο του «αγωνιστή» καλλιτέχνη, θύματος και θύτη ταυτόχρονα του ιερού και αξεπέραστου χαρίσματος της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Υπήρξε, αδιαμφισβήτητα, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες που έδωσε νέα πνοή στις εικαστικές τέχνες. Η δημιουργία του καταξιώθηκε μέσα από διεθνείς διακρίσεις και βραβεία και λειτουργεί ως παράδειγμα συνεχούς αναζήτησης και πειραματισμού.

Γεννημένος στην Καρυά Ολύμπου, σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών η οποία το 1939 του έδωσε υποτροφία για το Παρίσι όπου έκανε μελέτη για την αναστήλωση του Μουσείου Δελφών. Ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας του θα τον οδηγήσει σύντομα σε αγωνιστικά μονοπάτια, όπου η ζωή του θα στιγματιστεί από μια ανάμεικτη αίσθηση απομόνωσης και αβεβαιότητας. Το 1952, ύστερα από φυλάκιση δύο χρόνων, καταδικάστηκε ισόβια για την αντιστασιακή δράση του. Φυλακίστηκε στην Κέρκυρα, στα Τρίκαλα, στη Λάρισα, στην Αλικαρνασσό και ξανά στην Κέρκυρα, από όπου αποφυλακίστηκε το 1961 με ιδιαίτερα επιβαρυμένη υγεία.

Στην επαφή του με τα ευρωπαϊκά κινήματα στο Παρίσι εμπνέεται από το γαλλικό Συμβολισμό, ενώ η βαθιά γνώση της βυζαντινής αγιογραφίας τον ωθούν προς τη διαμόρφωση ενός τελείως προσωπικού ύφους, όπου μέσα από μονοχρωματικές θεματικές επιλογές και εξαϋλωμένα χρώματα φιλοτεχνούνται εικαστικά θέματα εμπνευσμένα από τους πολιτικούς εξόριστους,το Πολυτεχνείο, τους αγροτικούς αγώνες, την τρομοκρατία, την παγκόσμια ειρήνη και γενικότερα τους αγώνες και τις αγωνίες των λαών για μια ζωή χωρίς αδικίες και μισαλλοδοξία.

Ο δικός του μοντερνισμός είναι πολύ κοντά στον ελληνοκεντρικό εκείνον της Γενιάς του Τριάντα, με την έννοια ότι συνδυάζει… ή πιο σωστά, αγωνιά στην προσπάθεια να συνδυάσει τα στοιχεία της ελληνικής παράδοσης με τις νέες εικαστικές φόρμες που δοκιμάζονται στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη. Έτσι, στα συμβολιστικά του έργα εντοπίζουμε τα εγχάρακτα μοτίβα της αττικής αγγειογραφίας, τον επίπεδο χαρακτήρα της βυζαντινής αγιογραφίας αλλά και τον τρόμο του κενού που χαρακτηρίζει την αυθεντική λαϊκή τέχνη. Στις μεγάλες αλληγορικές ή ιστορικές συνθέσεις του διακρίνουμε μια διάταξη σε μορφή αρχαίας ζωφόρου που αναπτύσσεται πάνω σε μια υπερκόσμια "οθόνη" και καλεί το θεατή να συνδράμει στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη, αδελφοσύνη και ειρήνη μεταξύ των λαών.

Ο Κατσικογιάννης πάντα γοητευόταν βαθιά από το χαρακτήρα των προσώπων που φιλοτεχνούσε. Προτού αρχίσει να ζωγραφίζει, πλησίαζε την ψυχή των ανθρώπων που πόζαραν, την εξερευνούσε με σεβασμό και συμμετοχή, την απορροφούσε και την άφηνε να ζυμωθεί. Μετά, χωρίς διακοπή, με γρήγορες και σταθερές πινελιές, μετέφερε αυτό το είδος της ψυχολογικής ενδοσκόπησης πάνω στον καμβά. Χωρίς να ανατρέχει πάντα σε αλληγορικές προφάσεις ή συμβολικές μεταμφιέσεις οποιασδήποτε μορφής, ο καλλιτέχνης απλοποιεί στο μέγιστο βαθμό το περίγραμμα της φιγούρας που αναδεικνύεται περιβαλλόμενη από μια λεπτή και αρμονική γραμμή, μεγάλης εκφραστικής και δημιουργικής δύναμης, σύμφωνα με τα πρότυπα του Σεζάν και του Ματίς. Η κομψή επιμήκυνση του λαιμού αναδεικνύει τη μανιεριστική γλαφυρότητα της μοναχικής και λεπτής φιγούρας, ενώ τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της μορφής αποδίδονται με διεισδυτική απλότητα. Προσπαθώντας να εμφανίσει την εκρηκτική ιδιοσυγκρασία των μορφών του, δίνει έμφαση στα πληθωρικά σαρκώδη χείλη και τα μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια που κοιτάζουν κατάματα το θεατή χωρίς καμιά συστολή. Τα μάτια – «ο καθρέφτης της ψυχής» - παίζουν ασυνήθιστα σημαντικό ρόλο στα έργα του. Πάντα μεγάλα και εκφραστικά, παραμένουν το όργανο της όρασης που μπορεί να στρέψει το ενδιαφέρον προς τα μέσα, προς τα έξω, να κοιτάξουν με επίπληξη ή να προκαλέσουν το θεατή σε ένα παιχνίδι εσωστρέφειας.

Είναι γεγονός ότι τα έργα του Κατσικογιάννη αναφέρονται σε πανανθρώπινες και διαχρονικές αξίες, φορείς σκέψεων και στόχων, ιδανικών και συναισθημάτων που αποδίδονται με πρωτοφανή μνημειακότητα όσον αφορά, κυρίως, στην ανθρώπινη μορφή η οποία ανυψώνεται σε καθολικό σύμβολο. H μελέτη των προσωπογραφιών του ανάγουν τις επιμηκυμένες, αρχετυπικές μορφές των συνθέσεών του στα κυκλαδικά ειδώλια και στην τέχνη των μανιεριστώνκαι του Μοντιλιάνι. Η αποτύπωση της έντονης κίνησης και των μυών στα κλασικά πρότυπα και την αναγεννησιακή τέχνη, ενώ θεματολογικά, τα έργα του είναι επιφορτισμένα από έννοιες, όπως η μοναξιά της ύπαρξης, η επαφή και το αλληλέγγυο, η πυκνή ουσία της ζωής και ο διαρκής αγώνας των λαών που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

           
Κινούμενος λοιπόν, σε αυτό το πρίσμα των εικαστικών του προβληματισμών, με ασύλληπτη μαεστρία και ρεαλισμό, δίνει μια δυναμική εικαστική εκδοχή της κατοχικής μάνας. Αυτή τη φορά μας συγκλονίζει ο αγώνας της αρχετυπικής ηρωίδας μητέρας, που λυσσαλέα κάνει τα πάντα, μέσα στις αντιξοότητες του πολέμου, για να σώσει την οικογένειά της και να την οδηγήσει ενωμένη έξω από τη δύνη των τραγικών γεγονότων που ζει. Με το κεφάλι ψηλά και πρόσωπο τραχύ σαν πέτρα, μοιάζει με ακλόνητο βράχο που όσες επιθέσεις και αν δεχτεί, στέκει εκεί… πάντα περήφανη και δυνατή. Σκιαγραφεί αριστοτεχνικά το πορτραίτο της αλύγιστης –  μα και τόσο ανθρώπινης – ηρωίδας. Είναι η μάνα σύμβολο που μένει όρθια ακόμα κι όταν όλα γύρω της έχουν γκρεμιστεί. Με βλέμμα αγέρωχο, μοιάζει να κοιτάζει έξω.. τον ήλιο, την ελπίδα που φαίνεται ότι έρχεται από μακριά. Άλλες φορές, το πρόσωπό της θλιμμένο αλλά ταυτόχρονα τόσο όμορφο και τρυφερό, τη στιγμή που κοιτάζει το μωρό της που κοιμάται ήσυχα, αποπνέει μια συγκρατημένη καλοσύνη. Τα τεράστια μάτια της φανερώνουν πως δοκίμασε όλες τις τραγωδίες της ζωής, και πως ανέβηκε σκαλί σκαλί τον πόνο και τα βάσανα για να χτίσει αυτήν την ανυπέρβλητη και σεβάσμιαπροσωπικότητα. Μοιάζει μεάπαρτο οχυρό, που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο με παρρησία και τόλμη. Μέσα από τα μάτια του δημιουργού, αντικρίζουμε με δέος και συγκίνηση τη μάνα- ηρωίδα της εκάστοτε Κατοχής… του εκάστοτε Πολέμου…»          

[Επιμέλεια: Δρ Στέλλα Μουζακιώτου,καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνηςστο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιοκαι στο ΤΕΙ Αθήνας]

Η συνδικαλιστική παράταξη ΔΑΣ – ΟΤΑ σε καταγγελία της για τη διαχειριση των οικονομικων του συλλογου υπαλληλων δημων ν. Λάρισας αναφέρει πως «την Τετάρτη 9-3-2016 πραγματοποιήθηκε η Eκλογοαλογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου. Μετά από 30 και πάνω χρόνια λειτουργίας του Συλλόγου, με ευθύνη της πλειοψηφίας που διοικούσε το σύλλογο - θυμίζουμε ποιες είναι η παρατάξεις που είχαν την πλειοψηφία (Συνδικαλιστική Ανατροπή (ΠΑΣΚΕ), Νέα Πορεία (ΔΑΚΕ ), Ριζοσπαστική Ενωτική Πρωτοβουλία (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ) και ο Συνδυασμός «ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ» δεν παρέδωσαν ως όφειλαν κανένα παραστατικό και το βιβλίο των οικονομικών προκειμένου να γίνει ο έλεγχος και να έρθει έκθεση από την εξελεγκτική επιτροπή για τα οικονομικά του Συλλόγου.

Καταργώντας κάθε άρθρο του καταστατικού αλλά και την ηθική δέσμευση και υποχρέωση που έχει απέναντι στα μέλη του συλλόγου μας να έρθει απολογισμός, στο πως διαχειριστήκαν χιλιάδες ευρώ από τις συνδρομές μας. Ο Ταμίας του Συλλόγου επικεφαλής του συνδυασμού «ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ» με την κάλυψη της πλειοψηφίας παρ’ όλες τις επανειλημμένες οχλήσεις της Εξελιγκτικής Επιτροπής να παραδώσει τα βιβλία, τα παραστατικά και τις αποδείξεις, ουδέποτε το έπραξε όπως ορίζει το καταστατικό, αλλά και η ηθική υποχρέωση που έχουν απέναντι στους συνάδελφους, που κάθε μηνά δίνουν τη συνδρομή τους ανελλιπώς και απαιτούν αυτοί που διαχειρίζονται χιλιάδες ευρώ να δίνουν λόγο στις συνελεύσεις, με το επιχείρημα «πως ο σημερινός ταμίας μόλις προχθές την Κυριακή 28-02-2016 παρέλαβε από τον προηγούμενο ταμία το βιβλίο των οικονομικών και λείπουν παραστατικά».

Η προσπάθεια του πρόεδρου και του Ταμία να δώσουν προφορικές (!) διαβεβαιώσεις (!) στο σώμα της συνέλευσης ότι όλα είναι εντάξει και όλα τα έχουν διαχειριστεί σωστά, μόνο γέλια προκαλεί και αυτό αποδεικνύεται από το ότι δεν πείστηκε κανένας συνάδελφος και η συνέλευση αποφάσισε με πρόταση της εξελεγκτικής επιτροπής να μην στηθεί κάλπη αφού δεν υπήρχε οικονομικός απολογισμός για πιο πράγμα να ψηφίσουν;            

Η πλειοψηφία έχει σοβαρότατες ευθύνες απέναντι στο σύνολο των εργαζομένων για τη διαχείριση χιλιάδων ευρώ από τις συνδρομές μας. Η αλαζονεία και η απαξίωση στο να δώσουν λόγο στα μελή του συλλόγου μας δίνει όλο το δικαίωμα να τους προσάψουμε, ότι συμπεριφέρονται ως   ιδιοκτήτες σε τσιφλίκι τους. Έχουμε κάθε δικαίωμα να έχουμε σοβαρές αμφιβολίες για το πώς διαχειρίστηκαν τα οικονομικά και επιφυλασσόμαστε για κάθε νόμιμο δικαίωμα αν στο επόμενο διάστημα δεν δώσουν λογαριασμό.

Καλούμε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα να τους καταδικάσει και να τους ζητήσει εξηγήσεις γραπτές και με παραστατικά για το πώς διαχειρίστηκαν τα χρήματα του Συλλόγου, αλλά όλο αυτό να είναι και κριτήριο ψήφου απέναντι στις παρατάξεις, τα πρόσωπα και τους συνδυασμούς που είχαν την ευθύνη της διαχείρισης και της συγκεκριμένης συμπεριφοράς απέναντι στους συναδέλφους» καταλήγει η παράταξη.

Κάθε 20 Μάρτη έχει καθιερωθεί από το 1991, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, να αφηγούνται ιστορίες γιορτάζοντας τα παραμύθια. Στη χώρα μας, η πανάρχαια τέχνη της αφήγησης αναβιώνει τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερο. Μάλιστα, «εμπνέεται» από εκθέματα και μουσειακούς και αρχαιολογικούς χώρους, ώστε η τέχνη των παραμυθιών να σμίγει με άλλες Τέχνες.

Για δεύτερη χρονιά, η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας- Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα ανοίγει τις πόρτες της, στον φανταστικό κόσμο των παραμυθιών και γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης. Με αφορμή έργα του Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη, που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο της έκθεσης των εξήντα χρόνων από το θάνατό του, την Κυριακή 20 Μαρτίου στις 12:00 η αφήγηση συναντά τη ζωγραφική.

Η παραμυθού Κρυσταλλία Μακατού θα φιλέψει παραμύθια της λαϊκής παράδοσης σε μικρούς και μεγάλους.

Κοπιάστε!

Είσοδος ελεύθερη,

Διάρκεια: 1 ώρα

Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα

Λεωφόρος Γεωργίου Παπανδρέου 2, 41334, Νεάπολη Λάρισας

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2410 621204

www.katsigrasmuseum.gr/

Την ταινία “Γάλα” του Σεμίχ Καπλάνογλου, που κινείται στο χώρο του λυρικού-ποιητικού κινηματογράφου, θα προβάλλει η Κινηματογραφική Λέσχη Λάρισας σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία πολιτισμού & Επιστημών, σήμερα Τρίτη 15 Μαρτίου στις 19:00 και στις 21:30 στο Χατζηγιάννειο.

Υπόθεση:
Έχοντας αποφοιτήσει πρόσφατα, ο Γιουσούφ δεν είναι και πολύ σίγουρος για το μέλλον του, στην επαρχία. Το να γράφει ποίηση είναι το μεγαλύτερο πάθος του και μερικά από τα ποιήματά του έχουν ήδη αρχίσει να δημοσιεύονται σε κάποια λογοτεχνικά περιοδικά. Αλλά προς το παρόν, συνεχίζει να δουλεύει με τη χήρα μητέρα του στην τοπική γαλακτοβιομηχανία τους, η οποία επίσης δεν έχει σίγουρο μέλλον. Μέχρι τώρα, η χήρα μητέρα του Γιουσούφ, είχε όλη της την προσοχή στραμμένη στο μοναχογιό της.

Ακόμη νέα και όμορφη γυναίκα, έχει έναν διακριτικό δεσμό με τον σταθμάρχη της πόλης. Ο δεσμός της μητέρας τους σε συνδυασμό με την ακαταλληλότητά του για στρατιωτική θητεία, λόγω μιας παιδικής ασθένειας, κάνουν τον Γιουσούφ ακόμη πιο ανυπόμονο να κάνει ένα βήμα προς την ενηλικίωση.

Θα μπορέσει ο νεαρός να χειριστεί τις αλλαγές; Μπορεί να συνεχίσει το πάθος του ενώ ακόμη εργάζεται με τη μητέρα του στην μικρή τους επιχείρηση. Θα αναγκαστεί να μετακινηθεί στη μεγάλη πόλη ή να ψάξει για δουλειά σε μία από τις πολλές βιομηχανίες, που απειλούν το φυσικό τοπίο της μικρής του πόλης;

Ο Καπλάνογλου χρησιμοποιεί το γάλα μεταφορικά (η σχέση γιου με μητέρα) για να φτιάξει μια ποιητική, με μεγάλης διάρκειας πλάνα (που θυμίζουν τον Αγγελόπουλο), ταινία, χρησιμοποιώντας το χώρο και συγκεκριμένα την περιοχή της Ανατόλια, κάνοντας ένα σχόλιο πάνω στη σχέση των ανθρώπων με τη φύση αλλά και τη σύγκρουση του παλιού με το καινούργιο.

Λογοτεχνικής νοοτροπίας, ταινία ενός κατεξοχήν ανθρωπιστή Τούρκου σκηνοθέτη πλημμυρισμένη από ποιητικές εικόνες, μελαγχολικούς συνειρμούς και γεμάτη συναισθήματα που πηγάζουν από τα μάτια ενός νεαρού, πολλά υποσχόμενου ηθοποιού αλλά και της Saime (Σαϊμέ) που υποδύεται η Τουρκάλα ηθοποιός Μπασάκ Κοκλουκάγια της δικής μας Πολίτικης Κουζίνας.

Με τους: Μελίχ Σελτσούκ, Μπασάκ Κοκλουκάγια, Ρίζα Ακίν, Σαντέτ Ακσού, Άλεβ Ουκάρερ, Σερίφ Ερόλ

Βραβείο FIPRESCI Φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης 2009

Συμμετοχή στα Φεστιβάλ Βενετίας και Τορόντο 2008

Δραματική 2008 | Έγχρωμη | Διάρκεια: 102'

Γενική είσοδος 4 ευρώ

Εκπροσώπους των δικαιούχων-οικιστών του συγκροτήματος Εργατικών Κατοικιών Γιάννουλης «Μελίνα Μερκούρη» συνόδευσε την Τρίτη 15.3.2016 η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας κ. Άννα Βαγενά στο πλαίσιο συνάντησης με στελέχη του Υπουργείου Εργασίας.

Ειδικότερα, σε σύσκεψη που έλαβε χώρα υπό τον κ. Γρ. Μαλάμη, Διευθυντή του γραφείου της αρμόδιας αναπληρώτριας υπουργού Ρ. Αντωνοπούλου, οι εκπρόσωποι των οικιστών των Εργατικών Κατοικιών Γιάννουλης έθεσαν το ζήτημα της αναπροσαρμογής της τιμής βάσης (ανά τετραγωνικό μέτρο) με σκοπό την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξαγοράς των οικημάτων που τους παραχωρήθηκαν. Τους εκπροσώπους των οικιστών συνόδευσαν, επίσης, οι βουλευτές κ.κ. Γ. Λαμπρούλης από το ΚΚΕ και Γ. Κατσιαντώνης από την ΕΚ.

Με επιστολή της, στις 9.3.2016, η κ. Βαγενά είχε θέσει το θέμα υπόψη της αρμόδιας αναπληρώτριας υπουργού, επισημαίνοντας το εύλογο των αιτημάτων. Μετά το πέρας της σύσκεψης, η κ. Βαγενά δήλωσε:

«Τα αιτήματα των κατοίκων των εργατικών κατοικιών είναι σίγουρα δίκαια. Στην παρούσα φάση είναι σκόπιμο να προωθηθεί άμεσα ο διάλογος με τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε να μπορέσουν και οι άνθρωποι αυτοί να αποπληρώσουντο ποσό της εξαγοράς. Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι το θέμα είχε παγώσει για μια δεκαετία, κατά τη διάρκεια της οποίας οι κάτοικοι των εργατικών κατοικιών δεν εξυπηρετούσαν (και σ’ ένα βαθμό δεν μπορούσαν να κάνουν και διαφορετικά) τις δόσεις που απαιτούνται για την οριστική εξαγορά.

Δυστυχώς, για ακόμη μια φορά, διαπιστώνω τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει και αυτός ο τομέας της Δημόσιας Διοίκησης εξαιτίας της κακοδιαχείρισης και της αδιαφορίας των προηγούμενων κυβερνήσεων. Και όπως σε όλα, πρακτικά, τα πεδία του δημόσιου βίουέτσι και εδώ, η Κυβέρνησή μας καλείται υπό δυσχερέστατες δημοσιονομικές και εθνικές συνθήκες να αντεπεξέλθει και να επιλύσει ένα ακόμα χρόνιο πρόβλημα, μέσα σε ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο».

Στις 22 Μαρτίου, με αφορμή την ημέρα εναντίον της φυματίωσης που έχει καθιερώσει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας(WHO),   η Πνευμονολογική Kλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας και το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών <Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας> του τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας , διοργανώνει στο αμφιθέατρο του κτιρίου Κατσίγρα (πλατεία Ταχυδρομείου) εκδήλωση με θέματα που αφορούν την φυματίωση. Θα γίνει ακόμα συζήτηση κλινικών περιστατικών φυματίωσης. Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 18.00.

Περίπου 9 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο νοσούν κάθε χρόνο από ενεργό φυματίωση και 3 εκατομμύρια πεθαίνουν , μεταξύ των οποίων 500.000 είναι παιδιά. Στην Ελλάδα δηλώνονται περίπου 500 κρούσματα ετησίως, αν και φαίνεται πως η επίπτωση είναι αρκετά μεγαλύτερη, αφού πολλά κρούσματα δε δηλώνονται. Στην Πνευμονολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας διαγιγνώσκονται με ενεργό πνευμονική φυματίωση περίπου 40 νέα άτομα ετησίως στα οποία δίνεται η κατάλληλη αντιφυματική θεραπεία. Τα άτομα αυτά παρακολουθούνται στο αντιφυματικό ιατρείο ενώ γίνεται έλεγχος σε περίπου 1000 άτομα για λανθάνουσα φυματίωση.

Η φυματίωση είναι μια μεταδοτική νόσος με μεγάλη ιστορία. Προσβάλλει όλα τα όργανα του ανθρωπίνου σώματος και είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο αριθμό θανάτων ετησίως μεταξύ των μεταδοτικών νοσημάτων.

Πολλοί παράγοντες έχουν συντελέσει στην αναζωπύρωση της φυματίωσης. Οι σπουδαιότεροι από αυτούς είναι το AIDS, η μετανάστευση, κοινωνικο-οικονομικοί και περιβαλλοντολογικοί παράγοντες αλλά και η αύξηση των επιρρεπών ομάδων ατόμων όπως οι άστεγοι, οι φυλακισμένοι, οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών και οι τρόφιμοι γηροκομείων. Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η εξασθένηση του οργανισμού από ανοσοτροποποιητικά φάρμακα, κορτιζόνη και χημειοθεραπείες αλλά και ορισμένα νοσήματα με τον ίδιο ρόλο όπως κακοήθειες, σακχαρώδης διαβήτης, ουραιμία, πυριτίαση και η νόσος του AIDS. Τέλος, σημαντικοί είναι και κάποιοι γενετικοί παράγοντες, η υποθρεψία και η γαστρεκτομή.

Η φυματίωση οφείλεται σε ένα μικρόβιο που ονομάζεται μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης ή βάκιλλος του Koch. Το χαρακτηριστικό αυτού του μικροοργανισμού είναι ότι πολλαπλασιάζεται πολύ αργά γι’ αυτό η νόσος εκδηλώνεται πολύ αργότερα. Η μόλυνση γίνεται κατά 98% από τους πνεύμονες με την αναπνοή σταγονιδίων που αποβάλλει ο ενήλικος άρρωστος με το βήχα, τον πταρμό, την ομιλία ή το τραγούδι.

Η φυματινοαντίδραση αποτελεί αυτή τη στιγμή την απλούστερη, ασφαλή και διαδεδομένη μέθοδο για την ανεύρεση ατόμων μολυνθέντων από το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης . Το θετικό αποτέλεσμα δε σημαίνει απαραίτητα ενεργό νόσο. Χρειάζεται επιπλέον τουλάχιστον ακτινογραφία θώρακα και εξέταση πτυέλων για την τεκμηρίωση ή τον αποκλεισμό της ενεργού νόσου.

Τόσο η προφυλακτική αγωγή του ατόμου που έχει μολυνθεί όσο και η θεραπεία του ασθενούς με ενεργό νόσο, γίνεται με φάρμακα. Η προφυλακτική θεραπεία χορηγείται έτσι ώστε να μειωθεί η πιθανότητα ανάπτυξης ενεργού νόσου από τη στιγμή της θετικοποίησης της δερματικής δοκιμασίας Mantoux. Στη θεραπεία της ενεργού φυματίωσης διαλέγουμε συνδυασμούς φαρμάκων που είναι ασφαλείς για την υγεία του ενήλικα και του παιδιού και προσπαθούμε να περιορίσουμε τη διάρκεια της θεραπείας στο απαραίτητο χρονικό διάστημα.

Οι Ενεργοί Πολίτες Λάρισας οργανώνουν εθελοντική αιμοδοσία

την Παρασκευή 18 Μαρτίου στην κινητή μονάδα αιμοληψίας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας που θα βρίσκεται στην κεντρική πλατεία από τις 10π.μ. ως τη 1μ.μ.

Όσοι αδυνατούν να συμμετάσχουν στην παραπάνω αιμοδοσία έχουν τη δυνατότητα, απευθυνόμενοι στη μονάδα αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, να δώσουν αίμα για την τράπεζα αίματος των «Εν.Πο.Λ.» όποτε οι ίδιοι μπορούν.