Ο Λαρισαίος είχε τις αβεβαιότητές του κάτω απ’ την ομπρέλα θαλάσσης.
- Δεν βρίσκονται στα πόστα τους αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας;
- Όχι, μόνο οι κυβερνητικοί κι εκείνοι της αντιπολίτευσης είναι σε διακοπές και όλοι, όπως διαβάζω.
-Α γι’ αυτό κι εγώ νιώθω πιο ασφαλής αυτές τις μέρες...
- Ναι, αλλά από αύριο θα έχουν επιστρέψει.
Ζ.
Τετραμελείς
*ΣΤΗΝ παρέα των Λαρισαίων μεσηλίκων το ένιωσαν αμέσως ότι ανέβαζαν τον μέσο όρο ηλικίας στη σχετικά άγνωστη παραλία που είχαν βρεθεί περιδιαβαίνοντας τις θάλασσες. Τριγύρω πιτσιρίκια με τα κουβαδάκια τους στην αμμουδιά να πλατσουρίζουν ή να βουτάνε στα νερά, στις ομπρέλες μικρομάνες και νεαροί πατεράδες.
Ο άλλος έκανε γρήγορα τον υπολογισμό.
- Κοιτάτε, συνολικά τα χρόνια τους σ’ αυτές οι τετραμελείς οικογένειες φτάνουν περίπου στο όριο της ηλικίας συνταξιοδότησης, τώρα που τα έχουν αυξήσει.
-Τι εννοείς;
-Να, δεν θα ’ναι 32 ο μπαμπάς; Κι άλλα 29-30 η μαμά, βάλε και τα δυό πιτσιρίκια, μια οικογένεια, τέσσερις νέοι άνθρωποι σύνολο όσο είναι ένας συνταξιούχος.
Ζ.
Εγγυημένα
*ΕΙΧΕ και μια άλφα ηλικία, ένιωθε ότι συγκαταλέγεται στους ευάλωτους ο Λαρισαίος, που είχε πάει λίγες μέρες στο χωριό του. Τακτικός άνθρωπος εκ φύσεως ακολουθώντας τις οδηγίες των αρμοδίων απέφευγε συστηματικά τις χειραψίες ακόμη και τις αγκωνιές και κάθε είδους επαφή, κανέναν δεν χαιρέτησε. Μέχρι που τον πλησίασε νεαρός ανιψιός του στο καφενείο. Φορούσε μάσκα κανονικά και στα χέρια του κρατούσε ένα μπουκάλι με οινόπνευμα. Το ακούμπησε μπροστά του, στο τραπέζι, να το δει.
- Θείο; Να, κοίτα, πλένω τα χέρια μου με οινόπνευμα, πολύ σχολαστικά. Θα με κάνεις τώρα μια χειραψία; (Πώς θα μπορούσε να του αρνηθεί).
Ζ.
Θα τους λείψει
*ΚΙ άμα δοθούν τον Οκτώβριο τα αναδρομικά στους συνταξιούχους, τότε τι πρωτοσέλιδα θα βγάζουν κάποιες αθηναϊκές εφημερίδες; Καλά τα κατάφεραν έναν χρόνο καιρό τώρα με ελπιδοφόρες αναγγελίες μέρα παρά μέρα σχεδόν.
Ζ.
Εξαρση
*ΚΑΙ να που φτάσαμε να εμφανίζει κάθε μέρα μόνο η Θεσσαλία συνολικά όσα κρούσματα μετρούσε η χώρα ολόκληρη προ διμήνου, όταν η πανδημία είχε οδηγηθεί σε ύφεση με τις προσπάθειες όλων. Και παρά τις μάσκες και τις προφυλάξεις, να μην μπορεί να ξεριζωθεί, κάθε μέρα οι νομοί της εμφανίζονται στη λίστα κατανομής των εντοπιζομένων περιστατικών.
Ζ.
Βάσει σχεδίου
*«ΔΕΝ επιστρέφουμε στον Φεβρουάριο, ξέρουμε πώς να στοχεύσουμε τον ιό και όχι την κοινωνία», τονίζουν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η εφαρμοζόμενη τακτική δεν είναι εφεύρεση της ελληνικής κυβέρνησης, οι επιστήμονες επικοινωνούν μεταξύ τους, συνεργάζονται. Εκτός από τον σεβασμό των μέτρων προστασίας και αποστασιοποίησης, καθώς και μια εθνική στρατηγική διάγνωσης και ιχνηλάτησης, ο ΠΟΥ συνιστά να λαμβάνονται τοπικά μέτρα όταν εμφανίζονται εστίες μόλυνσης. (Ακριβώς τα ίδια.)
***
*ΣΤΗΝ Ευρώπη, κι όχι μόνο στην Ελλάδα, καταγράφεται συνεχής αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων, δεκάδες χιλιάδες περισσότερα κρούσματα την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου σε σχέση με αυτά του Ιουνίου. Ωστόσο, «με τα βασικά μέτρα σε εθνική κλίμακα και τα πρόσθετα στοχευμένα μέτρα, είμαστε σε πολύ καλύτερη θέση για να εξαλείψουμε τις τοπικές αναζωπυρώσεις του ιού.
Μπορούμε να διαχειριστούμε τον ιό και να διατηρήσουμε σε λειτουργία την οικονομία και το εκπαιδευτικό σύστημα», διαβεβαιώνουν από τον ΠΟΥ. (Παρήγορο αν μη τι άλλο, ιδίως σε συνδυασμό με την εμφανισθείσα πρόβλεψή τους πως ως το τέλος του 2021 θα έχει εξαλειφθεί ο ιός).
Ζ.
Κατσικομακαρονάδα
*ΒΡΕΘΗΚΑΝ στην Ελάτη μια μέρα στην ορεινή τους εκδρομούλα η παρέα των Λαρισαίων. Κοντά στα χίλια μέτρα ψηλά στον Κόζιακα, στην Τύρνα όπως την ξέρουν από παλιά οι Θεσσαλοί. Κάθισαν το μεσημέρι σε κεντρικό εστιατόριο για φαγητό, έδειχνε προσεγμένο μαγαζί. Άνοιξαν τον κατάλογο και ποια είδαν ότι είναι η σπεσιαλιτέ του; Κατσικομακαρονάδα, έτσι την ανέφερε, κατσικάκι μαγειρεμένο με ζυμαρικά, η έμπνευση για την ονομασία του ήταν το σπουδαίο, κατσικομακαρονάδα. Ας την κατοχυρώσει ο μαγαζάτορας, να την πουλήσει στην Αράχωβα που ανταγωνίζεται τον χειμώνα τις νησιωτικές θερινές προτιμήσεις των πλουσίων και τις συνήθειές τους για αστακομακαρονάδες.
Ζ.
Η κουριά
*ΝΤΑΚΟΣ για τς Θισσαλοί, ηξιγάει η Καρδιτσιώτσα η Artίστα, είνι του κομμάτ’ι απ’ τν άκρια απ’ τη φραντζιόλα π’ απόμεινι ζ’ μπζουμνιέρα, κουριά απ’ δε ν’ τρώει ούτι του σκλι, που άμα του πιτσώις ζ’ μπιθιρά σ’ στου σταυρό θα πέσ’ εικαταή, που άμα πάρς φόρα κι του κοπανήις στουν τοίχου θα γυρίσ’ ειπίσου σα μπαλάκ’ι κι θα ρίξ’ει το σοβάτζμα ι ένα πλόχερου, που άμα του νοτήις μι νιράκ’ τι του τρων τα πλάκια μια χαρά μέχρι να συ φέρν φύραμα κι που του πχιάντς μι το χέρ’ι του βουτάς στη σαλάτα στου ζμι τς ντουμάτας, του πατάς μι τα δυό δάχλα, του καντς καλή παπάρα κι καντς τάχα μ’ πως θέλτς να του παρς μι του πηρούν’ι για να μι συ κοιτάν μι μ’σόμάτ’ι οι άλλ’οι στου τραπέζ’ι, αλλά έτσ’ι θα λα έκαναν κι αυτοί άμα προλάβιναν, αυτός είνι ντάκους θκόζ μας, γκαραγκούνκους κι όχ’ι τ’αλλόκουτα απ τρων ζγ Κρήτ’η.
Ζ.
Μα τι κάνουν...
*ΑΡΙΣΤΑ στο Υπουργείο Παιδείας. Στο πλαίσιο περιστολής των δαπανών, λέει, καταργεί τη Γ’ Λυκείου στην Τσαριτσάνη, στην εποχή του κορονοϊού. Και δεν είναι ότι οι μαθητές θ’ αλλάξουν περιβάλλον στην κρίσιμη χρονιά τους και θα χάσουν χρόνο και ρυθμό πηγαινοερχόμενοι στην Ελασσόνα.
Είναι που στο πλαίσιο των μέτρων προστασίας τα Τσαριτσανόπουλα θα μπαίνουν καθημερινά στο λεωφορείο πηγαινέλα, θα συνωστίζονται στην Ελασσόνα κι ύστερα θα επιστρέφουν στα σπίτια τους. Άριστα, άριστα... (Έμπλεξε όμως η Ν. Κεραμέως με τους Τσαριτσανιώτες. Δεν ήξερε, δεν ρώταγε;).
Ζ.
Περίπου
*Ο Ι.Μ. εντοπίζει ότι υπάρχει και το «αρχοντίσιο». Εκτός από το κλασικό «αρκουδίσιο»... Αρκεί να προφέρεται σωστά η κατάληξη, αραιωμένο το ί-σι-ο, σαν το αιρκοντίσιον.
Ζ.
Δροσερή πίτσα
*ΠΑΝΤΟΤΕ ορεξάτοι οι φαγανοί Λαρισαίοι, πώς αλλιώς...
- Μ’ αυτή τη ζέστη δεν θέλω να φάω πολύ. Μια ελαφριά, δροσερή πίτσα μού αρκεί.
***
*- ΜΕΤΑ από δύο γύρους με πέταξαν έξω από το γυμναστήριο. Σκασίλα μου, τον τρίτο τον έφαγα καθισμένος στο παγκάκι απ’ έξω.
***
*- ΚΑΝΩ πολλά και μικρά γεύματα, καθημερινά.
- Δηλαδή πόσα;
- Συνήθως 24 έως 36.
Ζ.
Κεράσει...
*ΤΟ καφέ μπαρ της Λάρισας με τα κορίτσια, το μπαρ μόνο για άντρες ντε, θα ανοίγει πια στις 6 το απόγευμα και άρα θα σερβίρει και φραπέ. Κι έτσι, με τα περιοριστικά μέτρα από το «κεράσει ποτό» θα πάμε στο «κεράσει φραπέ». (Εκεί μας έφτασαν...).
Ζ.
Συμβολικά
*ΜΕΤΑ τον επιτυχημένο γλυπτό μέρμηγκα, παραβολή του Μυρμιδόνα, στην είσοδο των Φαρσάλων, οι αρμόδιοι στύβουν το μυαλό τους για να επιλέξουν στοιχεία που θα κοσμήσουν κι άλλες «ροτόντες».
Κι είναι πολλοί πια οι ισόπεδοι κυκλικοί κόμβοι στην περιοχή, αφού αποδείχτηκε ότι το σύστημα δουλεύει κυκλοφοριακά. Μερικές ιδέες είναι τόσο απλές.
Όπως το να τοποθετηθεί παλιό φτερό αεροπλάνου στον κόμβο της Αεροπορίας μπροστά στην 110 Π.Μ. Ή κάποιο μικρό παλιακό τρακτεράκι στον κόμβο του Πλατυκάμπου.
Ζ.
Κάμπριο αιρκοντίσιον
*- ΕΛΑ ρε πως πάει;
- Περνάμε τζάμι.
- Τι, ακόμα διακοπές είσαι;
- Όχι ρε, έσπασε το παράθυρο στο σπίτι και έχουμε μάστορα. (Έλλειμμα συνεννόησης μεταξύ Λαρισαίων. Και αντίληψης).
***
*-ΤΟΣΗ ώρα ανοιχτό το αιρκοντίσιον κι ακόμα να δροσίσει.
-Κάποια βλάβη θα έχει το αυτοκίνητο. Πάλι καλά που είναι κάμπριο, αλλιώς θα σκάγαμε απ’ τη ζέστη.
***
*ΔΥΟ Λαρισαίες ξανθιές περιμένουν στη στάση και πιάνουν κουβεντούλα. Η μία περιμένει το αστικό Νο 1 κι η άλλη το 2. Εκείνη τη στιγμή περνάει το 12. «Α ωραία, θα φύγουμε μαζί...».
Ζ.
Πενηντάρικο
*ΚΑΙ να που καθώς το κράτος διευθετεί τα εσωταμειακά του, προκύπτει και ενδιαφέρον στοιχείο για τον ιδιωτικό τομέα, αλλά ιδίως για τους απλούς ανθρώπους. Τα υπόλοιπα νοσοκομεία θα πληρώσουν, λέει, στο Πανεπιστημιακό για τον έλεγχο των δειγμάτων που έχουν στείλει στο ειδικό εργαστήριο ανίχνευσης κορονοϊού, χιλιάδες τεστ από τα νοσοκομεία της περιοχής που εξετάστηκαν στο Πανεπιστημιακό. Τεχνικό το ζήτημα, λογιστικό, κρατικά τα νοσοκομεία, όπως και τα χρήματά τους. Εκτιμήθηκε ωστόσο, όπως ανέφερε το σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας, ότι το κάθε τεστ θα χρεωθεί περί τα 50 ευρώ;
***
*ΚΙ άνοιξε η συζήτηση αμέσως μεταξύ των Λαρισαίων.
- Μόνο ένα πενηντάρικο; Και γιατί τα ιδιωτικά εργαστήρια χρεώνουν πολύ παραπάνω;
-Γιατί δεν καλύπτει την εξέταση του τεστ κορονοϊού ο ΕΟΠΥΥ; Κι αν είναι, έστω ας πληρώνουν οι ασφαλισμένοι μια συμμετοχή. Που δεν πρέπει δηλαδή σε συνθήκες πανδημίας.
Ζ.
Η ηθοποιός
*ΚΙ όμως υπάρχει συμμετοχή Λαρίσης στην αποψινή παράσταση, που ξαναζωντανεύει στο Αρχαίο Θέατρο μετά από 20 αιώνες σιωπής. Στις «Βάκχες» του Ευριπίδη που σκηνοθετεί ο Κ. Χατζής, συμμετέχει η Κωνσταντίνα Τάκαλου στον ρόλο του Πενθέα.
Το κορίτσι απ’ το Ομορφοχώρι, που ξεκίνησε με Μπρεχτ και Κ. Τσιάνο για να διδαχτεί στην Αθήνα στη σχολή του Β. Διαμαντόπουλου κι εν συνεχεία να αναμετρηθεί με ρόλους σε σπουδαία έργα στο Εθνικό Θέατρο, στο Θέατρο Τέχνης, με σημαντικούς θιάσους δύο δεκαετίες τώρα, καταγράφει μια εντυπωσιακή παρουσία στο σανίδι. Και τώρα επιστρέφει οίκαδε σ’ αυτή τη σπουδαία πρεμιέρα.
Ζ.
Διαπραγμάτευση
*ΩΣ άλλος Ρίο Γκράντε, παρότι το ποταμάκι μικρό, αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ των περιφερειών Θεσσαλίας και Μακεδονίας, χωρίζει την αμμουδιά, από δω Καστρί Λουτρό από κει Νέοι Πόροι. Δεκαετίες τώρα η μετακίνηση μόνο με τα πόδια, ένα γεφυράκι εκκρεμεί. Κι όταν παλιά το συζητούσαν οι δύο γειτονικές νομαρχίες Λάρισας και Πιερίας κι ύστερα, επίσης πάλιωσε η συζήτηση μεταξύ των δύο περιφερειών. Ποιος θα φτιάξει τη γέφυρα, πόσο κομμάτι ο καθένας, το «Τσάρλι Πόιντ» πού θα βρίσκεται. Και δεν υπάρχουν και αντιπεριφερειάρχες Εξωτερικών, να βρεθούν να συζητήσουν και να οριοθετήσουν την υφαλοκρηπίδα.
Ζ.
«Δηλητηρίαση»
*Η τύχη όλων όσοι ασκούν κριτική στη Ρωσική κυβέρνηση μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει έμπνευση για τους συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων. Το μήνυμα δε (σ.σ. των δολοφονιών) μπορεί να αποτελέσει ολόκληρο κεφάλαιο σε πολιτικές σχολές.
Δηλαδή ο αμερικανικός κινηματογράφος μάς έχει φλομώσει στα παραμύθια που ονομάζονται παραγωγές. Στις οποίες από το πρώτο λεπτό καταλαβαίνεις πως ο Ράμπο παρότι τον πυροβολούν καμιά δεκαριά χιλιάδες στρατιώτες από απόσταση αναπνοής κιόλας, εκείνος τους σκοτώνει όλους τελικά. Μετανιώνεις που κάθισες να δεις και ψάχνεις το κοντρόλ να αλλάξεις γρήγορα κανάλι.
Όπως και ο Τζ. Μποντ βγαίνει από τον βυθό και το κουστούμι δεν έχει βραχεί, πέφτει με αλεξίπτωτο και είναι ατσαλάκωτος. Ενώ με τους Ρώσους, την ώρα που πίνει τσάι ο άλλος, πέφτει σε κώμα. Με τόσα μέτρα αυτοπροστασίας ο εχθρός σε βρίσκει εκεί που νομίζεις πως ξεμπέρδεψες αλλά και αν ακόμη έχεις επιφυλάξεις, δεν φαντάζεται ότι η κούπα του τσαγιού θα σε δηλητηριάσει.
Τώρα αυτά βέβαια δεν είναι κινηματογράφος, ούτε μυθιστόρημα όπου ο ικανός συγγραφέας δίνει πλοκή που δεν την είχες φανταστεί. Αλλά είναι ιστορίες βγαλμένες από την πολιτική ζωή στη Μόσχα. Οι άλλοι βάζουν θεριστές να βρουν στόχο και ετούτοι, λίγη σκόνη. Διαφορά μεγάλη...
Β.Κ.
Οχι οδοντίατρος
*ΤΗΝ περασμένη Κυριακή μεσημεράκι παρέα Λαρισαίων φίλων,μετά το μπάνιο τα πίνουν σε ταβερνάκι σε απομακρυσμένο ψαροχώρι της Χαλκιδικής. Ξαφνικά σηκώνεται ένας και εξηγεί στα γρήγορα στους υπόλοιπους «Φεύγω, δεν αντέχω, πάω να βρω οδοντίατρο, υποφέρω» και χωρίς δεύτερη κουβέντα εξαφανίζεται. Ψάχνει απεγνωσμένα και με τα πολλά για καλή του τύχη βρίσκει ένα κτίριο που έχει κρεμασμένο απ’ έξω ένα πολύ μεγάλο πλαστικό δόντι, ενώ στην πόρτα έχει μια ταμπέλα που γράφει ένα όνομα και από κάτω γιατρός. Εκείνη τη στιγμή μάλιστα κάποιος με ένα κλειδί στο χέρι προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα.
-Είσαι ο γιατρός; ρωτάει γεμάτος αγωνία. Ευτυχώς που σε βρήκα, γιατί με πέθανε το δόντι μου.
-Ναι είμαι, του απαντά ο άλλος, αλλά δεν είμαι οδοντίατρος.
-Ε; Και τι είσαι;
-Γυναικολόγος.
-Και τότε γιατί κρέμασες το δόντι απ’ έξω;
-Και τι ήθελες να κρεμάσω δηλαδή...
Ζ.
*ΣΕ χώρο απορριμμάτων, που αποπνέει ρυπαρότητα, βρωμιά και δυσωδία, έχει μετατραπεί ένα τμήμα στη διασταύρωση των οδών Γαριβάλδη και Δήμητρας στη Λάρισα, δίπλα από τα σκαλοπάτια της. Ασυνείδητοι εναποθέτουν εκεί ό,τι δεν χρειάζονται.... Πλαστικά ποτήρια και μπουκάλια, κουρελιασμένα ρούχα, κουβάδες, χαρτιά πετιούνται σ’ ένα τεράστιο «καλάθι αχρήστων» με τέτοια ταχύτητα που είναι αδύνατον να εντοπιστεί η πηγή και η προέλευσή τους. Η δημοτική αρχή κατ’ επανάληψη έχει ειδοποιηθεί από περιοίκους, αλλά ακόμη δεν έχει μεριμνήσει για το αυτονόητο. Ο χώρος δεν είναι ιδιωτικός και θα έπρεπε ήδη να έχει καθαριστεί...
Γ.Ν.
*Η λεβεντιά του Εύζωνα ζωντανεύει ακόμη και το χάρτινο βλέμμα της αφίσας.
Ζ.
* ΑΡΩΜΑ Λάρισας για το τρίτο παιδί του διεθνή ποδοσφαιριστή Σωκράτη Παπασταθόπουλου. Η Βολιώτισσα σύζυγός του, Ξανθή Σταμουλάκη, γέννησε σε ιδιωτική κλινική της περιοχής φέρνοντας στον κόσμο το δεύτερο κορίτσι της οικογένειας, τη δεύτερη «πριγκίπισσα» όπως την αποκάλεσε ο διεθνής ποδοσφαιριστής σε ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Ο Σωκράτης έχει ακόμη έναν γιο, τον 3χρονο Σωκράτη τζούνιορ και την 6χρονη Χαρά. Όπως ήταν επόμενο, οι ευχές από φίλους, συμπαίκτες και απλούς πολίτες πλημύρισαν το διαδίκτυο...
Σ.Κ.
*ΑΓΝΑΝΤΕΥΟΝΤΑΣ από εκεί ψηλά και δροσερά απ’ τη Σπηλιά.
Ζ.
