να πρόκειται για ψέμα. Και καλό μήνα. Και τι πειράζει αν σε γελάσουν; Και γελάσετε μετά όλοι μαζί...
Ζ.
Όχι και τόσο
*ΚΑΛΟ μήνα αλλά δεν χρειάζονται και υπερβολές...
- Σου εύχομαι να έχεις έναν υπέροχο δημιουργικό μήνα με υγεία, θετική ενέργεια και αισιοδοξία.
- Αδερφέ; Πιάσε και για μένα ένα διπλό, απ’ αυτό που πίνεις.
Ζ.
Τι Δεύρο...
*ΔΕΝ έπαψαν στιγμή να σχολιάζουν με τον τρόπο τους οι Λαρισαίοι.
- Τα «έξυπνα μέτρα», έτσι δεν τα είχαν ονομάσει; Αυτά οδήγησαν στα αρνητικά ρεκόρ;
***
*- ΕΜΕΙΣ θα ζούμε στο βαθύ κόκκινο κι οι τουρίστες στο απέραντο γαλάζιο;
***
*- ΛΑΖΑΡΕ δεύρο έξω.
Πλησιάζει το Πάσχα, αλλά δεν έχει τέτοια φέτος.
- Τι Δεύρο και πού έξω... Δεν αφήνει ο Χαρδαλιάς, Κύριε.
Ζ.
Διαφωνίες
*Ο νεαρός Λαρισαίος είχε αποκλειστική πληροφορία από Αθήνα: Άγριες συμπλοκές μεταξύ αντίπαλων ομάδων λοιμωξιολόγων σημειώθηκαν πίσω από τον ΕΟΔΥ, μετά από διαφωνίες των μελών της Επιτροπής για το τι πρέπει να ανοίξει, τι πρέπει να κλείσει και τι πρέπει να ανοιγοκλείνει.
Ζ.
Με αισιοδοξία
*Η άνοιξη φέρνει μαζί της αισιοδοξία. «Εκφράσεις τύπου, «Δραματικό ρεκόρ», «ραγδαία αύξηση κρουσμάτων» δεν μου λένε τίποτα πια, όπως και σε πολύ κόσμο νομίζω», σημειώνει ο Τ.Β. «Συνεχίζω να προσέχω κι ένα φως αχνοφαίνεται. Η υπομονή όλων εξαντλήθηκε. Ο Απρίλιος ήταν πάντα αγαπημένος μήνας». (Κι από κάτω, λέει, χαμός με σχόλια να συμφωνούν μαζί του).
***
*ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΑ αισιόδοξη η νεαρή Β.Α.
Πού θα πάει, πού θα πάει
τούτη η νύχτα που κρατάει,
και δε λέει να τελειώσει,
πού θα πάει θα ξημερώσει...
Ζ.
Οι εξηντάρηδες
*ΟΛΙΓΟΝ σαν πειραματόζωα νιώθουν λέει οι εξηντάχρονοι Λαρισαίοι. Στην αρχή τυχεροί και χαμόγελα στους πιο ηλικιωμένους επειδή αυτοί κλήθηκαν νωρίτερα για εμβολιασμό με το AstraZeneca. Κι ύστερα ανησυχία και ενστάσεις διεθνώς, περιστατικά εμβολών σχετιζόμενα με το εμβόλιο, απαγορεύσεις, μόνο για το συγκεκριμένο. Στις ευρωπαϊκές χώρες μόνο, πλην Βρετανίας που είναι δικό της το εμβόλιο και η οποία το χρησιμοποιεί κατά κόρον και δίχως να αναφέρει προβλήματα. Υπάρχουν οι θεωρίες συνωμοσίας που σχετίζονται με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και με το Brexit, όμως οι εμβολιαζόμενοι ανησυχούν. Καθώς περιμένουν και τη δεύτερη δόση. Οι όποιες παρενέργειες δεν αλλάζουν και σ’ αυτήν.
***
* ΚΙ όπως έγραφε ο Λαρισαίος Χ.Ι. πηγαίνοντας για το εμβόλιο «εκεί που περιμέναμε με αγωνία τον εμβολιασμό, για απόκτηση ανοσίας και για να πάρουνε σειρά και άλλοι, η διαχείριση του θέματος από μεριάς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με έκανε να νιώθω ότι πάω για κρέμασμα. Το ίδιο μου είπαν και γνωστοί που βρήκα στο Εμβολιαστικό Κέντρο...». (Είναι κι αυτή η άτιμη η ηλικία που προκαλεί αυξημένη ανασφάλεια).
Ζ.
Πολύστροφος
*- ΜΩΡΟ μου, πρέπει να στο πω. Σε απάτησα.
- Κι εγώ...
- Πρωταπριλιάαα...
- Εγώ πάλι Πρωτοχρονιά.
Ζ.
Όλοι εκεί
*ΕΥΤΥΧΗΣ κατάληξη με τον ερασιτέχνη ψαρά που εγκλωβίστηκε στη Βελίκα από την προπέλα της βάρκας του και παραλίγο να πνιγεί. Καλά που τον είδε διερχόμενη από την παραλία και έσπευσε να βοηθήσει ειδοποιώντας κι άλλους. Οπότε, διαβάζοντας και το ρεπορτάζ στην εφημερίδα, Λαρισαίοι μπορούσαν να αστειευτούν εκ των υστέρων.
- Φυσικά και θα σωζόταν ο άνθρωπος, αφού έσπευσε να τον βοηθήσει σύσσωμη η τοπική εξουσία. Ο αντιδήμαρχος Νίκος Ντάγκας, που η σύζυγός του εντόπισε τον εγκλωβισμένο ψαρά, ο πρώην υποψήφιος δήμαρχος Γρηγ. Καλαγιάς, αλλά και ο ευρωβουλευτής Αλέξης Γεωργούλης, βρέθηκαν όλοι τους επί τόπου...
Ζ.
Με τσικουδιά
*ΜΟΝΙΜΩΣ της αναζήτησης και του προβληματισμού οι Λαρισαίοι φοιτητές.
- Αν το Σχέδιο Α’ δεν πετύχει, μην αγχώνεσαι. Το αλφάβητο έχει 24 γράμματα.
***
* - ΤΙ τρως και είσαι έτσι;
- Διαρκώς τα μούτρα μου.
***
* - ΑΝΤΙ για νερό έβαλα τσικουδιά στον καφέ μου κι έφτιαξα φραπεδάαατσι.
Ζ.
Και στη Θεσσαλία
*ΟΛΕΣ οι ελπίδες του έθνους ξανά στη βοήθεια των Μεγάλων Δυνάμεων, όπως πάντα διακόσια χρόνια τώρα, αυτήν τη φορά στηριγμένες στο Ταμείο Ανάκαμψης. Από το οποίο λέει θα χρηματοδοτηθούν 170 έργα και μεταρρυθμίσεις, από τα συνολικά 32 δισεκατομμύρια που αναλογούν στην Ελλάδα.
Από τα σπουδαιότερα, ο χιλιοτραγουδισμένος ΒΟΑΚ στην Κρήτη, ο πολύτιμος Βόρειος Οδικός Άξονας, είναι και Κρητικός ο πρωθυπουργός, έχει πλεονέκτημα το έργο, αν και επί Σπίρτζη και ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει η προετοιμασία κι ήταν έτοιμη η δημοπράτηση. Σημαντικό όμως έργο, που επίσης εντάσσεται, είναι και το βόρειο τμήμα του άξονα Κεντρικής Ελλάδος, η ολοκλήρωση δηλαδή του Ε-65, από την Καλαμπάκα ως την Εγνατία οδό. Αλλά και το φράγμα Ενιπέα στα Φάρσαλα, με τον πολύπλευρο ρόλο. (Με το καλό...).
Ζ.
5 τροχόσπιτα
*ΚΑΘΕΤΑΙ στη σκηνή, όπου κοιμάται ακόμη τα βράδια, και μετράει ο Α. Σ. εκεί στο Κουτσόχερο: στο χωριό έχουν φέρει 2 τροχόσπιτα. Αυτήν τη στιγμή μένει ακόμη κόσμος σε 5 σκηνές. Άρα άλλα 5 τροχόσπιτα χρειάζονται στο Κουτσόχερο. (Δεν παραλείπει κι αυτός να καμαρώσει για τον πρόεδρό τους, που τρέχει πάντα μέσα σ’ όλα και βοηθάει).
Ζ.
Λάθος επένδυση
*ΤΟ έλεγε γνωστός Λαρισαίος γιατρός μεταφέροντας σκέψη διάσημου ξένου συναδέλφου του: Στον σημερινό κόσμο επενδύονται 5 φορές περισσότερα χρήματα για φάρμακα σχετικά με την ανδρική ανικανότητα και την εμφύτευση σιλικόνης σε γυναίκες, απ’ ό,τι για τη θεραπεία του Αλτσχάιμερ. Έτσι, σε μερικά χρόνια θα έχουμε ηλικιωμένες γυναίκες με μεγάλα στήθη και παππούδες με λειτουργικά πέη, που όμως κανείς τους δεν θα θυμάται σε τι του χρησιμεύουν.
Ζ.
Επί έναν χρόνο
*ΚΙ ενώ το κράτος συνεργάζεται με ιδιωτικές κλινικές αφού δεν χωράνε πλέον στα κρατικά νοσοκομεία τους νοσηλευόμενους με κορονοϊό... Με το αζημίωτο φυσικά και έτσι πρέπει. Ο Λαρισαίος αναρωτιόταν χθες ξανά και σιγά μη λάβει απάντηση, γιατί δεν αξιοποιήθηκε το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λάρισας, με τις απέραντες εγκαταστάσεις. Ναι, πέρυσι ειπώθηκε ότι δεν διαθέτει καν κεντρικό σύστημα παροχής οξυγόνου, όμως αυτό, όπως και άλλα, μπορούσαν να γίνουν σε λίγες εβδομάδες. Όμως τίποτα δεν φαίνεται να έγινε έναν χρόνο τώρα.
***
*ΚΑΙ λένε οι νεοφιλελεύθεροι ότι το ΕΣΥ δεν χρειάζεται να ενισχυθεί διότι δεν θα έχουμε για πάντα πανδημία και μετά απ’ αυτή δεν θα το χρειαζόμαστε και στοιχίζει και πολύ.
- Για τον στρατό δεν λένε το ίδιο, παρατήρησε ο Λαρισαίος νοσοκομειακός. Δεν έχουμε πάντα πόλεμο, αλλά, παρότι στοιχίζει, τον διατηρούμε σε υψηλό επίπεδο. (Τα νοσοκομεία του πάντως, μάλλον παραμελημένα).
Ζ.
Διαιτώμενοι
*ΠΕΡΙ διαίτης ξανά ο λόγος στη συντροφιά των Λαρισαίων.
- Έχω μια πάθηση που με εμποδίζει στο να κάνω δίαιτα.
- Τι πάθηση;
- Πεινάω.
***
- ΞΕΚΙΝΗΣΕΣ δίαιτα;
- Προσπαθώ, αλλά δεν παίρνει μπρος.
***
*- ΚΑΝΩ δίαιτα από το πρωί σήμερα κι ακόμη δεν μπαίνει το παντελόνι.
***
*- ΑΥΡΙΟ ξεκινάω δίαιτα οπωσδήποτε.
- Γιατί, τι είναι αύριο;
- Πρωταπριλιά.
Ζ.
Οι παρατρεχάμενοι
*Η γλαφυρή περιγραφή είναι του Εντμόν Αμπού, του Γάλλου δημοσιογράφου και μυθιστοριογράφου, που έζησε νέος στην Ελλάδα του Όθωνα και ο οποίος είναι γνωστός από το θρυλικό του μυθιστόρημα «Ο βασιλεύς των ορέων», που ήταν και ωραίος δηλαδή. Βιβλίο που εκδόθηκε το 1857. Γράφει, λοιπόν, για τη δημόσια διοίκηση της χώρας εκείνη την εποχή:
«Καθένας φτάνοντας στην εξουσία φροντίζει να έχει μαζί τους παρατρεχάμενούς του. Το κάνει από σύνεση και καθήκον. Από σύνεση προκειμένου να μην προδοθεί από τους υφισταμένους του. Από καθήκον για να ανταμείψει την αφοσίωση εκείνων που τον βοήθησαν. Η συνέπεια αυτού είναι ότι όλο το προσωπικό της δημόσιας διοίκησης ανανεώνεται με κάθε νέα υπουργική θητεία. Και ότι ποτέ δεν απαρτίζεται από υπαλλήλους ικανούς. Επιπλέον, οι υπάλληλοι οποιασδήποτε βαθμίδας, καθώς το μέλλον τους δεν είναι εξασφαλισμένο, υφαρπάζουν ό,τι βρεθεί μπροστά τους».
***
*ΑΠΟ τότε βέβαια άλλαξαν πολλά πράγματα. Και τη δεκαετία του ’80, του 1880, ο Χαρίλαος Τρικούπης θεσμοθέτησε τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Ωστόσο πολλά έμειναν ίδια κι απαράλλαχτα. Με κάθε κυβέρνηση που αλλάζει, νέοι γενικοί γραμματείς και άλλοι φαρισαίοι αναλαμβάνουν πόστα και διοικητές και αναπληρωτές τους οπωσδήποτε και διοικητικά συμβούλια και σύμβουλοι, παρασύμβουλοι και μετακλητοί υπάλληλοι, στρατός ολόκληρος που αλλάζει κάθε φορά, για να διοικήσει και να απομυζήσει το κράτος. (Και καλά τότε, τριάντα μόλις χρόνια μετά την απελευθέρωση. Μα και τώρα που πέρασαν διακόσια...).
Ζ.
Έκαναν υπομονή
*- ΔΙΑΖΥΓΙΟ κύριε πρόεδρε, διαζύγιο θέλω από τη γυναίκα μου, γι’ αυτό ήρθαμε στο δικαστήριο.
Ζωηρός ο Λαρισαίος παππούς, κοτσονάτος όπως λένε. Παραξενεύτηκε λιγάκι ο δικαστής όπως τους είδε.
- Ναι; Και πόσο χρονών είστε;
- Εγώ; Ενενήντα δύο.
- Κι η γιαγιά;
- Αυτή; Ογδόντα εφτά.
- Α... Και πόσα χρόνια είστε παντρεμένοι;
- Δεκαεφτά χρονών ήταν κύριε πρόεδρε όταν την έκλεψα.
***
*ΠΑΙΡΝΕΙ ανάσα ο δικαστής και προχωρά.
- Μάλιστα. Και γιατί θέλετε να χωρίσετε;
- Να, δεν ταιριάζουμε κύριε πρόεδρε. Πώς το λέτε εσείς, ασυμφωνία χαρακτήρων.
- Και δεν μου λέτε; Έπρεπε να περάσουν εβδομήντα χρόνια για να καταλάβετε ότι δεν ταιριάζετε;
- Όχι κύριε πρόεδρε, απ’ τα πρώτα χρόνια το είχαμε καταλάβει. Όμως δεν χωρίζαμε γιατί περιμέναμε να πεθάνουν τα παιδιά μας πρώτα, μην τα στενοχωρήσουμε με διαζύγια και τέτοια.
Ζ.
*ΑΥΤΟ το δέντρο «πήρι κλίσ’η», δεν το φωνάζει ο «Πιρικλής» κατά το γνωστό ανέκδοτο. Δεν είναι αστείο, καθώς ένα άλλο δίπλα του, στην αυλή του Αγ. Δημητρίου Νέας Σμύρνης, παρότι ολόισιο, έπεσε πρόσφατα στον δρόμο, ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει κάποιος. Ο Κ.Ζ. εκτιμά ότι μάλλον πρέπει να το ελέγξει η δημοτική Υπηρεσία Πρασίνου.
Ζ.
*ΔΕΝ είναι κύματα της θάλασσας, ούτε ποτάμι αφρισμένο. Παρά χωράφι φυτεμένο με πρώιμα καρπούζια στο Μακρυχώρι.
Ζ.
*ΜΕ τις ευλογίες του Μητροπολίτη, ο Τάσος Κουρδής με την ατσάλινη θέληση, ταξίδεψε στην Τύνιδα όπου αγωνίστηκε σε διεθνές γκραν πρι κατακτώντας την τρίτη θέση στο μήκος με επίδοση 6.18 υπό συνεχή βροχή. Κι εν συνεχεία σε ημερίδα στίβου της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες στο Παγκρήτιο Στάδιο, όπου πήδηξε 6.53. Πιάνοντας έτσι το όριο, βρίσκεται ένα βήμα πριν το Τόκιο και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Τη συμμετοχή του στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, τον Ιούνιο στην Πολωνία την έχει εξασφαλίσει. Με προπονητή τον Δημήτρη Τσιφτσόγλου, ο Λαρισαίος με την ακατάβλητη αγωνιστικότητα, έχει εντυπωσιάσει με τις επιδόσεις του στους δεκαοκτώ μήνες που ασχολείται και δείχνει ότι μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά διεθνώς.
Ζ.
*ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΑΙ η υπομονή των κατοίκων στην οδό Λορέντζου Μαβίλη, όπου αναμένουν μήνες για να αποκατασταθεί το οδόστρωμα.
«Τον Οκτώβριο ξεκίνησαν εργασίες στα δίκτυα ύδρευσης - αποχέτευσης, οι οποίες έχουν ολοκληρωθεί, όπως μας είπαν, πριν τρεις μήνες. Έκτοτε περιμένουμε να ασφαλτοστρώσουν τον δρόμο, αλλά είναι άφαντοι... Μας έφαγε η σκόνη» διαμαρτύρονται.
