ΟΥΡΕΣ παντού... Αυτή τη φορά ουρές των υπερήφανων γηρατειών στις Εφορίες για απόκτηση κλειδαρίθμων.
Κάθισα και μέτρησα πόσα νούμερα με συνοδεύουν ως πολίτη: Αριθμός Ταυτότητας, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, Κλειδάριθμος, Password για το TAXIS, Αριθμός Δημοτολογίου, Αριθμός Μητρώου Εργαζομένου, Αριθμός Βιβλιαρίου Υγείας... να συνεχίσω;
* * *
ΕΝΤΑΞΕΙ, δεν είμαστε πρακτικός λαός, αλλά μυαλό θέλει να αντιγράψει κανείς τα συστήματα των ξένων; Στην Αμερική (και σε πολλές άλλες χώρες υποθέτω), υπάρχει ένας και μοναδικός Αριθμός για κάθε πολίτη. Είναι η καρτέλα του. Μέσα από αυτή, κάθε κρατική υπηρεσία μπορεί να βλέπει τα πάντα. Τη φορολογική, την ασφαλιστική, την εργασιακή του κατάσταση. Με αυτόν τον αριθμό κάνουν οι πολίτες κάθε είδους συναλλαγή. Εδώ για πόσο καιρό ακόμη θα είμαστε δέσμιοι των... «νούμερων» (με την κακή έννοια βέβαια).
* * *
ΚΑΙ τι να τις κάνω τις «επιτυχίες» του Σαμαρά στο εξωτερικό; Ποιος είναι τελικά ο σοβαρός εκσυγχρονισμός του Κράτους; Στα χρόνια της τεχνολογίας ούτε έναν κλειδάριθμο δεν μπορούν να δώσουν χωρίς να ταλαιπωρηθεί ο κόσμος... Λες και η καθημερινότητα του πολίτη είναι μικρό θέμα...
Αλλά... πίσω έχει η Ελλάδα την ουρά Αντωνάκη (μου).
