Στο σημερινό άρθρο θα συμπληρώσουμε κάποιες άγνωστες πληροφορίες που αφορούν τον ίδιο και την οικογένειά του.
Ο Κωνσταντίνος Βλάχος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1872. Παρόλο που ήταν έναν χρόνο μεγαλύτερος από τον αδελφό του Γεώργιο (γεν. 1873) [2], τους συναντούμε και τους δύο ως συμμαθητές στο Γυμνάσιο της Λάρισας. Ειδικά για το σχολικό έτος 1889/90 αναφέρονται ως εγγραφέντες στην Γ’ τάξη με αριθμούς μαθητολογίου α/α 29 και α/α 28 αντίστοιχα. Στο σχολικό έτος 1890/91 (Δ’ τάξη) με α/α 72 και α/α 73. Ο πατέρας τους Δημήτριος αναγράφεται ως γεωργός, αλλά εντούτοις χρέη κηδεμόνα φαίνεται να εκτελεί καθ’ όλη τη διάρκεια της φοίτησής τους ο Κωνσταντίνος Αστεριάδης [3]. Ήταν συμμαθητές με τους Πανταζή Μουλούλη (από τον Τύρναβο), Σπυρίδωνα Μαρκίδη (γιό του βουλευτή Λαρίσης), Μιλτιάδη Δελημάνη, Δημήτριο Δημητριάδη (γιό του κτηματία Χρήστου Δημητριάδη), Αλέξανδρο Κολόμβο, τον Παναγιώτη Αραβαντινό (γιο του εφέτη της Λάρισας Σπυρίδωνος Αραβαντινού) και πολλούς άλλους που «απασχόλησαν» παλαιότερα τόσο την παρούσα στήλη, όσο και αυτήν του Νικολάου Παπαθεοδώρου.
Μετά από τις απολυτήριες εξετάσεις της Δ’ τάξεως εγγράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1891) και μετά από τη λήψη του πτυχίου του επέστρεψε στη Λάρισα (1896) προκειμένου να ασκήσει την ιατρική. Τον πρόλαβε, όμως, ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος και η προσωρινή κατοχή της Θεσσαλίας (1897-1898). Το διάστημα εκείνο κατέφυγε αρχικά στον Βόλο και αργότερα στην Αθήνα. Επέστρεψε εκ νέου στη Λάρισα τον Ιανουάριο του 1899.
Η πατρική του κατοικία βρισκόταν επί της σημερινής οδού Ίωνος Δραγούμη (στο σημείο όπου σήμερα λειτουργεί το Δημαρχείο). Υποψιαζόμαστε ότι η πατρική κατοικία δεν ήταν κατάλληλη για τη λειτουργία ιατρείου με αποτέλεσμα να αναζητήσει άλλη για τον σκοπό αυτό. Στις 16 Απριλίου 1900 ενοικίασε μία κατοικία που ανήκε στην πλήρη κυριότητα της Αθηνάς, χήρας του Διονυσίου Μακρή ή Βαλλιανάτου η οποία βρισκόταν στη συνοικία Καλγανή Ατίκ, κοντά στην πλατεία δικαστηρίων (σημερινή Κεντρική πλατεία). Η κατοικία αυτή είχε στεγάσει παλαιότερα το ξενοδοχείο ύπνου του Κωνσταντίνου Βανδώρου. Το ενοικιαστήριο συμβόλαιο υπέγραψε για λογαριασμό της χήρας, ο κτηματίας Γεράσιμος Μ. Βαλλιανάτος που είχε ορισθεί πληρεξούσιός της. Το ετήσιο μίσθωμα ορίστηκε στις 900 δραχμές [4]. Ένα δωμάτιο αυτής της οικίας διαμορφώθηκε κατάλληλα σε ιατρείο, όπου δεχόταν τους ασθενείς του.
Στις 21 Απριλίου 1904 αρραβωνιάστηκε «μετά της ευειδούς και πολυφέρνου δεσποινίδος Ελισάβετ», θυγατέρας του κτηματία και δημάρχου Αρμενίου Δημητρίου Ζουζούκη. Οι γάμοι πραγματοποιήθηκαν δύο εβδομάδες αργότερα στο Γκερλή (Αρμένιο) και αμέσως μετά οι νεόνυμφοι αναχώρησαν για το Παρίσι, όπου ο Κωνσταντίνος Βλάχος θα πραγματοποιούσε μεταπτυχιακές σπουδές [5]. Ειδικεύτηκε στη Χειρουργική και τη Μαιευτική εργαζόμενος σε κλινικές των Παρισίων και αργότερα των Βρυξελλών.
Επέστρεψε στη Λάρισα τον Απρίλιο του 1906: «Επί διετίαν και πλέον εργασθείς ως εξωτερικός ιατρός εις τας διασημοτέρας Κλινικάς των Παρισίων και των Βρυξελλών, εις πλείστας δε όσας εγχειρήσεις λαβών προσωπικώς μέρος ως βοηθός κατώρθωσε να αποσπάση τα ειλικρινή συγχαρητήρια των διασημοτέρων της σήμερον καθηγητών της Χειρουργικής, Γυναικολογίας και Μαιευτικής κ.κ. Terrier, Porri, Piuard». Μαζί του έφερε και «πάντα τα απαιτούμενα εργαλεία και μέσα προς επιτέλεσιν εν Λαρίση και της σοβαροτάτης των εγχειρήσεων υφ’ όλας τας απαιτουμένας σήμερον συνθήκας της επιστήμης όσον αφορά την ασηψίαν και αντισηψίαν» [6].
Έναν χρόνο αργότερα (1907) η «εν Παρισίοις εδρεύουσα Εταιρεία των ωτορινολαρυγγικών νοσημάτων» μετά από ψηφοφορία των μελών της του απένειμε τον τίτλο του αντεπιστέλλοντος μέλους αυτής [7] και τον κάλεσε να συμμετάσχει ως εισηγητής στο Παγκόσμιο Συνέδριο που θα διοργάνωνε τον επόμενο χρόνο (Μάιος 1908). Το 1909 διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσικού και Γυμναστικού Συλλόγου Λαρίσης [8].
Στις δημοτικές εκλογές του 1914 διεκδίκησε τον δημαρχιακό θώκο αλλά χωρίς επιτυχία. Έλαβε μόνον 505 ψήφους έναντι των 805 που έλαβε ο έτερος των υποψηφίων Κωνσταντίνος Καρακίτης, ενώ δήμαρχος εξελέγη ο ιατρός Μιχαήλ Σάπκας με 888 ψήφους [9]. Κατά τη διάρκεια του 1917 διορίσθηκε από την Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης δήμαρχος Λαρίσης (τα της δημαρχιακής του θητείας περιγράφει αναλυτικότατα ο Νικόλαος Παπαθεοδώρου) και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 1920 που παραιτήθηκε. Έκτοτε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και απεβίωσε το 1936.
Ο Κωνσταντίνος Βλάχος από τον γάμο του είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά. Έναν γιο και τρεις θυγατέρες:
1) Ο Δημήτριος (Μίμης) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1905. Πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι, όπου και απεβίωσε το 1931.
2) Η μικρότερη από τις θυγατέρες του Κωνσταντίνου Βλάχου (μας διαφεύγει το όνομα) απεβίωσε και αυτή σε νεαρή ηλικία, τουλάχιστον πριν από τον θάνατο του αδελφού της Δημητρίου (1931).
3) Η Μαρίκα που γεννήθηκε στη Λάρισα τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνος ήταν εκπάγλου καλλονής και είχε αναδειχθεί «Μις Λάρισα» κατά τη διάρκεια των καλλιστείων που διοργάνωσε το 1929 η Ένωση Συντακτών (επιτροπή Λάρισας). Παντρεύτηκε τον πτέραρχο και βουλευτή Καρυστίας Ευβοίας (1952) Ιωάννη Χατζηνικολή. Απεβίωσε τη δεκαετία του 1990.
4) Η μεγαλύτερη (και εν ζωή σήμερα) Ιωάννα, παντρεύτηκε τον δικηγόρο και νομικό σύμβουλο του Ελληνικού Προξενείου στο Παρίσι, Παναγιώτη Παντελίδη και εγκαταστάθηκε μόνιμα στη γαλλική πρωτεύουσα. Τόσο αυτή, όσο και η αδελφή της Μαρίκα, διέθεσαν μεγάλο μέρος της περιουσίας τους για την ανέγερση και τη λειτουργία του Κέντρου Φροντίδας Ηλικιωμένων «Παναγία η Αρμενιώτισσα» στο Αρμένιο της Λάρισας. Τα επίσημα εγκαίνια του ιδρύματος πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 2005 από τον μακαριστό μητροπολίτη Λαρίσης Ιγνάτιο Λάππα. Και οι δύο αδελφές αναφέρονται ως μεγάλες ευεργέτιδες της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Νικόλαος Παπαθεοδώρου, «Ο δήμαρχος Κωνσταντίνος Βλάχος», Ελευθερία (Λάρισα), 31 Δεκεμβρίου 2014.
[2]. Νικόλαος Παπαθεοδώρου, «Βλάχος Γεώργιος: Δικηγόρος, Βουλευτής και Γερουσιαστής», Ελευθερία (Λάρισα), 26 Ιουλίου 2017.
[3]. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας (ΓΑΚ/ΑΝΛ), Αρχείο Γυμνασίου Λαρίσης, φκ. 001 (Μαθητολόγια 1889/90 και 1890/91) και φκ. 012 (Γενικός έλεγχος ετών1889/90 και 1890/91).
[4]. ΓΑΚ/ΑΝΛ, Συμβολαιογραφικό Αρχείο Αγαθάγγελου Ιωαννίδη, φκ. 068, αρ. 24475 (16 Απριλίου 1900).
[5]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 335 (23 Απριλίου 1904), φ. 336 (1 Μαΐου 1904) και Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 732 (2 Μαΐου 1904).
[6]. Μικρά (Λάρισα), φ. 52/202 (27 Απριλίου 1906).
[7]. Μικρά (Λάρισα), φ. 306 (10 Ιουνίου 1907).
[8]. Μικρά (Λάρισα), φ. 51/607 (15 Φεβρουαρίου 1914).
[9]. Μικρά (Λάρισα), φ. 306 (10 Ιουνίου 1907).
Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου
