Ζέστα ναι, παραπάνω από την κανονική για την εποχή. Που σταδιακά πλέον κάθε μέρα υποχωρεί. Κι αύριο όλοι θα περιμένουν βροχές και καταιγίδες.
Τα συνήθη του Μαΐου. (Παράξενος καιρός. Μέσα Μαΐου έξω Ιουλίου, που είπε κι ο λογοπαίκτης.)
Ζ.
Ανεμελιά
*- ΒΡΕ ακόμη δεν βγήκαμε απ’ το κατσιό...
Ο Λαρισαίος κουνούσε το κεφάλι του. Μόλις τελείωσε η καραντίνα, ακόμα δεν πήγαν όλοι στις δουλειές τους καλά-καλά και στην παρέα δίπλα του άκουγε να ρωτούν πότε είναι του Αγίου Πνεύματος, τριήμερο αργίας για ξεκούραση. Η απίστευτη αισιοδοξία του νεοέλληνα.
Ζ.
Όταν έπρεπε
*Η κατάλληλη κίνηση, τη στιγμή που έπρεπε. Έχοντας συγκρατήσει πολύ χαμηλά τον ιό στη χώρα, η Ελλάδα άνοιξε την Ακρόπολη με μια απλή κίνηση, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας κι έγινε αυτό παγκόσμια είδηση. Άλλωστε πρόκειται για παγκόσμιο σύμβολο, γνωστό στα πέρατα της Οικουμένης. Και συνέβη όταν ακριβώς όλοι συζητούν το άνοιγμα των συνόρων και τα ταξίδια του καλοκαιριού. Κι ο τουρισμός είναι ο αναπνευστήρας της χώρας, που οικονομικά βρίσκεται στην εντατική.
Ζ.
Αεράτοι
*ΛΑΡΙΣΑΙΟΙ μεσήλικες περιέγραφαν παλαιότερες δύσκολες στιγμές.
- Τράκαρα μ’ έναν βλάκα...
- Ποιος έφταιγε;
- Αυτή με το σορτσάκι που περνούσε.
***
*- ΜΗΤΣΟ, μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί βρήκα αυτό το στρινγκάκι στην τσέπη σου;
- Φυσικά ρε γυναίκα, γιατί είσαι περίεργη κι αδιάκριτη...
***
*- ΑΝ είδατε μια μπογιά να περνάει, δική μου είναι.
Ζ.
Πώς θα γίνει;
*ΠΟΣΑ δρομολόγια Προαστιακού πρέπει να μπουν το καλοκαίρι προς και από τους Νέους Πόρους; Θεσσαλονίκη πάει το τρένο αλλά μέχρι τη θάλασσα υπερχειλίζει από νέα παιδιά. Κι αφού τώρα θα υπάρχει το όριο του 50%, λογικά θα πρέπει να διπλασιαστούν τα δρομολόγια. Έτσι όμως απλώς οι επιβάτες θα πηγαίνουν πλέον στριμωχτά κι όχι σαρδελοποιημένοι. Αποστάσεις δεν θα τηρούνται επ’ ουδενί. Σε συγκεκριμένα δρομολόγια αιχμής χρειάζεται ίσως και πενταπλάσιος χώρος, μπορεί και περισσότερο. Που δεν φαίνεται καθόλου πιθανό να υπάρξει.
Ζ.
Συνεχίζουν
*- Ε, πώς δεν απέμειναν περιπατητές μετά την καραντίνα και τη «Μετακίνηση 6»... Να, αποδείχθηκε στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας. Με τον 82χρονο που βούλιαξε στη λάσπη καθώς είχαν πάει περίπατο με συνομήλικό του στο παλιό φράγμα της Κρυόβρυσης Ελασσόνας. Και με το δεύτερο περιστατικό που κλήθηκε η ΕΜΑΚ να μεταφέρει 68χρονο Λαρισαίο περιπατητή, που τραυματίστηκε στο πόδι γλιστρώντας στα κακοτράχαλα μονοπάτια στο Γεντίκι Συκουρίου. Αν και οι συγκεκριμένοι του Γεντικίου είναι νυν και αεί περιπατητές, όχι περιστασιακοί, σχεδόν αθλητές.
Ζ.
Γίδια
*Η Ελλάδα, λέει, έχει τα περισσότερα γίδια στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση σ’ αυτό;
- Σχεδόν 5 εκατομμύρια κεφάλια...
-Άντε... Κι εγώ νόμιζα ότι είμαστε και τα 11 εκατομμύρια.
Ζ.
Στο λιμανίσιο
*ΟΣΟ δεν παίρνει απαξιωτικός ο Μπέος Αχ αχαχ εναντίον του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Κι ας μην είναι αυτός Λαρισαίος, ούτε Κούγιας μήτε Πηλαδάκης. Τι να πει τώρα ο τραγουδοποιός, με την κιθάρα του, σ’ αυτόν που οι Βολιώτες εξέλεξαν δήμαρχο με την ψήφο τους;
Στο φιλντισένιο μου μαρκούτσι
γαλέρες έρχονται και πάνε
ρεσάλτα κάνουνε οι μούτσοι
κι οι πειρατές μεθοκοπάνε
στο καπηλειό το λιμανίσιο. (Θα μπορούσε να συμπληρώσει και μ’ ένα «Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ...»).
Ζ.
Πέντε μυστικά
*Ο έμπειρος Λαρισαίος απαριθμούσε τα πέντε μυστικά της τέλειας σχέσης.
Πρώτον, είναι πολύ σημαντικό να βρεις μια γυναίκα που να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού, που να μαγειρεύει καλά και να έχει μια δουλειά.
Δεύτερον, είναι πολύ σημαντικό να βρεις μια γυναίκα που να σε κάνει να γελάς.
Τρίτον, είναι πολύ σημαντικό να βρεις μια γυναίκα, στην οποία μπορείς να βασιστείς και να μην σου λέει ψέματα.
Τέταρτον, είναι πολύ σημαντικό να βρεις μια γυναίκα που να λατρεύει να σου κάνει έρωτα.
Και πέμπτον, είναι πολύ σημαντικό αυτές οι τέσσερις γυναίκες να μην γνωρίζονται μεταξύ τους.
Ζ.
Ανταποδίδει
*ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ δυναμικά η ΔΑΚΕ εκπαιδευτικών στα σχέδια της υπουργού Κεραμέως, παρότι φιλοκυβερνητική συντάχθηκε με το κυρίαρχο πνεύμα στη σχολική κοινότητα.
Το ειδικό βάρος των νεοδημοκρατών συνδικαλιστών είναι εκ των πραγμάτων μεγάλο στη συγκεκριμένη αντιπαράθεση. Κι η υπουργός τούς τη φύλαγε. Όπως εκτιμά Λαρισαίος, επιφανές στέλεχος της ΔΑΚΕ εκπαιδευτικών, «η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας τούς έχει βάλει στο στόχαστρο».
***
*ΚΑΙ εξηγεί: «Σε σχέδιο νόμου για την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης, που διέρρευσε από εκπαιδευτική ιστοσελίδα, η υπουργός Παιδείας «πετάει έξω» από τα Συμβούλια Επιλογής Στελεχών Εκπαίδευσης τους Αιρετούς, τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των εκπαιδευτικών. Αποτελεί ένα ακόμη ηχηρό χτύπημα στη ΔΑΚΕ, η οποία είναι πρώτη δύναμη πανελλαδικά στον κλάδο των εκπαιδευτικών και έχει τους περισσότερους εκπροσώπους στα Υπηρεσιακά Συμβούλια».
Ζ.
Με ηρεμιστικά
*ΣΕ ζητήματα της καθημερινότητας οι Λαρισαίοι μαθητές.
-Κολλημένοι, λέει, με το κινητό οχτώ στους δέκα Έλληνες, έλα Παναγία μου, οι άλλοι δύο τι κάνουν;
***
*- ΈΧΕΤΕ ρόκα;
- Ορίστε κύριε, εκεί είναι.
- Είναι άγρια;
- Με ηρεμιστικά την κρατάμε.
***
*- ΚΑΛΗΜΕΡΑ, πώς πάει;
- Τα έχω παίξει...
- Καλά κέρδη τότε.
Ζ.
Βουλευτής Λαρίσης
*ΝΤΟΡΟΣ μεγάλος χθες με τα πτυχία του Κυρ. Βελόπουλου, ο οποίος τυγχάνει αρχηγός κόμματος αλλά και βουλευτής Λαρίσης. Είναι ο όγδοος βουλευτής, αφού διάλεξε την έδρα του νομού, ο οποίος ποτέ δεν τον είδε. Έτσι όμως ορίζουν οι κανόνες της Δημοκρατίας.
***
*ΑΝΑΦΕΡΕΙ λοιπόν ο ίδιος στο βιογραφικό του. «Στη συνέχεια εγγράφηκε στη Σχολή Δημοσιογραφίας του «Κέντρου Ελευθέρων Φιλοσοφικών Κοινωνικών Σπουδών», παρακολουθώντας μαθήματα ως υπότροφος. Από τη Σχολή αποφοίτησε το 1990 με βαθμό Άριστα».
Ήταν ήδη 25 χρονών αλλά είχε εν τω μεταξύ υπηρετήσει το στρατιωτικό του. Και πολύ αργότερα, προφανώς οπαδός της διά βίου μάθησης, άρχισε σπουδές πανεπιστημιακές.
***
*ΞΑΝΑ απ’ το βιογραφικό Βελόπουλου: «Το 2013 έλαβε το Πτυχίο του με ειδίκευση στην Ιστορία, Αρχαιολογία και τον Ελληνικό Πολιτισμό από το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Το 2016 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, με ειδίκευση στην Επικοινωνία και Νέα Δημοσιογραφία και από το 2017 είναι υποψήφιος Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Σόφιας».
***
*ΧΘΕΣ βγήκε επισήμως το Πανεπιστήμιο Κύπρου να διευκρινίσει ότι «ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος ουδέποτε υπήρξε φοιτητής του και βεβαίως ότι δεν έχει πάρει πτυχίο ή/και μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο Κύπρου». Έγινε φυσικά ντόρος μεγάλος.
Και ο πρόεδρος της «Ελληνικής Λύσης» πέρασε στην αντεπίθεση δηλώνοντας δεν έχει λάβει τίτλο σπουδών από το Πανεπιστήμιο Κύπρου αλλά έχει τελειώσει το Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Κύπρου. (Τόσο απλά, τόσο καλά.)
Ζ.
Ο αστέρας
*ΕΙΝΑΙ άνθρωποι που παίζουν πραγματικά μπάλα. Κι έξω από το γήπεδο. Ο Σαντιό Μανέ, το αστέρι της Λίβερπουλ, ο σπουδαίος Σενεγαλέζος επιθετικός που βγάζει μάτια και καμιά δεκαριά εκατομμύρια τον χρόνο, έδωσε ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης όταν κάποιοι φίλαθλοι παρατήρησαν πως κυκλοφορεί με κινητό που έχει σπασμένη οθόνη: «Γιατί να θέλω δέκα Φερράρι, είκοσι διαμαντένια ρολόγια και δύο ιδιωτικά τζετ; Τι ωφέλεια θα είχε αυτό για τον κόσμο; Πείνασα, δούλεψα σε χωράφια, έπαιξα ποδόσφαιρο ξυπόλυτος, και δεν πήγα σχολείο. Τώρα μπορώ να βοηθήσω ανθρώπους.
Προτιμώ να χτίζω σχολεία και να δίνω φαγητό και ρούχα σε φτωχούς. Δεν χρειάζομαι να επιδεικνύομαι με πολυτελή αυτοκίνητα, σπίτια, ταξίδια και αεροπλάνα. Προτιμώ οι άνθρωποί μου να λαμβάνουν λίγο απ’ αυτό που μου έδωσε η ζωή». (Αυτά κι αν είναι γκολ...)
Ζ.
Τα συνήθη
*ΈΝΑΣ Λαρισαίος πεθαίνει και φτάνει στη ρεσεψιόν της Κόλασης. Εκεί του ανακοινώνουν ότι επειδή είναι υπήκοος χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να επιλέξει μία από τις κολάσεις των χωρών-μελών. Θα μπορούσε και να τις δει πριν διαλέξει.
Σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να πάει στη Γερμανική.
- Οργανωμένη χώρα, λέει, τόσα χρόνια στην Ελλάδα τι κατάλαβα; Μου βγάλανε το λάδι. Τουλάχιστον, ας πάρω μια γεύση για το τι σημαίνει Ευρώπη, έστω και στην κόλαση.
Φτάνει λοιπόν μπροστά στην πύλη της γερμανικής κόλασης. Μαύρο μάρμαρο, καλογυαλισμένο, σιδερένια πύλη και ψηλά γράφει με μεγάλα γράμματα «ΚΟΛΑΣΗ», στα γερμανικά εννοείται. Χτυπάει. Του ανοίγει ένας άψογα ντυμένος υπάλληλος και τον ρωτά τι θέλει.
- Να δω πώς είναι, του απαντά εκείνος.
- Ούτε να το σκέφτεστε... Όλη την ημέρα μας δέρνουν με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια γεμάτα πίσσα. Φρίκη σας λέω. Φρίκη.
***
* ΌΠΟΥ φύγει-φύγει ο Έλληνας. Στη συνέχεια δοκιμάζει τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κολάσεις, περίπου τα ίδια. Έτσι απογοητευμένος, καταφεύγει στην έσχατη λύση, την ελληνική κόλαση, να βρίσκεται τουλάχιστον με τους δικούς του, να λέει και καμιά κουβέντα. Φτάνει λοιπόν έξω από την πύλη. Μία πύλη εγκαταλειμμένη, βρόμικη, όπου στο ψηλότερο σημείο της υπάρχει με μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα η λέξη «ΚΟΛΑΣΗ». Το Κ και το Λ όμως δεν ανάβουν. Έτσι η επιγραφή γράφει «ΟΑΣΗ».
- «Ελληνική ανοργανωσιά...», μουρμουρίζει.
***
*Όσο πλησιάζει, ακούει κάτι περίεργους θορύβους. Μοιάζουν με μουσική. Πλησιάζει περισσότερο. Η μουσική πλέον ακούγεται ολοκάθαρα. Μπουζούκια, βιολιά και μπαγλαμάδες. Χτυπάει. Του ανοίγει ένας τύπος κρατώντας μία μπουκάλα στο χέρι, τύφλα στο μεθύσι, και τον ρωτά τι θέλει.
- Ήρθα να δω πώς είναι, του λέει και βάζει το κεφάλι του μέσα.
Τραπέζια, κάπνα, κάτι γυναίκες χορεύουν πάνω στα τραπέζια, τσιφτετέλια, νταούλια... Γενικώς, μπάχαλο.
Τρελαίνεται ο τύπος:
- Καλά ρε φίλε, τι γίνεται εδώ;
- Άσε φίλε, χάλια, του λέει ο μεθυσμένος. Η κατάσταση είναι δραματική εδώ πέρα. Μας δέρνουν όλη μέρα με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια με πίσσα. Φρίκη σου λέω, φρίκη.
- Πλάκα μου κάνεις; Εδώ πίνετε και γλεντάτε.
- Εεε, ξέρεις πώς είναι μωρέ εδώ στην Ελλάδα... Τη μία έχει τελειώσει η πίσσα, την άλλη είναι χαλασμένα τα μαστίγια...
Ζ.
