Του Κ. Γκιάστα
Από την περασμένη εβδομάδα η Κρίστι Αναγνωστοπούλου έγινε η πρώτη Λαρισαία που τσέκαρε το εισιτήριό της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας που θα γίνουν το επόμενο καλοκαίρι. Η Φαρσαλινή δισκοβόλος που έκανε μια σπουδαία επίδοση (5η καλύτερη στην Ελλάδα και προσωπικό ρεκόρ) άνοιξε τον δρόμο για το Ρίο εκεί όπου θέλει να βρεθεί και μια άλλη Λαρισαία, η αθλήτρια του Πελασγού, Χάιδω Αλεξούλη.
Με αφορμή αυτήν τη σπουδαία επιτυχία της Κρίστι, ήρθαμε σε επικοινωνία για να περιγράψει τα συναισθήματά της και την πετύχαμε στο Ραμπάτ του Μαρόκο, καθώς πήρε μέρος στο Challenge της IAAF.
Την ακούσαμε να περιγράφει τις τελευταίες στιγμές πριν τη μεγάλη επίδοση στα Χανιά αλλά και να θλίβεται όταν αναφέρεται στο γεγονός πως δεν έχει κανέναν χορηγό και ως μοναδικό στήριγμα την προπονήτριά της και την ίδια της την οικογένεια. Μίλησε για τα όνειρά της στο μέλλον και αναφέρθηκε ακόμα και στην Τυρναβίτισσα Κατερίνα Βόγγολη ενώ είδε μπροστά της με χαρά το δύσκολο έτος που έρχεται γεμάτο σπουδαία ραντεβού καθώς είναι έτοιμη για τέτοιες προκλήσεις όπως δήλωσε.
* Κρίστι, αρχικά θα ήθελα να μας περιγράψεις τις στιγμές της μεγάλης ημέρας στα Χανιά. Πώς ένιωσες μόλις είδες πού έφτασε ο δίσκος;
- Από το πρωί ήμουν χαλαρή και ήρεμη, λες και το ήξερα ότι θα γινόταν το όριο. Ήξερα ωστόσο και ήμουν σίγουρη ότι θα γίνει σε κάποιον αγώνα φέτος. Τελικά, έγινε στα Χάνιά ένα μέρος που μου πάει πολύ καθώς και πέρυσι είχα κάνει ατομικό ρεκόρ εκεί ενώ τον χειμώνα είχαμε πάει και προετοιμασία στα Χανιά και με στήριξε ο τοπικός σύλλογος "Ελευθέριος Βενιζέλος".
Όταν είδα πού έφτασε ο δίσκος φυσικά και ένιωσα πανευτυχής. Πετούσα από τη χαρά μου και τα έβλεπα όλα διαφορετικά. Για μένα ήταν μεγάλη επίδοση.
* Τώρα έρχονται με τη σειρά το Παγκόσμιο στην Κίνα και μετά Ολυμπιακοί Αγώνες στη Βραζιλία. Τι ονειρεύεσαι; Μέχρι πού μπορείς να φτάσεις;
- Αυτές τις μέρες δηλαδή από το αγώνα στην Κρήτη και μετά είμαι λίγο ανήσυχη, δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά. Η ένταση είναι μεγάλη από τη χαρά. Όμως προσπαθώ να ξεκουράζομαι όσο μπορώ και να συγκεντρωθώ στην προπόνησή μου και τους επόμενους στόχους. Πιστεύω πως έχω ακόμα πολλά να δώσω στο αγώνισμα. Γιατί να μην βλέπω και την κατάρριψη ενός πανελλήνιου ρεκόρ (67,72 μ.) της Τυρναβίτισσας Κατερίνας Βόγγολη. Όλα είναι πιθανά σε αυτό το αγώνισμα που αν σε ευνοήσουν και λίγο οι καιρικές συνθήκες γίνονται θαύματα.
* Πόσο δύσκολο είναι για μια αθλήτρια να προετοιμάζεται εν μέσω μιας τέτοιας οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα. Τι βοήθεια οικονομικής φύσεως έχει ένας αθλητής – αθλήτρια από την πολιτεία πλέον;
- Δυστυχώς είναι παρά πολύ δύσκολο. Το λέω με μεγάλη πίκρα. Όλοι οι πρωταθλητές στην Ελλάδα πραγματικά είναι ήρωες. Στο εξωτερικό ο κάθε αθλητής έχει τον προσωπικό προπονητή, γυμναστή, φυσικοθεραπευτή, γιατρό και ψυχολόγο. Τι να συγκρίνεις και να πεις. Δυστυχώς η πολιτεία δεν επιχορηγεί τις ομοσπονδίες όπως θα έπρεπε άρα και εμείς ως αθλητές έχουμε πολλές ελλείψεις.
* Έχει πέσει το επίπεδο του ελληνικού στίβου τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής ύφεσης;
- Φυσικά και έχει πέσει αρκετά. Ο αριθμός των αθλητών στις αποστολές της Εθνικής ομάδας στο εξωτερικό σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα όλο και λιγοστεύει. Δεν υπάρχουν κίνητρα και οι αθλητές σταματάμε. Παρ' όλα αυτά πέρυσι κατακτήσαμε 2 μετάλλια στο Ευρωπαϊκό με τον Λούη Τσάτουμα στο μήκος, ο όποιος είναι ένας έμπειρος αθλητής πλέον και την Κατερίνα Στεφανίδη στο επί κοντώ η όποια γυμνάζεται στο Κολοράντο της Αμερικής, εδώ και χρόνια όπου και διαμένει εκεί. Αυτές οι διακρίσεις είναι σπουδαίες γιατί προβάλλεται η χώρα έστω και με τα 2 μετάλλια και ο ελληνικός στίβος
* Εσύ πώς τα βγάζεις πέρα; Έχεις χορηγούς;
- (γελάει)… δεν το λες σοβαρά έτσι. Όχι κανέναν χορηγό που να με στηρίζει. Αυτό ψάχνουμε, έναν χορηγό να στηρίξει την προσπάθειά μου και να με πιστέψει. Ευτυχώς όμως έχω την προπονήτριά μου και επί της ουσίας δεύτερη μητέρα μου κ. Βάσω Παναγιωτοπούλου. Την έχω δίπλα μου 3 χρόνια και μου έχει φερθεί άψογα. Πάνω απ' όλα είναι άνθρωπος και νοιάζεται πολύ για τους αθλητές της εντός και εκτός γηπέδων. Εγώ θα προσπαθήσω να της χαρίσω ένα μετάλλιο σε μια μεγάλη διοργάνωση, όπως της είχε χαρίσει και η πρώην αθλήτριά της Μιρέλα Μανιάνη στο ακόντιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και ήταν χάλκινο. Επίσης έχω την οικογένειά μου, που με στηρίζει συνεχώς.
* Τι επίδοση έχεις σαν στόχο πλέον ενόψει Ολυμπιακών και εξήγησέ μας αν έχεις σκοπό να αλλάξεις κάτι όσον αφορά στην προετοιμασία σου από δω και στο εξής.
- Η επίδοση έρχεται μέσα από τους στόχους που βάζει κάποιος αθλητής με τον προπονητή του κατά τη διάρκεια της αθλητικής πορείας. Επομένως πρέπει αυτούς τους στόχους να τους ξεπερνάμε. Αρχικά ήταν να σπάσω το φράγμα των 50 μέτρων. Αργότερα το φράγμα των 60 μέτρων το όποιο ήρθε και είναι μεγάλο επίτευγμα αυτό. Πλέον πορεύομαι σε άλλο δρόμο. Ωστόσο για να έρθει μια μεγάλη επίδοση πρέπει να σταθεροποιηθείς σε κάποια μέτρα, όπως λέει και η προπονήτριά μου. Φυσικά και ο στόχος μου είναι μια επίδοση πάνω απ' το Πανελλήνιο Ρεκόρ. Όσον αφορά στην προετοιμασία μου αυτό που αλλάζει είναι πως απλά αυξάνεται η ένταση και ο αριθμός των αγώνων όπως και η σπουδαιότητά τους.
Οι τίτλοι της Κρίστι Αναγνωστοπούλου
Πλούσιο το παλμαρέ της Φαρσαλινής αθλήτριας. Αυτές είναι οι επιτυχίες της:
ΤΙΤΛΟΙ
Πρωταθλήτρια Ελλάδος Κατηγορίας Νέων:
2011 – 2012 – 2013
Πρωταθλήτρια Ελλάδος Κατηγορίας Γυναικών:
2011 – 2012 – 2013 – 2014
Βαλκανικές Νίκες Α/Γ:
3η (2011) - 1η (2012) - 2η (2013) – 2η (2014)
Πανευρωπαϊκές Νίκες Κατηγορίας Νέων:
4η (2011) - 5η (2013)
Μεσογειακές Νίκες Α/Γ:
3η (2013)
Ατομικό ρεκόρ : 61,40 μ.
