«Η ελιά και η κλιματική κρίση», που οργάνωσαν το Ίδρυμα Θεοχαράκη και η Επιστημονική Εταιρεία Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας.
«Η ανάγκη για συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα είναι δεδομένη», τόνισε ο κ. Γεωργαντάς επισημαίνοντας ότι η κλιματική κρίση είναι ήδη εδώ και βιώνουμε τις πρώτες οικονομικές επιπτώσεις της, κάνοντας αναφορά στις αυξημένες αποζημιώσεις ύψους 350 εκατ. ευρώ που κατέβαλε πέρυσι ο ΕΛΓΑ, λόγω των εκτάκτων καιρικών φαινομένων, από τις οποίες μόνο τα 192 εκατ. ευρώ προήρχοντο από τον προϋπολογισμό. Ο κ. Γεωργαντάς σημείωσε ότι η κλιματική κρίση επηρεάζει τη βιοποικιλότητα και τη γεωγραφική κατανομή των καλλιεργειών. Στη χώρα μας το 20% των καλλιεργούμενων εκτάσεων καλύπτονται από ελιές και εκτιμάται ότι η κλιματική κρίση θα επηρεάσει την ανθοφορία, την καρπόδεση και την ποσότητα και ποιότητα του παραγομένου προϊόντος. Ο ΥπΑΑΤ επικαλέσθηκε έρευνες σύμφωνα με τις οποίες μέσα από κατάλληλες καλλιεργητικές τεχνικές μπορεί να μειωθεί η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα (CO2), καθώς η παραδοσιακή, αειφορική καλλιέργεια της ελιάς αυξάνει την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα εν αντιθέσει με την εντατική καλλιέργεια και τα υπέρπυκνα συστήματα φύτευσης και μηχανικής συγκομιδής. Σε ό,τι αφορά στις μεθόδους καλλιέργειας που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με την εκπομπή λιγότερων αερίων του θερμοκηπίου, ο κ. Γεωργαντάς αναφέρθηκε σε προτεινόμενες μεθόδους από την επιστημονική κοινότητα όπως η τροποποίηση του κλαδέματος των ελαιοδέντρων για αύξηση της δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα μέσω της φωτοσύνθεση, η ανακύκλωση κλαδεμάτων ως υλικό εδαφοκάλυψης και θρέψης, η αξιοποίηση των παραπροϊόντων ελαιοτριβείου με εφαρμογή στο έδαφος (φερτάρδευση), κ.α.