Μεταξύ αυτών αναφέρεται ο ιερεύς (Μ. Οικονόμος) π. Βασίλειος Τσαπραλής ο οποίος διετέλεσε εφημέριος του ναού του Αγίου Αχιλλίου [1]. Εν τούτοις υπήρχαν και άλλα μέλη της που είχαν εγκατασταθεί στο Καζακλάρ λίγο μετά από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας (1881). Μεταξύ αυτών αναφέρονται οι κτηματίες Ιωάννης και Κωνσταντίνος Α. Τσαπραλής. Ο τελευταίος είχε νυμφευθεί την Ελένη, θυγατέρα του κτηματία Δημητρίου Σινόπουλου [2].
Ο Φίλιππος Τσαπραλής, ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Αθηνών. Έλαβε μέρος ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 (8ο Σύνταγμα Πεζικού, ΙΙ Τάγμα, Δ’ Λόχος) όπου και διακρίθηκε [3]. Μετά από το τέλος της τουρκικής κατοχής (1898), αιτήθηκε τον διορισμό του στα δικαστήρια της Λάρισας. Αμέσως μετά από την εγκατάστασή του στην πόλη, προσλήφθηκε ως νομικός σύμβουλος στην Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας, ενώ πολλοί Λαρισαίοι έμποροι τον εξουσιοδότησαν να καταθέσει αγωγές κατά πολλών Οθωμανών πολιτών οι οποίοι είχαν προβεί σε καταστροφές και λεηλασίες των περιουσιών τους κατά τη διάρκεια της τουρκικής κατοχής.
Κατά το διάστημα της παραμονής του στη Λάρισα επέδειξε έντονη κοινωνική δραστηριότητα. Το 1900 ίδρυσε στο Καζακλάρ (και διετέλεσε πρώτος πρόεδρος) τον «Σύλλογο Αλληλοβοηθείας» των διαμενόντων εκεί Μαντινέων [4], ενώ τον Ιανουάριο του 1903 εκλέχθηκε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου Λαρίσης, από τον οποίο αποχώρησε τον Οκτώβριο του ιδίου έτους [5]. Διετέλεσε επίσης ιδρυτικό μέλος του «Πελοποννησιακού Συνδέσμου Λαρίσης» (πρόεδρος: Θεόδωρος Ιατρόπουλος) [6]. Παράλληλα προσέφερε κάθε δυνατή βοήθεια στον Μακεδονικό Σύλλογο Λαρίσης και στον πρόεδρό του Μ. Σάπκα, ενώ τον Αύγουστο του 1906, υπήρξε ο κεντρικός ομιλητής στο μεγάλο συλλαλητήριο που διοργανώθηκε στην Κεντρική Πλατεία της Λάρισας (10.000 άτομα) για το Μακεδονικό Ζήτημα [7]. Συνδέθηκε με δεσμούς συγγένειας με τον εκδότη της εφημερίδας «Μικρά», Θρασύβουλο Μακρή, αφού ήταν κουμπάρος στον γάμο του με την Αγγελική Γκατζώγια, ενώ βάπτισε και τη θυγατέρα του Ιππολύτη.
Ο Φίλιππος Τσαπραλής νυμφεύθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1903 την Αγγελική Παπασταύρου, θυγατέρα του φαρμακοποιού της Λάρισας Κωνσταντίνου Παπασταύρου [8]. Για την Αγγελική ήταν ο δεύτερος γάμος της. Είχε παντρευτεί (Αύγουστος1894) στον ναό του Αγίου Νικολάου, τον ανθυπολοχαγό Δημήτριο Κλείτσα (γεννήθηκε το 1867 στη Γρανίτσα της Ευρυτανίας), ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1897 (11 Απριλίου) στο Κριτήρι του Τυρνάβου. Από τον γάμο της με τον Κλείτσα είχε αποκτήσει (1895) τον Δημήτριο (Τάκη) [9]. Ο Φίλιππος Τσαπραλής και η Αγγελική Παπασταύρου απέκτησαν τρία παιδιά: Τον Ηλία [10], τον Επαμεινώνδα και τον Φιλοποίμενα.
Μετά από τον γάμο του, το ζεύγος Τσαπραλή αναχώρησε για την Γοττίγγη (Göttingen) της Γερμανίας, όπου ο Φίλιππος πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές (1903-1904). Επιστρέφοντας στη Λάρισα, αποφάσισε να ακολουθήσει τον δικαστικό κλάδο, μία απόφαση, που όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, τον δικαίωσε απόλυτα. Το 1908 διορίσθηκε Πρωτοδίκης στη Λάρισα και τον Οκτώβριο του 1910 προήχθη σε Εισαγγελέα Πρωτοδικών και μετατέθηκε στο Καρπενήσι. «Ο διορισμός του ως Εισαγγελέως Πρωτοδικών παρέχει μεν υψηλάς υπηρεσίας εις την ιερουργίαν της Θέμιδος, αφαιρεί όμως από της Λαρισσαϊκής κοινωνίας, χρηστόν πολίτην, εύορκον επιστήμονα και αληθή χριστιανό» [11].
Το 1912 μετατέθηκε στην Κόρινθο, ενώ το 1913 διορίσθηκε ως Εισαγγελέας Πρωτοδικών στο Αργυρόκαστρο της Βορείου Ηπείρου. Αργότερα μετατέθηκε ως Εισαγγελέας Εφετών στη Θεσσαλονίκη (1915), όπου, παρά τις πολιτικές πιέσεις που του ασκήθηκαν, παρέπεμψε σε δίκη τους υπαίτιους των επεισοδίων της 2ας Νοεμβρίου 1920 (επόμενη των εκλογών), καθώς και τους δημοσίους υπαλλήλους που ενεπλάκησαν στο τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο του Επισιτισμού. Το 1924 μετατέθηκε στη Λάρισα απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε λίγα χρόνια αργότερα. Είναι άγνωστο το πότε απεβίωσε. Πιθανόν αυτό να συνέβη τη δεκαετία του 1930.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 573 (22 Απριλίου 1901). Το 1913 ο π. Βασίλειος διετέλεσε πρόεδρος της Επισκοπικής Επιτροπής Λαρίσης και αγωνίστηκε για την ίδρυση πτωχοκομείου στη Μητρόπολη της πόλης. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 10/566 (13 Ιανουαρίου 1913).
[2]. Μετά από τον θάνατο του Δημητρίου Σινόπουλου, η Ελένη Τσαπραλή μεταβίβασε το μερίδιο της πατρικής της περιουσίας στον έμπορο Χρήστο Αν. Λαμπρόπουλο από την Αθήνα. Το σύνολο της μεταβιβασθείσας περιουσίας ανέρχονταν σε 46 ακίνητα (αγροτεμάχια, αγροτικές οικίες και αποθήκες) που βρισκόταν σε περιοχές των χωριών Καζακλάρ και Τσαϊρλή (σημ. Βρυότοπος). Βλ. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας (ΓΑΚ/ΑΝΛ), Συμβολαιογραφικό Αρχείο Αγαθάγγελου Ιωαννίδη, φκ.058, αρ. 21194 (30 Ιανουαρίου 1897).
[3]. Έκθεσις της Α. Β. Υψ. Του Διαδόχου επί των πεπραγμένων του Στρατού Θεσσαλίας κατά την εκστρατείαν του 1897. Εν Αθήναις 1899, σ. 584.
[4]. Μικρά (Λάρισα), φ. 15 (7 Μαΐου 1900).
[5]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 665 (19 Ιανουαρίου 1903) και φ. 705 (26 Οκτωβρίου 1903).
[6]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 354 (27 Αυγούστου 1904).
[7]. Μικρά (Λάρισα), φ. 80/230 (5 Αυγούστου 1906).
[8]. «Εν στενώ οικογενειακώ κύκλω ετελέσθησαν προχθές οι γάμοι του παρ’ ημίν εγκρίτου δικηγόρου κ. Φιλίππου Τσαπραλή γόνου πατριαρχικής της Τριπόλεως οικογενείας και της διά πολλών προτερημάτων διακρινομένης κόρης του Δημ. Παρέδρου και φαρμακεμπόρου κ. Κ. Παπασταύρου». Βλ. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 309 (17 Οκτωβρίου 1903).
[9]. Παραδοσιακά στην οικογένεια Κλείτσα τα πρώτα άρρενα τέκνα έφεραν πάντοτε το όνομα «Δημήτριος». Ο Τάκης Κλείτσας πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Λάρισα στο πλευρό του παππού του Κωνσταντίνου. Μαθητής του αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής Λαρίσης Μιχαήλ Μάστορα έδωσε την πρώτη του συναυλία στο «Πανελλήνιο» στις 3 Νοεμβρίου 1913. Αργότερα ακολούθησε τη μητέρα του Αγγελική και εγκαταστάθηκε στην Κόρινθο όπου είχε διορισθεί ο πατριός του Φίλιππος, ως εισαγγελέας Πρωτοδικών.
[10]. Γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1905 και απεβίωσε στις 5 Ιουνίου 1909, σε ηλικία 4,5 ετών. Βλ. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 996 (7 Ιουνίου 1909) και Μικρά (Λάρισα), φ. 405 (11 Ιουνίου 1909).
[11]. Μικρά (Λάρισα), φ. 23/477 (27 Οκτωβρίου 1910).
Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου
