Ελπίζουμε και οι δύο πλευρές να φανούν αντάξιες του προβλήματος. Ότι δεν θα πάνε εκεί για να παίξουν παιχνίδια στην πλάτη της Θεσσαλίας. Η μεν Κυβέρνηση να προτείνει σοβαρές λύσεις και οι εκπρόσωποι των αγροτών να επιδείξουν ρεαλισμό και να μην πάνε με -εκ των προτέρων- καταγγελτική διάθεση.
Ιδιαίτερα, βέβαια, αναμένουν απαντήσεις οι αγρότες των παρακάρλιων περιοχών, που είναι και οι κατεστραμμένοι της υπόθεσης. Λογικά ο Μητσοτάκης, μετά και από τη συνάντηση με τους Ολλανδούς, θα είναι σε θέση να πει το τι σκοπεύει (και τι δύναται) να πράξει. Αλλιώς… κλάφτα Χαραλάμπη… Θα πρέπει να περιμένει ο κόσμος ως τον Απρίλη του 2025. Αν υποθέσουμε ότι θα έχει μείνει και κανένας εκεί ως τότε…
Κλασικά
* ΔΥΟ απανωτά τριήμερα μάς περιμένουν. Αποκριές πρώτα και επέτειος της 25ης Μαρτίου για συνέχεια. Και ο Μάρτης δεν δείχνει καμιά διάθεση να γίνει «γδάρτης». Θερμοκρασίες σχεδόν ανοιξιάτικες. Καθόλου άσχημα!
Εννοείται, βέβαια, ότι οι Έλληνες δεν έχουν λεφτά, ότι η ακρίβεια τούς τσακίζει στα σούπερ μάρκετ (που δεν δείχνουν να πτοούνται από τα… γιουρούσια του Μητσοτάκη) και πως οι «δημοφιλείς προορισμοί» θα είναι πάλι πλήρεις. Η… κλασική Ελλάδα, τι άλλο;
Ακρίβεια
* Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πάντως ότι οι τιμές, ειδικά των οργανωμένων εκδρομών στο εξωτερικό (αλλά και στην Ελλάδα) μέσω τουριστικών γραφείων, έχουν πραγματικά ξεφύγει, προφανώς λόγω διεθνών συγκυριών. Ειδικά μ’ αυτήν την περίεργη πατέντα που λέγεται «φόροι αεροδρομίων», χρειάζεσαι πάνω από δυόμισι χιλιάρικα για πέντε μέρες στη Νέα Υόρκη και κοντά στο ενάμισι για ανάλογα ταξίδια σε ευρωπαϊκούς προορισμούς. (Το βλέπω εγώ να ξαναγυρίζουμε στα χρόνια που παίρναμε ξηρά τροφή μαζί μας στην Ευρώπη).
Και γενικά, δύσκολα βρίσκεις πια φθηνούς προορισμούς. Ακόμη και στις φτωχές πρώην σοβιετικές δημοκρατίες (όρα Τιφλίδα Γεωργίας), που κάποτε ήταν πάμφθηνες, οι τιμές προσεγγίζουν πια… την Ελλάδα.
(Κατάλαβες τώρα γιατί μια χαρά είναι και ο Αγιόκαμπος;).
Πόση φρίκη!
* ΦΡΙΚΗ και μόνο φρίκη νιώσαμε όλοι μας χθες με την είδηση ότι ανήλικο αληταριό της Θεσσαλονίκης πήρε στο κατόπι -εν μέσω πλατείας Αριστοτέλους- δύο νεαρούς εικοσιενός ετών επειδή ήταν ομοφυλόφιλοι με σκοπό το λιντσάρισμα!
Ο γνωστός Μεσαίωνας που ενδημεί στη λούμπεν Θεσσαλονίκη.
Τα βλέπουν, άραγε, αυτά όσοι σπέρνουν -άμεσα ή έμμεσα- το μίσος εναντίον συνανθρώπων, με πρώτη και καλύτερη την Ιεραρχία της Ελλάδας, που επιμένει σε ενέργειες μακριά από πνεύμα αγάπης;
Χαράτσι
* ΤΕΛΟΣ Φεβρουαρίου πληρώσαμε την τελευταία δόση ΕΝΦΙΑ, τέλος Μαρτίου αναρτώνται ξανά στα νέα Εκκαθαριστικά. Ο συγκεκριμένος φόρος παραμένει και αποτελεί πια ένα μόνιμο χαράτσι, για την κατάργηση του οποίου δεν συζητάμε πια καν.
Και στο καπάκι και ο φόρος εισοδήματος.
Κι εκεί καταλαβαίνεις ότι τα εισοδήματα στην Ελλάδα απέχουν ακόμη πολύ από τα προ κρίσεως χρόνια. Και οι πενιχρές αυξήσεις που κατορθώνει και δίνει ο Μητσοτάκης, δεν είναι παρά οι ασπιρίνες σε βαριά ασθενή.
Ευτυχία είναι
* ΗΤΑΝ πεντέξι μεγάλοι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, σοβαροί φαίνονταν. Και συζητούσαν με πάθος, για ώρα, χθες το πρωί σ’ ένα γνωστό κανάλι, αν ήταν ή όχι καλή επιλογή το τραγούδι «Ζάρι» της Μαρίνας Σάτι, με το οποίο θα πάμε στη «Γιουροβίζιον».
Τι ευτυχισμένη χώρα που είμαστε! Στη Γάζα, στο Ισραήλ, στην Ουκρανία οι άνθρωποι σκέφτονται μην τους έρθει κανένας πύραυλος στο κεφάλι, ενώ κάνουν ουρές για ένα πιάτο φαΐ!
Γιατί τα παιδιά μας επιμένουν «για περιζήτητες σχολές»
Σχολιάζαμε την περασμένη Δευτέρα πως στην Ελλάδα εξακολουθεί να υπάρχει η νοοτροπία των «περιζήτητων σχολών» που αναζητούν οι μαθητές, καίτοι η αγορά έχει ανάγκη από μεσαία στελέχη και η αναγνώστριά μας Χαρούλα Μπαξεβάνου καταθέτει μια ενδιαφέρουσα εξήγηση του προβλήματος.
«Όντας ελεύθερος επιστήμονας επαγγελματίας και δεχόμενη καθημερινά ερεθίσματα και πληροφορίες εδώ και τριάντα χρόνια, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το αίτιο για τις παθογένειες που περιγράφετε είναι ένα:
Το περιορισμένο εύρος της δυνατότητας εύρεσης εργασίας, πράγμα που δεν συμβαίνει σε άλλα δυτικά κράτη στον βαθμό που συμβαίνει σε εμάς.
Ο κύριος λόγος που τα παιδιά μας κατευθύνονται, μέσω των πολλών φροντιστηρίων και των σπουδών στο εξωτερικό, προς δέκα (αν είναι και δέκα) συγκεκριμένες σχολές, είναι πως, ακόμη και τώρα που υπάρχει πληθώρα αποφοίτων, έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν καλύτερα.
Τη νοοτροπία τη συντηρεί η ρεαλιστική έλλειψη πολλαπλών επιλογών. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι σε χώρες που υπάρχουν αυτές οι επιλογές, τα νέα άτομα δεν σκοτώνονται να γίνουν π.χ. γιατροί, γι’ αυτό και υπάρχουν θέσεις εργασίας για γιατρούς από Ελλάδα, Βουλγαρία, Πολωνία κ.λπ. Σε ό,τι αφορά τώρα τους Αλβανούς, όντως οι άνθρωποι αυτοί είναι αξιέπαινοι, έχουν καταβάλει τεράστιες προσπάθειες να ευημερήσουν και το όνειρό τους είναι να σπουδάσουν τα παιδιά τους για να ξεφύγουν από τη δύσκολη δική τους ζωή. Έχετε δίκιο στο ότι πολλοί νέοι Έλληνες μεγαλώνουν με άγνοια του ρητού (τα αγαθά κόποις κτώνται), θέλει συμμάζεμα η κατάσταση…».
