Τελειώνει το οξυγόνο στους ωκεανούς

ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ

Η μείωση του οξυγόνου στις θάλασσες γίνεται μια αυξανόμενη απειλή στα αποθέματα ψαριών, σύμφωνα με μια νέα έκθεση που παρουσιάστηκε την περασμένη Τετάρτη από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης στο πλαίσιο της Διεθνούς Συνόδου του ΟΗΕ για το Κλίμα, που διεξάγεται στη Μαδρίτη.

Όπως σημειώνει η έκθεση με τίτλο «Αποξυγόνωση των ωκεανών: πρόβλημα για όλους», περίπου 700 θαλάσσιες περιοχές στον κόσμο επηρεάζονται από το φαινόμενο.
«Αυτή είναι ίσως η τελευταία προειδοποίηση από το ανεξέλεγκτο πείραμα, το οποίο η ανθρωπότητα πραγματοποιεί στους ωκεανούς του κόσμου καθώς οι εκπομπές του άνθρακα συνεχίζουν να αυξάνονται», τόνισε ο Νταν Λαφόλι, ένας από τους συγγραφείς της έκθεσης.
Το περιεχόμενο σε οξυγόνο που μειώνεται στους ωκεανούς έχει δύο αίτια, σύμφωνα με την έκθεση: την υπερθέρμανση του πλανήτη και τη μόλυνση από τα γεωργικά απόβλητα.
Όταν μειωθεί το θαλάσσιο νερό, τείνει να συγκρατεί λιγότερο οξυγόνο και η μόλυνση των υδάτων με απόβλητα από ιχθυοτροφεία ή λιπάσματα από τη γεωργία, ειδικά στις παράκτιες περιοχές, αυξάνει αριθμητικά τα άλγη, τα οποία καταναλώνουν οξυγόνο.
Σε ύδατα φτωχά σε οξυγόνο, οι μέδουσες και οι σουπιές επιβιώνουν καλύτερα σε σχέση με τα ψάρια.
Η Βαλτική και η Μαύρη Θάλασσα είναι τα μεγαλύτερα κλειστά θαλάσσια οικοσυστήματα με χαμηλό περιεχόμενο οξυγόνου, σημειώνει η έκθεση. Παρότι υπάρχουν, εν μέρει, φυσικοί λόγοι στη Μαύρη Θάλασσα, η χρήση φυτοφαρμάκων και η κλιματική αλλαγή είναι οι πρωταρχικοί λόγοι πρόκλησης αυτού του φαινομένου στη Βαλτική Θάλασσα.
Ο τόνος και ο καρχαρίας χρειάζονται πολύ οξυγόνο για να επιβιώσουν λόγω του μεγέθους τους και των ενεργειακών τους απαιτήσεων. Θα οδηγηθούν σε σχετικά πλούσια σε οξυγόνο θαλάσσια στρώματα, σε ρηχότερα νερά και έτσι θα κινδυνεύουν να αλιεύονται, γεγονός που με τη σειρά του θα οδηγήσει στην υπεραλίευση, σύμφωνα με την έκθεση.