Ψαροντουφεκάς
*- ΜΕ πλησιάζει μια τσιγγάνα , "να σου πω το μοίρα σου;’’ μου λέει, "να μου πεις" της λέω, "μεγάλη αγκαλιά και υγρή σε περιμένει" μου λέει, "βλέπεις και έρωτα;" της λέω, "ψάρια βλέπω" μου λέει, μην τα πολυλογώ, Σαββατοκύριακο έρχεται, θα βουτήξω για ψαροντούφεκο. (Κατά το γνωστό ‘’...δεν πας για ψάρεμα;’’)
***
*ΑΡΧΙΣΑΝ τα καλοκαιρινά τους οι Λαρισαίοι.
-Για πετυχημένες διακοπές, φτιάχνετε τις βαλίτσες με το αμόρε σας, φιλιέστε με πάθος και δίνετε ραντεβού τον Σεπτέμβρη.
***
*- Η άλλη λέει αγαπάει το κάμπινγκ. Που είχαμε πάει μια φορά μαζί και τραβήξαμε 38 μέτρα μπαλαντέζα για το πιστολάκι της, δεν μπορούσε αλλιώς.
Ζ.
Απογοήτευση
*ΤΙ απογοήτευση για το φιλοθεάμον κοινό...Μετά από εικοσαήμερο καθ΄ εκάστην συναισθηματικό ερεθισμό θα πρέπει τώρα να βολευτεί με μια βιτριολίστρια εμμονική; Δίχως καν μια μοιχεία, έστω μια απιστία...
Και τι θα γίνει τώρα; Παραπέμπεται η δράστιδα για απόπειρα ανθρωποκτονίας, καθότι το θειικό οξύ μπορεί και να σε σκοτώσει, χωρίς ιατρική βοήθεια είναι πιθανό. Απόπειρα ανθρωποκτονίας δεν σημαίνει δα και τίποτε ισόβια, άλλο που το αποτέλεσμα είναι πρακτικά θανατηφόρο για την ψυχή της γυναίκας που υπέστη την επίθεση. Α, προστέθηκε και η κατηγορία της απείθειας, θα δάγκωσε κάναν αστυνομικό όταν τη μετέφεραν σαν αγρίμι στον εισαγγελέα, την κατά τα φαινόμενα έξω φρενών κατηγορούμενη.
Το μόνο ενδιαφέρον που απομένει για το εθισμένο κοινό, είναι που αυτή δεν ομολόγησε, αρνείται την κατηγορία. Και τώρα που μπήκαν στη μέση οι γνωστοί ποινικολόγοι μάλλον θα επιμείνει σθεναρά σ΄ αυτό. Οπότε στον κόσμο θ΄ αρχίσουν ν΄ αναπτύσσονται θεωρίες συνωμοσίας, ποια ήταν εκείνη τελικά που πέταξε πραγματικά το βιτριόλι και γιατί, θα πάει πολλά χρόνια αυτή η κολόνια. (Εκτός κι αν αναλάβουν οι ψυχίατροι, ήδη άρχισε ο δικηγόρος της να λέει για μάλλον μη ισορροπημένο άτομο, οπότε θα τακτοποιηθεί έτσι η υπόθεση.)
***
*Η συλληφθείσα αποδείχθηκε πολύ μεθοδική, γι’ αυτό και άργησαν τόσο να την πιάσουν. Τόσο μεθοδική που φύλαγε στο σπίτι την περούκα και τα ρούχα που φορούσε στην επίθεση, το σακίδιο που κουβαλούσε, μέχρι και την τηλεκάρτα που είχε χρησιμοποιήσει. Νοικοκυρά ή τσιγγούνα; Ούτε για άλλοθι είχε μεριμνήσει. Τόσο σκορποχώρι που μπέρδεψε τους ντετέκτιβ της αστυνομίας.
Ζ.
Επιφυλακτική
*ΠΗΓΕ η Λαρισαία στον οδοντίατρο φορώντας μάσκα και όταν κάθισε ρωτάει.
-Να τη βγάλω;
-Όχι καλέ. Θα σου απονευρώσουμε το μάτι.
Ζ.
Περί των λογίων
*KAI μια ρηξικέλευθη προσέγγιση από τον Μ. Χαρακόπουλο, σπάνια για βουλευτή, στην ομιλία του στη Βουλή επί του νομοσχεδίου για την Παιδεία: «Αν και για τα λατινικά, θα σας έλεγα ότι εγώ βρήκα πολύ ενδιαφέρον το άρθρο του καθηγητή Μαυρογορδάτου, που λέει ότι, ίσως, θα πρέπει να δούμε τη διδασκαλία λόγιων μορφών της γλώσσας μας, διότι είναι πράγματι αδιανόητο στις ημέρες μας τα παιδιά που τελειώνουν τη μέση εκπαίδευση, να αδυνατούν να διαβάσουν από το πρωτότυπο Παπαδιαμάντη και Ροΐδη και να χρειάζονται μεταγλώττιση». (Αλήθεια, τώρα που όπως έγραφε χθες η εφημερίδα μεταφράζεται στα αγγλικά ο ‘’Αρχαιολόγος’’ του Α. Καρκαβίτσα, πώς θα μπορούσαν άραγε να μεταφραστούν σε άλλη γλώσσα, ακόμη και στη νεοελληνική δημοτική, οι δύο προαναφερθέντες συγγραφείς; Τι αξία θα είχε το έργο τους μεταφρασμένο;)
Ζ.
Περίπατος χωριού
*ΠΗΓΕ ο Λαρισαίος στο χωριό του μετά από καιρό, το περασμένο Σαββατοκύριακο. Πιο χαλαρή η κατάσταση εκεί με τον κορονοϊό, λιγότερο σφιχτή η συμπεριφορά. Άλλωστε και την περίοδο του εγκλεισμού, στα χωριά τη βίωσαν πολύ πιο ήπια, με τις αγροτικές και άλλες εργασίες στο ύπαιθρο.
Εκείνο που του έκανε εντύπωση πάντως ήταν που είδε μεγάλες γυναίκες να περπατούν στη βόλτα του χωριού, συν δυο- συν τρεις παρέα, όπως παλιά τις ημέρες των πανηγυριών. Τώρα βόλτα σε άσχετη περίοδο.
Πώς έτσι, ρώτησε. Να μας απέμεινε συνήθεια από την καραντίνα, που βγαίναμε περίπατο, και μας άρεσε, του εξήγησαν. Μα, παραξενεύτηκε, εσείς εδώ στα χωριά δεν ήσασταν δα και κλεισμένοι στο σπίτι, τι περίπατο βγαίνατε...Τον αποπήραν. Γιατί όχι, εμείς βλέπαμε στην τηλεόραση τι γινόταν στις πόλεις και ακολουθήσαμε τη μόδα.
Ζ.
Φτώχειες
*ΑΠΛΑ μαθήματα πολιτικής οικονομίας και άλλων επιστημών, στην τριγωνοπλατειακή παρέα.
-Και τι πρόβλημα είπαμε πως έχεις στα μάτια;
-Είναι κάτι μήνες τώρα γιατρέ που δεν βλέπω φράγκο.
***
*- Η φτώχεια, να το ξέρετε, υπάρχει όχι γιατί δεν μπορούμε να ταΐσουμε τους φτωχούς αλλά διότι δεν μπορούμε να χορτάσουμε τους πλούσιους.
***
*- ΩραΙο αμάξι αφεντικό...
-Ευχαριστώ. Εάν δουλέψεις σκληρά, του χρόνου θα πάρω καλύτερο...
Ζ.
Με τους Λαρισαίους
*ΠΗΓΗ έμπνευσης της ΝΔ για την επαναφορά της διαγωγής στα σχολεία είναι ο Μπερλουσκόνι, ανέφερε ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης. Πράγματι, η κυβέρνηση Πρόντι την είχε καταργήσει το 1998 και την επανέφερε η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι το 2008, «στο πλαίσιο μιας αντι-μεταρρύθμισης που προκάλεσε μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις» είπε. «Μετά ήρθαν και οι επιστημονικές αποτιμήσεις. Διαπρεπείς παιδαγωγοί έκαναν λόγο για μεγαλύτερη απόκλιση, μεγαλύτερη περιθωριοποίηση, μεγαλύτερη εγκατάλειψη των σχολείων. Αυτά είναι τα επακόλουθα του κοινωνικού στιγματισμού». (Όχι του Μπερλουσκόνι, ο οποίος ως γνωστόν επέδειξε γενικώς διαγωγή κοσμιωτάτη.)
***
*Η ρητορική δεινότητα του πρώην υπουργού Παιδείας δεν αμφισβητείται. Ανεβαίνοντας μετά στο βήμα της Βουλής, ασχολήθηκε και με τους προλαλήσαντες Λαρισαίους βουλευτές, τα έβαλε με Μ. Χαρακόπουλο και Χρ. Κέλλα, δίχως να τους ονοματίσει. Οι Λαρισαίοι το αντιλαμβάνονται καθώς είχαν διαβάσει στην εφημερίδα τις τοποθετήσεις των βουλευτών τους. «Τους ακούσαμε να αναπτύσσουν το προσωπικό τους success story, όπως ο Ξανθόπουλος σε κάποια ελληνικά δράματα», είπε ο Ν. Φίλης. «Παιδιά του λαού, που ξαφνικά έγιναν υπουργοί. Σεβαστό. Είναι θεμιτό να υπερηφανεύεται κάποιος για την πορεία του. Αλλά αν ψάξουμε λίγο, θα διαπιστώσουμε ότι στο υπουργικό συμβούλιο βρίσκονται αρκετοί τελειόφοιτοι του κολεγίου. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Θα πείτε, μεμπτόν; Όχι βέβαια. Αλλά προσέξτε τι σημασία έχει: το «κοινωνικό ασανσέρ» της Μεταπολίτευσης, που λειτουργούσε ως μέσο υπέρβασης των κοινωνικών ανισοτήτων, το έχει σταματήσει η κρίση. Σήμερα με το πτυχίο δεν συνεπάγεται καν ότι θα βρεις δουλειά.
Αλλά κάτι τέτοια δεν αγγίζουν την κυβέρνηση. Ακούσαμε αντίθετα βουλευτές της ΝΔ να... παραγγέλνουν στην υπουργό ένα πρότυπο στην πόλη ή το χωριό τους. Αυτό έχουν καταλάβει από όλη την κοινωνική κρίση και αβεβαιότητα. «Κάθε πόλη και πρότυπο» -και τα υπόλοιπα δέκα, είκοσι σχολεία της περιοχής στο σκοτάδι. Να βουλιάξουν».
Ζ.
Παίζοντας τον γιατρό
*ΞΑΝΑ το θέμα ‘’Γυναίκα’’ στο τραπέζι της συζήτησης των μεσήλικων Λαρισαίων.
- Αγάπη μου, σ’ αγαπώ τόσο πολύ που αν έπρεπε να διαλέξω ή εσένα ή ένα ταξίδι, να ξέρεις...Θα σε σκέφτομαι συνέχεια κατά τη διάρκεια
όλου του ταξιδιού.
***
*-ΘΕΛΩ να χωρίσουμε
-Μισό λεπτό να καθαρίσω κρεμμύδια.
-Γιατί;
-Κάπως πρέπει να κλάψω.
***
*- Η γυναίκα μου, πάλι δεν ήθελε χθες. Προσπαθώντας να την πείσω της πρότεινα να παίξουμε τον γιατρό...
-Και έπιασε; Δέχτηκε;
-Ναι. Μου έκλεισε ραντεβού σε τρεις μήνες.
Ζ.
Με αγανάκτηση
*«ΑΝ οι γονείς, που κλείστηκαν στο σπίτι με τα ανήλικα τέκνα τους, θέλουν να βρούνε λίγες ώρες ηρεμίας και να απαλλαγούν από τη, δικαιολογημένα, αυξημένη νευρικότητα των παιδιών τους θα σκεφθούν αρκετές λύσεις» σημειώνει ο Σπ. Μντζβ που επανεμφανίζεται δημοσίως μετά από χρόνια και επιπλέον καθυστέρησε και το σημείωμά του να φτάσει λόγω των συνθηκών. (Θα ενοχλήθηκε πολύ μάλλον, ‘’Με αγανάκτηση’’, υπογράφει άλλωστε.)
***
*Μία απ΄ αυτές τις λύσεις, επισημαίνει, είναι να τα «στρώσουν» μπροστά από το «χαζοκούτι» για να «απολαύσουν» από την κρατική ΕΡΤ2 τη σειρά «Στα φτερά του έρωτα», από δε τον ιδιωτικό ‘’Αντέννα’’ τα «Εγκλήματα». Και τότε θα διαπιστώσουν ότι τα νεαρά βλαστάρια τους θα ηρεμήσουν, θα διδαχθούν, θα διασκεδάσουν. Ας μη φοβηθούν οι γονείς ότι οι γόνοι τους θα δουν τίποτε φόνους, μοιχείες, απιστίες, ίντριγκες, ομοφυλοφιλικές σχέσεις και άλλα παρόμοια διδακτικά. Το εγγυάται ένας μονοψήφιος αριθμός επάνω δεξιά στις οθόνες, το οκτώ (8). Και διερωτώμαι ο αφελής. Υπάρχει Ε.Σ.Ρ.; Έλεος!
Ζ.
Αλλαγή διαστάσεων
*ΠΟΛΛΟΙ ήταν οι Λαρισαίοι που διαπίστωσαν ότι μετά την καραντίνα τούς στενεύουν τα ρούχα. Και δεν είναι ότι ο κορονοϊός επηρεάζει τα υφάσματα, ο εγκλεισμός έφταιξε, το καθισιό σε συνδυασμό με το επιπλέον φαγητό. Βέβαια, από μια ηλικία και μετά συνηθισμένοι οι περισσότεροι να μην τους έρχονται άνετα τα καλοκαιρινά όταν τα κατεβάζουν. Με τα χρόνια αρκετοί διευρύνουν τις διαστάσεις τους, δεν είναι τα ρούχα που μαζεύουν.
Ο παρατηρητικός όσο και χιουμορίστας μεσήλικος όμως είχε να προσθέσει και κάτι άλλο.
- Εγώ βλέπω τα τελευταία χρόνια πως όλο και μακραίνουν τα παντελόνια μου. Να ψηλώνουν άραγε τα μπατζάκια τους;
Ζ.
Στο ζενίθ η αγανάκτηση
ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕ η συμπολίτισσα με τις τηλεφωνικές οχλήσεις εταιρείας ενέργειας. Πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, όχι μία αλλά πολλές φορές, σταθερό και κινητό της, χτυπούσε με ένα στόχο: να την πείσουν, από το αέριο της «Ζενίθ» να πάει και στο ρεύμα. Τι κι αν αρνήθηκε ευγενικά, τι κι αν ζήτησε να μην την ξαναενοχλήσουν, τι κι αν τους το ξέκοψε πως «όταν και αν αποφασίσω»... Τα τηλέφωνα συνεχίστηκαν. Το μόνο βέβαια που κατάφεραν ήταν να εκτοξεύσουν την αγανάκτησή της στο ζενίθ.
Αλλά και η εταιρεία δεν έχει ευθύνη για το πώς και σε ποιες ώρες της ημέρας «ψαρεύει» πελάτες;
Δ.Χ.
Κάδοι
ΑΝΟΙΓΟΥΝ το καπάκι του κάδου απορριμμάτων και πετάγεται ένα σύννεφο από μύγες...Φιλιππούπολη καλεί Καθαριότητα του Δήμου Λαρισαίων, για συχνότερο πλύσιμο.
«Πήρα στην υπηρεσία και μου είπαν ότι τους καθαρίζουν. Δεν το βλέπουμε όμως. Ας μας πουν ότι δεν έχουν προσωπικό, όχι όμως και ότι απολυμαίνουν τακτικά...», διαμαρτυρόταν συμπολίτισσα.
Ο ταξιδιώτης
*ΕΙΧΑ πάει με δύο φίλους μου στον σιδηροδρομικό σταθμό προκειμένου να ταξιδέψω για Αθήνα, διηγούνταν ο Κ.Ζ. Η ώρα ήταν 10 το πρωί. Ρωτάμε στο γκισέ τι ώρα θα έρθει τρένο και μας λένε στις 11.30, είχε καθυστέρηση.
Είχαμε μιάμιση ώρα μπροστά μας, είπαμε να πάμε απέναντι στο μαγαζί να πιούμε έναν καφέ. Με την κουβέντα όμως ξεχαστήκαμε, ακούμε τα μεγάφωνα το τρένο για Αθήνα αναχωρεί. Ώσπου να πληρώσουμε τους καφέδες, τρέχουμε αλλά δεν προλάβαμε, το τρένο είχε ξεκινήσει.
***
*ΞΑΝΑΠΑΜΕ στο γκισέ. Μας λένε ότι το επόμενο είναι μία και τέταρτο.
Έχουμε περίπου δύο ώρες μπροστά μας. Πάμε για κανένα τσιπουράκι να περάσει η ώρα. Πάλι όμως ξεχαστήκαμε και δεν προλάβαμε το τρένο. Το επόμενο ήταν στις τρεις παρά τέταρτο.
Αυτή τη φορά, αφού το ρίξαμε πάλι στα τσίπουρα, σηκωθήκαμε πάλι την τελευταία στιγμή, τρέξαμε παρότι πιωμένοι κι οι δύο φίλοι μου πρόλαβαν κι ανέβηκαν στο τρένο εγώ δυστυχώς το έχασα.
Σταμάτησα εκεί στη μέση της αποβάθρας κι άρχισα να γελάω.
Με βλέπει ο σταθμάρχης να γελάω και με πλησιάζει.
-Τι γελάς βρε...Τρεις φορές έχασες το τρένο και γελάς;
Πού να ξέρει ότι μόνο εγώ θα ταξίδευα, οι άλλοι δύο είχαν έρθει στον σταθμό να με ξεπροβοδίσουν.
Ζ.
