-Τι θα κάνεις τον Αύγουστο;
-Θα περιμένω να έρθει ο Σεπτέμβριος.
***
*ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως και οι αναλλοίωτες σταθερές του Ιουλίου στον κάμπο. Η Μ.Θ. περιγράφει: Έχει σήμερα αυτό το τόσο ωραίο αεράκι να φυσά στο χωριό, ίδιο με αυτό που βγάζει ο φούρνος όταν τον ανοίγεις να δεις αν ψήθηκαν τα γεμιστά και ξεχνάς να τραβηχτείς στο πλάι.
Ζ.
Τα δικά τους
*Η Μέρκελ φάνηκε να έκανε τη δουλειά, όλοι όμως είναι με τον Μακρόν και τον δοξολογούν, βέβαια κι ο Πούτιν κάπου θα έβαλε το χεράκι του αλλά σάμπως κι οι Αμερικανοί, χωρίς τον Τραμπ κανένας δεν πάει πουθενά, γεωπολιτικά συμφέροντα τα λένε, του καθενός τους τα συμφέροντα δεν πρυτανεύουν τα εθνικά δίκαια κανενός άλλου.
***
*OI Γερμανοί πάντως καμαρώνουν: «Εάν η καγκελάριος μπορούσε να χρεώσει στον Ερντογάν τις πολλές ώρες εργασίας που έχει περάσει μαζί του για διαμεσολαβήσεις κάθε είδους, θα ήταν μια πλούσια γυναίκα. Και αυτός θα είχε χρεοκοπήσει» γράφει χαρακτηριστικά το «Spiegel». (Η ψυχαναλύτρια του επηρμένου;)
Ζ.
Τι συνέβη;
*Η αναγγελθείσα κρίση στα ελληνοτουρκικά που δεν προέκυψε ποτέ; Αν κι η κατάσταση βρίσκεται ακόμη σε εκκρεμότητα, το ερευνητικό σκάφος με την ημισέληνο μπορεί να αποπλεύσει ανά πάσα στιγμή.
Τελικά, ήταν η παρέμβαση Μέρκελ ή και των Αμερικανών που εκτόνωσε την κατάσταση; Μήπως τα όσα έγιναν ήταν αρκετά για τον Ερντογάν, αν το σχέδιό του ήταν να βάλει το θέμα των τουρκικών διεκδικήσεων στην ατζέντα των συζητήσεων;
Ή εν τέλει η αποφασιστικότητα που επέδειξε η ελληνική πλευρά, η ετοιμότητα και η ισχύς σε αέρα και θάλασσα οδήγησαν σε τουρκική αναδίπλωση; (Το μέλλον θα δείξει.)
Ζ.
Κι η ακίδα;
*ΚΑΙ τώρα που όλα έδειξαν να χαλαρώνουν, αναζωπυρώνεται η διάθεση των Λαρισαίων.
- Σταμάτα ρε συ, που ήθελες και πόλεμο... Προχθές δεν ήταν που σε τρέχαμε στο κέντρο υγείας γιατί σου μπήκε ακίδα στο χέρι;
***
*- ΆΝΤΕ πολεμήσατε πάλι... Τρεχάτε τώρα πίσω, στον πραγματικό πόλεμο της καθημερινότητας.
Ζ.
Όλοι
*ΒΕΒΑΙΑ μεσολαβεί χαλαρωτικό Σαββατοκύριακο, με υψηλές θερμοκρασίες κιόλας, φυσιολογικές για την εποχή. Όπου φύγει-φύγει οι Λαρισαίοι, όλοι θάλασσα σήμερα. Κλείνει απ’ αυτό το Σάββατο κι η αγορά, κάτι ήξεραν οι έμποροι, τον Σεπτέμβρη πάλι, που θα δροσίσει.
Ζ.
Μικρά αδιέξοδα
*ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΙ Λαρισαίοι μεσήλικες, στα μικρά τους αδιέξοδα.
-Γιατρέ, πίνω, καπνίζω και τρώω πολύ. Τι να κάνω για να ζήσω περισσότερο;
-Τάμα.
***
*- ΠΗΓΑ, βρε σεις, πέντε μέρες στο χωριό και κόντεψα να πεθάνω, που δεν είχα άγχος.
***
*- ΔΕΝ θυμόμουν, βρε παιδιά, αν μου είχε πει να πιώ δύο ποτά και να γυρίσω στις 11 ή να πιώ 11 ποτά και να γυρίσω στις 2...
Ζ.
Ανησυχία
*ΚΑΠΟΙΟΙ μεριμνούν μεταξύ των αμερίμνων. «Να μην γίνει στην Ελλάδα ό,τι έγινε στη Σερβία και στο Τέξας».
Ο καθηγητής Νίκος Σύψας ποτέ δεν έπαψε να κρούει τον κώδωνα. «Να μην συνωστιζόμαστε για να μην δίνουμε τη δυνατότητα στον ιό να διασπαρεί», προτρέπει, ενημερώνοντας ότι «μέχρι του χρόνου το καλοκαίρι θα τη βγάλουμε τηρώντας αποστάσεις». Καθόλου δεν βοηθάει να ξεθαρρεύει ο κόσμος. Άλλωστε «περιμένουμε στο τέλος Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου αύξηση κρουσμάτων που θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε ως δεύτερο κύμα». (Οπότε, φρόνιμα και ΧΑΜ: Χέρια πλένουμε, αποστάσεις κρατάμε, μάσκες φοράμε.)
Ζ.
Στο Πάρκο
*- ΑΥΤΟ το «Πάρκο των Ευχών» εξαρχής κυνηγάει τον Καλογιάννη. Από τις τσαπατσουλιές στην οργάνωση, τις απευθείας αναθέσεις, με τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης...
- Τυχερός φέτος με τον κορονοϊό που δεν θα γίνει, θα βρει την υγειά του ο δήμαρχος.
***
*ΣΥΝΕΧΙΖΟΤΑΝ η συζήτηση στη συντροφιά των Λαρισαίων.
- Να, όμως, που ξεφυτρώνει πάλι μπροστά του στην υπόθεση του δανείου για τα απορριμματοφόρα. Τον κατηγορούν ότι αντί να είχε δώσει τα λεφτά του δήμου στο αμφιλεγόμενο Πάρκο θα μπορούσε να είχε αγοράσει ήδη τα οχήματα.
-Ναι, αλλά πόσα ήταν; Ο Κρίκης λέει ότι ξοδεύτηκαν 2 εκατομμύρια στο Πάρκο κι η Καραλαριώτου μιλάει για 4 εκατομμύρια.
-Μπερδεμένα... Όμως 4 εκατομμύρια κάνουν τα απορριμματοφόρα.
Ζ.
Greek breakfast
*ΑΠΟΡΙΕΣ και βεβαιότητες νεαρών Λαρισαίων.
- Είδα το πρωί στον κατάλογο του ξενοδοχείου «Greek breakfast». Τι να φέρνουν άραγε; Έναν φραπέ κι εφτά τσιγάρα;
***
*- ΛΟΙΠΟΝ, ή είχαν χαλάσει τα μακαρόνια που έφαγα, ή τέσσερα πιάτα ήταν πολλά...
***
*- ΝΑ, διαβάζω εδώ ότι επικίνδυνες φακές ανακαλούνται άρον - άρον. Επομένως κάτι ήξερα εγώ που δεν έτρωγα.
Ζ.
Από Αθήνα
*ENA μοναστήρι διεκδικεί 53.000 στρέμματα, με ένσταση στο Κτηματολόγιο, εκεί ψηλά στον Δήμο Πύλης, για δάσος πρόκειται βασικά, αλλά υπάρχουν και κάποιες ιδιοκτησίες ιδιωτών, περί αυτών το ενδιαφέρον των ενστάσεων.
Κι όμως το θέμα γίνεται βασικό πρωτοσέλιδο στα «Νέα», με συνοδευτική σύγκριση ότι «πρόκειται για έκταση ίση με τον δήμο της Αθήνας», τις αντιλαμβάνονται κάτι τέτοιες αντιστοιχήσεις στα ορεινά χωριά.
«Όπως εξηγεί ο δικηγόρος Άρης Μερεντίτης», συνεχίζει το ρεπορτάζ «το θέμα απέκτησε διαστάσεις τις τελευταίες ημέρες, όταν εκατοντάδες ιδιοκτήτες σπιτιών και οικοπέδων της περιοχής άρχισαν να λαμβάνουν ειδοποιητήρια για την ένσταση που υπέβαλε στο Κτηματολόγιο η Μονή». Και εν κατακλείδι, μεταξύ των ιδιοκτητών που θίγονται «και η σύζυγος του πρώην πρωθυπουργού, Δάφνη Σημίτη».
***
*ΚΑΙ κάπως έτσι βγαίνει το πρωτοσέλιδο στην αθηναϊκή εφημερίδα, τώρα μάλιστα. Ο εκ Τρικάλων δικηγόρος και υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, γιος της Σούλας Μερεντίνη, η οποία έχει διατελέσει βουλευτής αλλά και τυγχάνει οικογενειακή φίλη του ζεύγους Σημίτη και κουμπάρα τους.
Είναι γνωστό από χρόνια ότι Μερεντίτη-Σημίτη έχουν κάποια συνιδιοκτησία εκεί ψηλά στην Ελάτη, όπου το πρώην πρωθυπουργικό ζεύγος έχει φιλοξενηθεί κάποιες φορές από την οικογένεια Μερεντίτη. Πρόκειται, λέει, για οικόπεδο 8 στρεμμάτων, το οποίο έχουν αγοράσει ως εξ αδιαιρέτου, στον οικισμό Βλάχα εκεί κοντά στην Τύρνα.
Ζ.
Μύγα στον καφέ
*ΕΠΕΣΕ μια μύγα στον καφέ. Και ο Λαρισαίος μαθητής διηγείται αντιδράσεις κατά εθνικότητα.
- Ο Άγγλος πετάει την κούπα με τον καφέ και φεύγει από την καφετέρια.
- Ο Αμερικανός βγάζει το έντομο και συνεχίζει να πίνει τον καφέ του.
- Ο Κινέζος τρώει το έντομο και πετάει τον καφέ.
- Ο Σκοτσέζος πιάνει το έντομο και το σφίγγει φωνάζοντας «φτύσ’ τον καφέ ρε».
- Ο Ισραηλινός πουλάει τον καφέ στον Αμερικάνο και το έντομο στον Κινέζο. Διαμαρτύρεται ότι η προσωπική του ασφάλεια βρίσκεται σε κίνδυνο και απαιτεί εφ’ όρου ζωής δωρεάν καφέ ως αποζημίωση.
- Ο Έλληνας ρίχνει ένα καντήλι στη γυναίκα του και πάει στη μάνα του να πιει έναν καφέ της προκοπής.
Ζ.
Με τα γάντια
*ΠΕΤΑΞΕ το γάντι το σωματείο των εργαζομένων, το σήκωσε η διοίκηση του Πανεπιστημιακού. Εν ολίγοις, σφάχτηκαν με τα γάντια. Εν αρχή η καταγγελία ότι τέλειωσαν τα γάντια στο νοσοκομείο.
Όπου δεν τα χρησιμοποιούν μόνο για την προστασία από τον κορονοϊό, αλλά μονίμως, όλα τα χρόνια. Αγοράζουν λοιπόν γάντια, λέει, οι νοσηλευτές μόνοι τους απ’ το σούπερ μάρκετ.
Η διοίκηση διέψευσε διαβεβαιώνοντας ότι δεν υπάρχει καμία έλλειψη σε αναλώσιμα, ούτε σε γάντια παραθέτοντας στοιχεία για τις συμβάσεις προμηθειών. (Φόρεσαν κι οι δύο πλευρές τα γάντια του μποξ.)
***
*ΜΑΛΛΟΝ είχαν κι οι δύο δίκιο. Αφού το απόγευμα το σωματείο ανακοίνωσε ότι έφτασαν πολλά γάντια.
Άρα υπήρχαν, αλλά ταυτόχρονα δεν είχαν κιόλας όσοι τα χρειάζονταν.
Προσθέτοντας και κάτι μάλλον παράξενο. «Θα είμαστε παρόντες στο δίκαιο μοίρασμά τους στις κλινικές». Καλά, με αλαμούρα θα τα μοίραζαν; Ή με μέσον;
***
*ΚΑΙ κατέληξε η ανακοίνωση του σωματείου με κάτι μυστηριώδες. «Θα είμαστε συμπαραστάτες σε όσους πραγματικά ενδιαφέρονται για την επίλυση των προβλημάτων μας, όποια θέση και αν κατέχουν». (Τι μήνυμα να είναι αυτό άραγε; Και σε ποιον;)
Ζ.
Στον Ολυμπο
*ΣΤΗΝ Πιερία ο Κώστας Καραμανλής, με την ιδιότητα του περιπατητή και φυσιολάτρη. Φιλοξενούμενος του προέδρου του Συνδέσμου Εξαγωγέων Γιώργου Κωνσταντόπουλου, παρέα με τον εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου και τον ορθοπεδικό Νίκο Γκουγκουλιά, έκαναν πεζοπορία στον Όλυμπο.
Η παρουσία του πρώην πρωθυπουργού πυροδότησε κάποια ευφάνταστα σενάρια, καθώς σχεδόν συνέπεσε χρονικά με την επίσκεψη στο βουνό του γιου του τέως βασιλιά, Νικόλαου.
Τα οποία και διέψευσε κατηγορηματικά ο πρόεδρος του ΣΕΒΕ, με ανάρτησή του «Και το επόμενο ραντεβού μας θα είναι η διαδρομή Παλιού Παντελεήμονα - Καλλιπεύκης έτσι για να τα μάθουν όλα οι ξερόλες». Για να συμπληρώσει. «Α ρε φίλε Νικόλαε, εκ Καλλιπεύκης ορμώμενε, σε έκαναν και Πρίγκηπα Νικόλαο». (Το νου σας οι διερχόμενοι απ’ τη διαδρομή.)
Ζ.
Παγωτό καρότο
*ΠΗΓΑΙΝΕΙ ο Νικολάκης στο περίπτερο της γειτονιάς του.
-Έχετε παγωτό καρότο;
- Όχι, λέει ο περιπτεράς.
Την επόμενη μέρα ο μικρός Νικόλας πηγαίνει πάλι και ρωτάει ξανά.
-Έχετε παγωτό καρότο;
-Όχι βρε παιδάκι μου...
Αυτό συνεχίστηκε για καμιά βδομάδα, ώσπου ο περιπτεράς τελικά ενδιαφέρεται, ρωτάει και παραγγέλνει παγωτό καρότο...
Πηγαίνει ο Νικολάκης την επόμενη μέρα στο περίπτερο.
-Έχετε παγωτό καρότο;
- Ναι, βεβαίως. Φέραμε, έχουμε.
- Μάλιστα. Να δω τώρα ποιος θα φάει αυτή τη χαζομάρα...
Ζ.
Στόρι Τρότσκι
*«Ο δεύτερος θάνατος του Ραμόν Μερκαντέρ», πολιτικό μυθιστόρημα τέχνης, γεμάτο εικαστικά κυρίως Βερμέερ και λογοτεχνία, ανάκατο με κατασκοπεία, μυθιστόρημα του σπουδαίου Ισπανού με τον πολυτάραχο βίο, του Χόρχε Σεμπρούν, γραμμένο στα 1969 αλλά εξακολουθεί να διαβάζεται ή να ξαναδιαβάζεται. Ένα θρυλικό βιβλίο, μεταφρασμένο από τον Άρη Αλεξάνδρου, ναι κι αυτό του δίνει απίστευτη προστιθέμενη αξία. Σημειωτέο ότι ο Ραμόν Μερκαντέρ ήταν ο νεαρός Ισπανός φανατικός κομμουνιστής που το 1940 είχε δολοφονήσει στο Μεξικό τον εξόριστο Λέον Τρότσκι, στο σπίτι του, εκεί που φρόντιζε τα κουνέλια του, σταλμένος απ’ τις μυστικές υπηρεσίες κατ’ εντολή του Στάλιν.
***
*«Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά», του Κουβανού Λεονάρντο Παδούρα είναι ένα πιο πρόσφατο μυθιστόρημα και πιο αναλυτικό, με δράση, πιο πολιτικό αλλά αρκούντως περίπλοκο κι αυτό, βιβλίο που ασχολείται με την ίδια υπόθεση. Τα σκυλιά αγαπούσε και ο Τρότσκι αλλά κι ο Ραμόν Μερκαντέρ.
Όσο για το καλλιτεχνικό συνονθύλευμα του Σεμπρούν, με τον πίνακα ‘’Άποψις Ντελφτ’’ του Βερμέερ, τον ωραιότερο πίνακα του κόσμου κατά τον Προυστ, εκεί στο μουσείο Μαουριτσχούις της Χάγης, στη διπλανή αίθουσα απ’την Καρδερίνα του Φαμπρίτσιους, το αριστούργημα του Βερμέερ διατρέχει τις σελίδες του βιβλίου, σε μια από τις αναρίθμητες φαινομενικά άσχετες παρεκβάσεις του συγγραφέα. (Ο Ισαάκ Ντόυτσερ είναι που έγραψε την ογκώδη και μνημειώδη τρίτομη βιογραφία του Τρότσκι, στον ‘’Εξόριστο Προφήτη’’ του στηρίζονται όσοι γράφουν από τότε για τη δολοφονία.)
Ζ.
Της ηλικίας
*ΜΕΤΑ από κάποια χρόνια αλλάζει το μοτίβο των συζητήσεων μεταξύ των Λαρισαίων.
- Ρουφιάνα ηλικία, τι μου κάνεις... Τι είναι αυτό το καρδιοκτύπι τώρα... Ερωτεύομαι; Ή μήπως έρχεται έμφραγμα;
***
*- ΦΕΥΓΩ το πρωί για δουλειά 40 χρονών και γυρνάω το απόγευμα 68...
***
*- ΠΑΝΩ απ’ το όριο η χοληστερίνη στις εξετάσεις κι ο γιατρός μού είπε να κόψω τα τηγανητά αλλά και ν’ αρχίσω να προβάρω φράσεις της ηλικίας μου. Όπως ‘’τι λέει εδώ η νεολαία, τα λέτε, τα λέτε;’’. Ή ‘’πώς πάει ανιψιέ, παίζει καμιά κοπελίτσα ή όλο μπλίκι-μπλίκι στο κινητό;’’
Ζ.
Αποκομιδή
* ΔΥΟ στρώματα κι ένας καναπές στέκουν αγέρωχα, μέρες τώρα εκεί «ψηλά» στην Παπαναστασίου (στο 117 για την ακρίβεια), περιμένοντας την αποκομιδή τους. Περίοικος τηλεφώνησε, όχι μία, αλλά τρεις φορές στην αρμόδια υπηρεσία, αλλά η κατάσταση παραμένει απαράλλακτη.
*ΤΟ δέντρο που μιλάει, στο τέρμα Κουμουνδούρου. Και παραπονιέται και κλαίει κι οδύρεται γράφοντας μηνύματα. Κάποιον ενοχλούσε, κάτι του έριξε, το δηλητηρίασε κι άρχισε να ξεραίνεται. Κάποια μέρα τα κλαδιά του μπορεί να πουν και τ’ όνομα του δράστη.
Ζ.
*ΕΙΝΑΙ ωραία η Δημοκρατία. (Από τη σχετική εκδήλωση στο Μικρό Αρχαίο Θέατρο.)
Ζ.
*ΠΥΡΕΤΟ από κορονοϊό δεν έχει, από την έλλειψη πλειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο ψήνεται ολόκληρος, ο δήμαρχος.
Ζ.
*MEΣΑ στην ανησυχία της πανδημίας και το γκρίζο της ταλαίπωρης αγοράς, να κι ένα ελπιδοφόρο κλείσιμο επιχείρησης στη Λάρισα. Τα νέα παιδιά προχωρούν, η αγάπη όλα τα νικά, η ζωή συνεχίζεται.
Ζ.
