Όπως επισημαίνει, στην Ελλάδα, η Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ΕΕΚ) δεν έχει πετύχει ουσιαστικά, ούτε την ένταξη των αποφοίτων της στην αγορά εργασίας, ούτε την κάλυψη των αναγκών των επιχειρήσεων. «Αναπόφευκτα θεωρείται δεύτερη, αν όχι ύστατη επιλογή, μετά από χρόνια ποιοτικής και ποσοτικής υποβάθμισης, αλλά και κοινωνικής απαξίωσης. Παρά το γεγονός ότι η ζήτηση για εργαζόμενους μεσαίου επιπέδου προσόντων ήταν ανέκαθεν υψηλή, ο δρόμος της ΕΕΚ για τους νέους δεν αναγνωρίζεται ως ελκυστική και πειστική εκπαιδευτική διαδρομή. Η παγιωμένη αντίληψη ότι η γενική, και κυρίως, η τριτοβάθμια εκπαίδευση διασφαλίζει καλύτερες προοπτικές απασχόλησης, καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές γονέων και μαθητών», αναφέρει ο ΣΕΒ.
Στους λόγους της υστέρησης περιλαμβάνονται η κατάρτιση των προγραμμάτων σπουδών απουσία των επιχειρήσεων, οι συνεχείς νομοθετικές αλλαγές, ο κατακερματισμός των επιμέρους συστημάτων (Επαγγελματικά Λύκεια -ΕΠΑΛ, Επαγγελματικές Σχολές -ΕΠΑΣ, Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης -ΚΕΕ, Μεταλυκειακό έτος-Τάξη Μαθητείας, ΙΕΚ), η περιορισμένη εφαρμογή της πρακτικής άσκησης, κ.ά.
Ο Σύνδεσμος προτείνει μεταξύ άλλων τον σχεδιασμό ειδικών προγραμμάτων σπουδών κλαδικού/τομεακού χαρακτήρα, με στόχο τη βελτίωση της σύνδεσης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και των επιχειρήσεων, βελτίωση του συστήματος διακυβέρνησης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και ενίσχυση της μάθησης με βάση την εργασία (μαθητεία και πρακτική άσκηση). Η μεταρρύθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης αποτελεί το «κλειδί» για καλύτερες και περισσότερες δουλειές για τους νέους.