* ΣΕ τάξη δημοτικού σχολείου σε συνοικία της Λάρισας, την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς η δασκάλα έπαιρνε παρουσίες.
- Λαβράνοφ Αντρέι;
- Παρών.
- Γιόν Κιμ Λι Γκόνγκ;
- Παρών.
- Σουλεϊμάν Αλη Ζαουάχρι;
- Παρών.
- Χατζή Λαζά Ρούμιχ Αλής;
Τίποτα, ησυχία από κάτω.
- Χατζή Λαζά Ρούμιχ Αλής; Επαναλαμβάνει η δασκάλα. Καμία αντίδραση.
Εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία, η δασκάλα βλέπει ένα παιδάκι να σηκώνει δειλά-δειλά το χέρι του από την τελευταία σειρά.
- Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι...
-Τι εννοείς παιδί μου;
-Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε.
Ζ.
