* ΔΗΛΑΔΗ τώρα έχουμε εκλέξει τους πιο ικανούς;
Ποτέ δεν κατάλαβα αυτή την προεκλογική παρότρυνση και ευχή.
Διότι ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που κατατάσσουν κάποιον στη χορεία των ικανών και –κυρίως- ποιος θα αποφανθεί περί τούτου;
Αν επρόκειτο για τις εκλογές ενός επαγγελματικού σωματείου, τότε ναι, μπορεί κάποιος να μιλήσει για ικανούς μεταξύ των συναδέλφων του. Χωρίς όμως και αυτό να σημαίνει ότι ο ικανός επαγγελματίας μπορεί και να είναι καλός συνδικαλιστής, ή να ασκήσει διοίκηση.
Στην πολιτική τα πράγματα είναι ακόμη πιο περίπλοκα, ιδίως στις μεγάλες κοινωνίες, όπου έναν άνθρωπο γνωρίζει καλά μόνο ένας μικρός πυρήνας γνωστών και φίλων του. Από κει και πέρα η γνώση για το συγκεκριμένο άτομο είναι, είτε περιορισμένη, είτε επιλεκτική.
Ας πάμε όμως και πιο βαθιά με ένα παράδειγμα: αρκετοί αναδείχτηκαν, έγιναν επιχειρηματίες και έκαναν περιουσίες στην περίοδο των πελατειακών σχέσεων ή αργότερα του Χρηματιστηρίου. Οπωσδήποτε απαιτείται μια ικανότητα για να επιδιώξει κάποιος μέσα από τέτοια κανάλια την ανέλιξή του, ή να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες όταν του παρουσιάζονται. Και να ρισκάρει, παίζοντάς τα πολλές φορές όλα για όλα.
Σε αντίθεση με εκείνους που επιθυμούν μια σταθερότητα (...) στη ζωή τους, δεν αναλαμβάνουν υπέρμετρα ρίσκα, ή δεν μετατρέπουν σε αξίωμα ζωής το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Ως εκ τούτου, οφείλουμε να κάνουμε μια διάκριση: ας μην συγχέουμε τους ικανούς με εκείνους που είναι ικανοί για όλα.
Ελπίζω να μην αναδείχτηκαν πολλοί τέτοιοι χθες...
Δ. Χατζ.
