Από τον Λεωνίδα Τζέκα
Το παραμοτέρ είναι αλεξίπτωτο πλαγιάς με μηχανή 80 cc έως 200 cc και βάρος γύρω στα 20 με 30 κιλά, δένεται στην πλάτη του πιλότου και τον απογειώνει από το έδαφος με λίγο μόνο τρέξιμο. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να αποσπάται σε πολλά κομμάτια και να χωράει ακόμα και μέσα σε ένα μικρό αυτοκίνητο.
Πρόκειται για ένα νέο σχετικά σπορ, που εμφανίστηκε πριν είκοσι πέντε χρόνια στα βουνά των Άλπεων σαν συνεχεία του αλεξίπτωτου πλαγιάς. Έκτοτε αγαπήθηκε με πάθος και απέκτησε χιλιάδες φανατικούς φίλους σε όλο τον πλανήτη. Στην Ελλάδα εμφανίστηκε στα τέλη του ΄90, κερδίζοντας γρήγορα πολλούς θαυμαστές. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εκπαίδευση σε κάποια σχολή, και μετά πτήσεις διπλά σε έμπειρους πιλότους. Σήμερα στη χώρα μας υπάρχουν 80 ενεργοί πιλότοι, ανάμεσά τους δε 5 γυναίκες.
Η Χρύσα, ο Άρης και ο Βασίλης είναι μια παρέα που πετούν συχνά μαζί, βρεθήκαμε μαζί τους σε μια από τις εξορμήσεις τους και θαυμάσαμε την ομορφιά του αθλήματος καταγράφοντας με τον φακό χαρακτηριστικές σκηνές.
Η Χρύσα είναι μια από τις 5 γυναίκες στη χώρα που πιλοτάρει. Ήθελε να πετάξει από μικρή, αργότερα κόλλησε το μικρόβιο της ελεύθερης πτήσης. Εδώ και 9 χρόνια τώρα γράφει μίλια στον ουρανό με πάθος και αγάπη για το άθλημα. Έχει πετάξει μέχρι τα 3.700 μετρά αντικρίζοντας την καμπυλότητα της γης. «Αυτό που ένιωσα εκείνη τη στιγμή δεν περιγράφεται», μας εξομολογείται.
Ο Άρης στα 30 του ήρθε σε επαφή με το άθλημα αυτό, παρακολουθώντας κάποιους φίλους στην παραλία, το μικρόβιο έγινε πάθος και τον έσπρωξε να βρει τις σχολές που εκπαιδεύουν τους πιλότους ελεύθερης πτήσης. Εδώ και 4 χρόνια απολαμβάνει το συναίσθημα της απόλυτης ελευθερίας, αποκτά εμπειρία και εξελίσσεται συνεχώς. «Είναι ένα ομαδικό σπορ για μοναχικούς ανθρώπους», δηλώνει με χαμόγελο και απογειώνεται.
Ο Βασίλης είναι ο πιο έμπειρος, με 16 χρόνια στο άθλημα πετάει, εκπαιδεύει, είναι ο δάσκαλος της Χρύσας και του Άρη. «Όταν πετάς μπαίνεις σε μια άλλη διάσταση, εισέρχεσαι σε άλλους κανόνες που τους σέβεσαι γιατί σου παρέχουν την ασφάλεια της πτήσης. Νιώθεις ηρεμία, γαλήνη και ελευθερία που σου παρέχει η πτήση. Όλα φαίνονται ασήμαντα από ψηλά και εκτιμάς την ομορφιά του κόσμου». «Ο Da Vinci έγραψε πως αν γευτείς τη μαγεία της πτήσης στην υπόλοιπη σου ζωή θα περπατάς στη γη και θα κοιτάς τον ουρανό» μού φώναξε δυνατά και πέταξε ψηλά.
Μόνος, πια, φωτογράφιζα τους πιλότους σε τολμηρούς σχηματισμούς , κρατώντας την υπόσχεση ότι κάποια στιγμή θα πετάξω μαζί τους και το ρεπορτάζ θα γίνει από ψηλά.
